PL 02 – Plav – Đurička Rijeka – Lovnočelo – Kofiljača – Bogajiće – Plav

Bardzo piękna wycieczka, która fascynuje różnorodnością krajobrazów, przez które prowadzi, dzięki czemu nawet najbardziej wybredni znajdą tu coś dla siebie – otwarte przestrzenie z odległymi widokami, łagodne łąki pokryte gęstymi pokładami spokoju, głęboki i zawsze nieco tajemniczy las spokój... W zamian wymaga przyzwoitego poziomu sprawności, ale nawet tym, którzy nie są wystarczająco wysportowani, zalecamy wypróbowanie przynajmniej pierwszej części i jazdę tak długo, jak długo wystarczy entuzjazm, a następnie powrót tą samą drogą . A ci, którzy ukończą cały tor na pewno nie pożałują.
Za wsiami Završ i Bogajiće wąska i cicha asfaltowa droga prowadzi nas zielonym zboczem nad urička rijeka (rzeką Đurica), przez teren, któremu nie można się oprzeć, który w słoneczny dzień promieniuje radością. Na 1,7km od startu znajduje się sporadyczne źródło, które może mieć wodę, ale nie musi, gdy je mijamy, więc na pewno nie należy na nie liczyć. Ale jest drugie źródło (na 4 km), a potem jeszcze trzecie (na 5,1 km) w pobliżu skrzyżowania, na którym kończy się asfalt. To ostatnie źródło znajduje się tuż za mostem, którym przeprawiamy się przez rzekę, po lewej stronie.
Na opustoszałym skraju wsi Jasenica, przy małym gospodarstwie z tartakiem skręcamy w lewo. Intensywna wspinaczka, która zaczyna się tutaj, stanowi najtrudniejszy etap trasy. Ma około 6 km długości, a do pokonania jest 400 m przewyższenia. Istnieje możliwość uzupełnienia zapasów wody przy źródle 9,4 km od startu (plastikowy wąż, z którego woda spływa do betonowego koryta). Na skrzyżowaniu, które znajduje się 11,3 km od startu, jedziemy dalej prosto i łagodnie w dół (trawiasta droga po lewej stronie schodzi bardziej stromo w dół). Minęliśmy najtrudniejszy odcinek podbiegu i doszliśmy do grani Konjskiego Obora, ale jeszcze trochę podjazdu i zjazdu po zielonych pagórkach. Macadam, po którym tu przybyliśmy, rozpłynie się teraz w trawiasty szlak, który wije się wzdłuż łąki.
11,7 km od startu skręcimy w lewo i w dół (prawy szlak wkrótce zawraca, w kierunku wsi Husejnović) i podążamy ścieżką przez pola przez wspaniały teren po północno-wschodniej stronie Konjskiego Obora. Jakieś dwieście metrów dalej znajduje się skrzyżowanie, przy którym znajduje się nowe źródło (po prawej stronie woda wpada do drewnianego koryta) i gdzie należy skręcić w prawo. Kolejne dwieście metrów i docieramy do małej drewnianej chatki na łące, za którą znajduje się nowe skrzyżowanie (na 12,1km). Idąc prosto w tym miejscu, wjeżdżamy w młody las, w którym szlak staje się wąski i gęsto zarośnięty, więc w niektórych miejscach może być konieczne zsiadanie z roweru. Odcinek ten nie jest jednak długi – po minięciu miejsca, w którym rozwidlały się rozwidlenie dróg konnych (12,2km), wyjdziemy na otwarty stok – porośnięty paprociami – który opada stromo w kierunku Lovnočelo i Jasenicy. W okresie letnim tutejsza bujna roślinność może nastręczać trudności. Po około 1km docieramy do skraju lasu iglastego i rozjazdu (13,4km), na którym wjeżdżamy na leśną drogę z tłucznia – kierujemy się nią w prawo. Na 13,7km dołączamy do szerokiej leśnej drogi żwirowej. Tam znowu skręcimy w prawo i wkrótce miniemy pamiątkowe źródło zwane Bejtova česma (Pijalnia Bejto). 7km dołączamy do szerokiej leśnej drogi żwirowej. Tam znowu skręcimy w prawo i wkrótce miniemy pamiątkowe źródło zwane Bejtova česma (Pijalnia Bejto). 7km dołączamy do szerokiej leśnej drogi żwirowej. Tam znowu skręcimy w prawo i wkrótce miniemy pamiątkowe źródło zwane Bejtova česma (Pijalnia Bejto).
Dalej powoli schodzimy po północnej stronie Obora Konjskiego, porośniętego gęstym lasem. 15,2 km od startu znajduje się ważny węzeł, na którym należy skręcić w prawo w polną drogę (lewa droga prowadzi pod górę). Do Kofiljačy mamy jeszcze nieco ponad 4 km podjazdu, z przewyższeniem około 290m.
Po 19,4km docieramy do skrzyżowania, które jest jednocześnie punktem o najwyższym przewyższeniu na tej trasie – 1770m. Tam droga w kierunku źródła Ruža i jeziora Hrid rozwidla się w prawo, a my skręcamy w lewo i rozpoczynamy prawie 9-kilometrowy zjazd w kierunku Plav po ogromnym, otwartym i stromym zboczu Cecunske strane (Cecuni Slopes). Trasa nadal w większości jest polną drogą, czasami słabą, ale ogólnie przyzwoitej jakości. Na początku 25 kilometra w Bogajići mijamy nowe źródło, a 500m dalej zaczyna się asfaltowa nawierzchnia – wtedy nawet Plav już nie jest daleko.