Bydlin - Sławków - Bydlin

Po ponad dwóch miesiącach przerwy spowodowanej kontuzją barku, wznowiłem wycieczki rowerowe i pierwsza wycieczka jaką odbyłem prowadziła po terenach Jury Krakowsko-Częstochowskiej na pograniczu województwa małopolskiego i śląskiego. Wycieczkę rozpocząłem w Bydlinie i jadąc stosunkowo płaskimi drogami dotarłem do Rodaków z posiadającym wiele uroku drewnianym kościółkiem. Następną miejscowością na mojej trasie było Chechło, do którego najkrótszą drogą była piaszczysto-kamienista droga wiodąca przez szczyt wzniesienia. Mając jednak na uwadze mój niedawno kontuzjowany bark wybrałem jednak trochę dłuższą, ale bardziej gładką asfaltową drogę. Z Chechła, po pokonaniu ok. 10 kilometrów, dotarłem do będącego mniej więcej w połowie mojej wycieczki Sławkowa. Niepozorny Sławków posiada wiele ciekawych obiektów, niestety część z nich była dla mnie niedostępna. Ruiny zamku po sezonie udostępniane są do zwiedzania tylko w weekendy natomiast znajdująca się w pobliżu Rynku kaplica św. Jakuba wraz z otoczeniem jest w trakcie remontu. Po opuszczeniu Sławkowa i minięciu dworków w Krzykawce i Bolesławiu dotarłem do Pustyni Błędowskiej. Pierwotnie zamierzałem ją ominąć i jechać bezpośrednio do Kluczy, doszedłem jednak do wniosku, że skoro już jestem w pobliżu pustyni to jednak warto na nią rzucić okiem. Następnie, poruszając się szlakiem rowerowym wzdłuż obrzeży pustyni dotarłem do Kluczy, gdzie w centrum znajdują się dwa pałacyki wybudowane przez Ludwika Mauve, jeden jeszcze w trakcie remontu. Z Kluczy był rzut kamieniem do Olkusza, z ciekawymi zabytkami i wielowiekową historią. Niestety dni są już coraz krótsze więc czas mnie trochę gonił. W związku z powyższym zwiedzanie Olkusza ograniczyłem w zasadzie do Rynku i ruszyłem w stronę pobliskiego Rabsztyna z ruinami zamku i Chatą Kocjana. W Rabsztynie też nie zabawiłem długo i ruszyłem w kierunku Bydlina, mając jeszcze zaplanowaną po drodze wizytę w Rezerwacie Przyrody Pazurek. W rezerwacie tym byłem w przeszłości zimą, kiedy zalegały w nim niewielkie ilości śniegu. Wtedy wytyczone przez rezerwat szlaki były doskonale widoczne i nawet nie trzeba było wypatrywać oznaczenia szlaku na drzewach. Podczas tej wycieczki szlak był tak dokładnie pokryty grubą warstwą liści, że miejscami tylko oznaczenia na drzewach pozwalały utrzymać się na wyznaczonym szlaku. Leżące na ziemi liście stanowiły też dodatkowe utrudnienie, gdyż bardzo skutecznie przykrywały leżące na ziemi gałęzie i kamienie. Na szczęście bez przygód udało mi się przejechać rezerwat i spokojnie, już asfaltową drogą dotarłem do Bydlina, z którego rozpocząłem wycieczkę.