Atrakcje raciborza

Park im. Miasta Roth (zwany także parkiem łabędziowym, dawniej Eichendorffpark od nazwiska poety Josepha von Eichendorffa) – park w Raciborzu, położony w dzielnicy Nowe Zagrody pomiędzy ulicami Opawską, Bema i Kochanowskiego, na terenie dawnego cmentarza katolicko-ewangelickiego. Nazwa parku została nadana ku czci miasta Roth w Bawarii, z którym Racibórz ma podpisaną umowę partnerską.Na terenie parku znajduje się staw o powierzchni około 10 000 m², na którym znajduje się zadrzewiona wysepka[1][2]. Park ma rozbudowaną sieć ścieżek spacerowych oraz ogrodzony plac zabaw dla dzieci, nie ma jednak oświetlenia. W parku znajdują się cztery pomniki przyrody objęte ochroną prawną: bluszcz pospolity, cypryśnik błotny, grab pospolity oraz jesion wyniosły

Zamek w Raciborzu – gród wzmiankowany w Kronice Galla Anonima we wpisie datowanym na rok 1108. Pierwsze partie ceglane powstały prawdopodobnie w połowie XIII wieku.Przypuszcza się, że pierwsza wzmianka o raciborskim grodzie powstała około 845 roku w nocie zwanej Geografem Bawarskim. Wspomina ona o plemieniu Gołężyców (org. Golensizi) zamieszkującym dorzecze Górnej Odry, które posiadało tam pięć grodów. Na podstawie badań przypuszcza się, że jednym z tych grodów był właśnie Racibórz[1][2][3][4][5]. Domniema się także, że mogło tu być Eburium, legendarna stolica Kwadów[2][5][6]. Utwór łaciński Commentarius belli adversum Turcas ad Viennam... autorstwa Wespazjana Kochowskiego, który omawia wyprawę Jana III Sobieskiego pod Wiedeń tak opisuje 24 sierpnia, dzień kiedy król zawitał na raciborskim zamku[6]:

Idea powołania do życia Muzeum w Raciborzu zrodziła się na początku XX wieku, a zainicjowana została przez wykładowców Gimnazjum Królewsko – Ewangelickiego w Raciborzu. Na siedzibę muzeum przeznaczono XIV wieczny budynek pokościelny, należący w przeszłości do zgromadzenia ss. dominikanek, opustoszały i niszczejący od 1911 r. W kościele przeprowadzono konieczne prace remontowo – adaptacyjne. Oficjalne otwarcie muzeum miało miejsce 4 grudnia 1927 r. Pierwsze ekspozycje prezentowały m. in. zbiory naczyń cynowych, szklanych i porcelanowych, militariów, rzeźby i malarstwa sakralnego, ksiąg i przedmiotów liturgicznych, zabytki archeologiczne i etnograficzne. Zorganizowano również ekspozycję mumii egipskiej wraz z kartonażem i sarkofagami.

Pomnik już stał, gdy władze partyjne połapały się, że Moniuszko nie bardzo im pasuje. Dlatego potem UB kilkakrotnie przesłuchiwała Lembasa, który był przewodniczącym budowy pomnika Moniuszki. Myślę, że to właśnie Lembas był jednym z inicjatorów jego powstania - mówi Bolesław Stachow, który udostępnił nam niepublikowane dotąd zdjęcia Franciszka Jasnego z 1959 roku. - Jasny fotografował prace komitetu budowy pomnika w maju 1959 roku. Na archiwalnych zdjęciach wykonanych w terenie, na skwerze Stanisława Moniuszki widać nie tylko członków komitetu. W tle jest konstrukcja odbudowywanej wieży kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Raciborzu, spalonej w 1945 roku. We wrześniu 1959 roku, gdy rozpocząłem naukę w Studium Nauczycielskim w Raciborzu, wieża była już zabudowana - zauważa Stachow. Franciszek Jasny

Międzynarodowe prawo ochrony przyrody kładzie nacisk na zachowanie biologicznej różnorodności nie tylko przez ochronę konkretnych taksonów, ale również przez ochronę siedlisk, które są środowiskiem życia gatunków. Zabezpieczenie siedlisk przed nadmierną eksploatacją, pomnażanie zasobów przyrodniczych w warunkach kontrolowanych, a przede wszystkim ochrona gatunków ginących w miejscu ich naturalnego występowania to założenia, dla których w 2000 roku zostało utworzone Arboretum Bramy Morawskiej.

w mieszkaniu możemy zaobserwować bogactwo i głowe rodziny po robocie na budowie #fajrańcik#po#robocie