kościół zbudowany został w latach około 1524–1538 w miejscu starszego pochodzącego z przełomu XIII i XIV wieku. W 1966 r. dobudowano po stronie zachodniej nowe modernistyczne, trzykondygnacyjne wejście. Pierwszy poziom pełni rolę kruchty, drugi miejsce dla chóru z nowymi organami a całość jest zwieńczona ażurową dzwonnicą zwieńczoną krzyżem.
w 1352 r. Jan herbu Syrokomla kupił wzgórze Korzkiew, gdzie wybudował zamek, który pełnił funkcję obronną i mieszkalną rodu Zaklików do II poł. XV wieku. Pod koniec XV w. oraz 1720 r. budowla została przebudowana, a pod koniec XIX w. popadła w ruinę. Od 1997 r. zamek jest stale zamieszkany przez rodzinę Donimirskich którzy podjęli się odnowienia i odbudowania zamku. Zagospodarowywane jest również całe wzgórze zamkowe oraz podnóże warowni.
Świątynię ufundował Aleksander Ługowski, ówczesny właściciel Korzkwi. Budowa trwała 10 lat i ukończono ją w roku 1630. Nowy, murowany kościół zlokalizowano w pobliżu, lecz najprawdopodobniej nieco powyżej wcześniejszego kościoła drewnianego. Budynek o cechach manierystycznych, murowany, oszkarpowany, orientowany, jednonawowy z prezbiterium zamkniętym półkolistą apsydą. W fasadzie wieża, w górnej części ośmioboczna.
Kościół w Białym Kościele wcale nie jest biały. Eklektyczny z przewagą cech neogotyckich został wybudowany w 1877 r. w miejscu poprzedniego drewnianego.
Zamkowe Skały wzięły nazwę od ruin zamku a właściwie warowni których pozostałości znajdją się na szczycie skalnego wzgórza (342 m n.p.m.), nad doliną rzeczki Kluczwody. Przyjmuje się, że budowlę wzniesiono w pierwszym kwartale XIV stulecia i porzucono ją pół wieku później, przenosząc się do świeżo wybudowanej rezydencji w Korzkwi. Istnieje hipoteza, iż przyczyną tak krótkiego okresu funkcjonowania warowni była katastrofa budowlana, w wyniku której osunięciu uległy jej zachodnie i północne partie. Do czasów współczesnych z zamku zachowały się jedynie słabo widoczne pozostałości murów w północnej części założenia. Ulokowane są one na wysokiej skale, górującej nad malowniczą doliną Kluczwody (wdzięczny punkt widokowy).
Dolina Kluczwody, nazywana również Doliną Wierzchówki, rozciąga się na długości ok. 6 km. Nazwa Doliny Kluczwody pochodzi od potoku płynącego jej dnem i uchodzącego do Rudawy. Przebieg doliny tworzy linię łamaną, niektóre jej odcinki są proste, natomiast zakręty doliny przebiegają pod ostrym kątem. Przebieg doliny nawiązuje do kierunków spękań ciosowych w wapieniach, stąd ma ona kręty, „kluczący" charakter.
Przy wejściu do górnego końca doliny, poniżej drogi łączącej Biały Kościół z Zelkowem, ustawiono po obu stronach potoku zrekonstruowane słupy graniczne między cesarstwem Rosji i Austro-Węgier.
Dnem doliny płynie niewielki potok Bolechówka
Kilkaset metrów od Bramy Bolechowickiej idąc w głąb doliny, znajduje się dwustopniowy wodospad – rzadkość na terenie Jury Krakowsko-Częstochowskiej.
Choć Dolina Bolechowicka jest jedną z najkrótszych dolin ( około 1,5 km długości), to otwiera ją najpiękniejsza i najbardziej efektowna brama skalna na Jurze – popularna Brama Bolechowicka. Budują je dwie skały wapienne o wysokości 30 metrów. Zachodnia zwana jest Filarem Pokutników, a wschodnia Filarem Abazego – obie chętnie wykorzystywane są przez wspinaczy.
Dwór w Bolechowicach ufundował biskup Kajetan Sołtyk w 1752 roku. Do dziś zachował on formę niewielkiej, barokowej siedziby, założonej na planie zbliżonym do kwadratu, parterowej, nakrytej charakterystycznym, mansardowym dachem, z facjatami na osi. Jego południową fasadę, będącą dawniej fasadą frontową, zdobi czterokolumnowy portyk, wspierający niewielki, otwarty balkon. Obecnie wejście do dworu prowadzi od strony zachodniej – poprzedza je podjazd, ujmujący rozległy, trawiasty gazon. Dworek zanurzony jest w zieleni ogrodu, wśród której bieleją z oddali jego ściany. Na jednej z nich dostrzec można zegar słoneczny, zrekonstruowany w połowie lat 90.
Pierwsze wzmianki o kościele pochodzą z lat 1325 — 1327. Gotyckie prezbiterium i zakrystia, ufundowane przez biskupa Piotra Wysza z Radolina z ostrołukowym portalem, w którym zachowały się gotyckie, kute drzwi z herbami Ozoria i Leszczyc datowane jest na 1393, zaś odkryta w 60. XX w. gotycka polichromia ścian prezbiterium powstała w latach 1410 — 1420. Korpus nawy dobudowano w XV w. XVII-wieczne lunety o przekroju kolebkowym znajdują się nad nawą, do której dobudowano w 1625 środkową część. W latach 1912—1914 przedłużono nawę i dobudowano eklektyczną wieżę.
W tym miejscu znajduje się późnobarokowy dwór wzniesiony w 3 ćwierci XVIII wieku i przerobiony 1860. Niestety jest problem z zobaczeniem go albowiem krzewy rosnące wzdłuż ogrodzenia z każdym rokiem są coraz bardziej gęste i wyższe, również rosnące w parku dworskim drzewa nie ułatwiają zadania. Zdjęcie pochodzi z wcześniejszej wycieczki
Grupa Żabiego Konia. Żabi Koń to skała, na której znajduje się krzyż. Tuż obok. Na prawo, schody prowadzą do umieszczonej w skalnej grocie kapliczki Matki Boskiej. W skład tej grupy wchodzą również Dziub Kobylański, Dzwon oraz Mnich.
Zachodnie zbocze doliny reprezentują Szara Płyta, Wysoka Płyta, Turnia z Krokiem, Zjazdowa Turnia, Turnia Długosza
widok na Dolinę Będkowską z punktu widokowego w Będkowicach
Oficjalna nazwa Dupy Słania to Zamczysko. Z niewiadomych względów jest ona jednak rzadziej używana od nazwy zwyczajowej... Dupa Słonia to jedna z najpopularniejszych wspinaczkowo skał w pobliżu Krakowa.
Wodospad Szum (zwany też Szerokim) spływa po ok. 5-metrowym progu skalnym i jest nielicznym a przy tym największym naturalnym wodospadem na Jurze. Progi wodospadu tworzą wychodnie górnojurajskich wapieni. U jego stóp utworzyło się niewielkie rozlewisko
Sokolica - wielka skalna ściana, górująca nad Doliną Będkowską w jej centralnej części. Jej wysokość dochodzi do 80 metrów, co sprawia, że jest to najwyższa poza Tatrami skała w Polsce udostępniona do wspinania. Jest symbolem całej Jury Krakowskiej. Z jej szczytu rozpościera się 'piękny widok na południową część "Będkowskiej", malowniczy Wąwóz Przecówki, a także schronisko "Brandysówka".
Dawniej była zwana "Grodziskiem" ze względu na odnalezione na jej szczycie szczątki grodu rycerskiego z końca pierwszego tysiąclecia naszej ery.
Schronisko Brandysówka - w samym sercu Doliny Będkowskiej, u podnóża Sokolicy, znajduje się schronisko z polem namiotowym, prowadzone przez rodzinę Brandys. Miejsce wpisane od prawie stulecia w historię polskiej wspinaczki. Oprócz noclegów schronisko oferuje także posiłki.
stawy należące do Gospodarstwa Rybackiego Dolina Będkowska nie tylko ładnie wyglądają ale można zjeść tutaj także pstrąga, także przez siebie złowionego
Zofia Tetelowska w 1987 r. wraz ze Stanisławem Pruszyńskim i ks. Tadeuszem Isakowiczem-Zaleskim założyła Fundację im. Brata Alberta dla osób pokrzywdzonych przez los. Dwór i zabudowania gospodarcze oraz grunt (10 ha) wraz z ogrodem przeznaczyła na Schronisko dla Niepełnosprawnych imienia Brata Alberta.
Budynek dworu jest kondygnacyjny jednopiętrowy, pokryty dachem. Przed remontem połączony był ze spichlerzem, obecnie spichlerz (prawa część budynku) został przebudowany na kaplicę.
W Rudawie znajduje się kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych, uznawany za jedną z najstarszych ceglanych budowli małopolskiej wsi. Zbudowany został zapewne niedługo po męczeństwie św. Stanisława, Biskupa Krakowskiego (+1079).
W roku 1830 Tadeusz Konopka kupił Tomaszowice dla swego syna Romana, wznosząc nowy dwór i zabudowania istniejące do dziś. Ostatnim właścicielem był Bogusz. Po wojnie zespół dworski przejął skarb państwa i urządził w zabytkowym miejscu chlewnię dewastując znacznie budynki i ogród. W latach 90. dwór, odzyskany przez spadkobierców ostatnich właścicieli, został sprzedany. Nowy właściciel, Ziyad Raoof odrestaurował dwór i uporządkował park, a w przebudowanych podworskich zabudowaniach zorganizował Krakowskie Centrum Konferencyjne.
Dwór w Tomaszowicach posiada typowy charakter klasycystycznej siedziby szlacheckiej. Jest budowlą murowaną, podpiwniczoną. Założony został na planie wydłużonego prostokąta, parterowy, dwutraktowy, z czterokolumnowym portykiem wgłębnym na osi.
Kościół w Modlnicy powstał w 1553 r. Pierwotnie kościół zbudowano na rzucie krzyża, ale już w 1622 r. ramię północne zastąpiono murowaną, renesansową kaplicą grobową rodziny Kucharskich, a drewnianą zakrystię zamieniono na murowaną. Warto zwrócić uwagę na gotyckie portale zwieńczone tzw. oślimi grzbietami.
4.9
Najciekawsze
Najnowsze
W pobliżu
Rower 
Rower górski 
Rower szosowy 
Rower turystyczny 
Pieszo 
Bieganie 
Turystyka górska 
Piesza wycieczka 
Nordic Walking 
Moto 
Samochód 
Motocykl 
4x4 
Woda 
Kajak 
Żeglarstwo 
Inne jednostki pływające 
Zima 
Narty biegowe i śladowe 
Ski Tour 
Narty zjazdowe i snowboard 
Łyżwy 
Pozostałe 
Paralotnia 
Konno 
Samolot 
Rolki 
Hulajnoga 
Inne 
PRO
Skomentuj