Zespół dworski w Ochodzy powstał na bazie dawnego, prawdopodobnie XVIII-wiecznego założenia folwarcznego. Z chwilą zakupu terenu przez Feliksa Męciszewskiego zmieniono funkcję gospodarczą zespołu na mieszkalno-rezydencjonalną. Wiązało się to z założeniem ogrodu od strony południowej, przekształceniem dawnej drogi dojazdowej w aleję kasztanową oraz założeniem parku w dawnej części gospodarczej. Dwór wybudowany został w 1831 r.
Pałac wzniesiono w latach 1865-1870 dla rodziny Wężyków na miejscu rozebranego już w 1813 roku drewnianego dworu. Po II wojnie światowej majątek rozparcelowano. Do roku 1958 w pałacu mieściła się szkoła podstawowa. W latach 1961 - 1966 był tu ośrodek zdrowia i mieszkania nauczycieli. Budynek służył także jako pieczarkarnia. W 1971 roku, po remoncie pałac przeznaczono na Dom Wypoczynkowy a od 1977 roku obiekt byt użytkowany przez Biuro Turystyczne "Turysta". Na początku lat 90. pałac został opuszczony, a w roku 1997 nowi właściciele przystosowali pałac do roli luksusowego hotelu o charakterze konferencyjno-wypoczynkowym.
Kościół wybudowany został w latach 1599-1602 na miejscu starego pw. św. Marcina z lat 1325-1327.
Murowany, orientowany kościół zbudowany na planie prostokąta, w stylu renesansowo-barokowym. W miejscu łączenia nawy i prezbiterium wznoszą się na planie kwadratu niższe od kalenicy dachu dwie wieże pokryte dachem namiotowym. Fasada zwieńczona jest trójkątnym frontonem, na osi znajduje się portal z pilastrami dźwigającymi belkowanie i trójkątny przyczółek.
Wyposażenie późnorenesansowe (XVII w.). U szczytu ołtarza głównego znajduje się gotycka rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem (ok. 1400 r.).
Dwór obronny w Zebrzydowicach został wybudowany w drugiej połowie XVI wieku i stanowił siedzibę rodu Zebrzydowskich, późniejszych fundatorów Kalwarii Zebrzydowskiej. W roku 1599 marszałek wielki koronny Mikołaj Zebrzydowski, kazał przebudować rodzinny dwór z przeznaczeniem na pomieszczenie szpitala - przytułku oraz ustanowił fundację na jego utrzymanie. Szpital był przeznaczony dla inwalidów wojennych. Po dziesięciu latach funkcjonowania placówki, nie najlepiej prowadzonej przez miejscowego proboszcza, Zebrzydowski w 1611 roku oddał szpital sprowadzonym z Krakowa bonifratrom, przekazując im jednocześnie w wieczyste posiadanie dobra w Zebrzydowicach. Wówczas szpital znacznie rozbudowano, dodając od strony południowej długi, jednotraktowy budynek. Obecnie w obiekcie znajduje się prowadzony przez Bonifratrów Dom Opieki
wybudowany w połowie XIX w. późnoklasycystyczny dwór w Brodach położony jest w parku krajobrazowym. Dwór jest budynkiem murowanym, dwukondygnacyjnym, założonym na rzucie wydłużonego prostokąta. Od frontu fasada rozczłonkowana trzema ryzalitami, z których środkowy, zwieńczony trójkątnym frontonem, poprzedza portyk wejściowy wsparty na czterech kolumnach, dźwigający taras otoczony żeliwną balustradą klasycystyczną. Od strony parku odpowiednikiem frontowych ryzalitów bocznych jest w narożniku północno-wschodnim krótkie skrzydło, a w północno-zachodnim dobudówka z usytuowaną na piętrze loggią kolumnową. Całość nakryta dachem czterospadowym, połączonym z siodłowym i trójspadowymi daszkami ryzalitów.
dwór został wzniesiony w pierwszej połowie wieku XIX. W drugiej połowie wieku XX rozbudowano go, dostawiając część gospodarczo-sanitarną od strony wschodniej. W tym czasie powstał też zapewne wysunięty przed werandę taras z usytuowanym pod nim garażem. Dwór wielokrotnie zmieniał właścicieli. W latach 70. XX wieku budynek dworski zakupił Mieczysław Walinowicz, który w latach 90 przekształcił go w obiekt hotelowy.
W Podchybiu znajduje się dwór, którego początki sięgają XVIII w. Nieregularność rzutu i zróżnicowanie bryły sugerują, że powstawał on wieloetapowo i był wielokrotnie rozbudowywany. W czasie mojego pobytu w Podchybiu, na miejscu niemal całkowicie wyburzonej budowli powstawał nowy obiekt, w ogólnym zarysie nawiązujący do kształtu poprzedniego. Niestety brak było dostępu i podziwiać mogłem tylko bramę.
Kościół pomocniczy w Woli Radziszowskiej powstał w końcu XV w. Wieżę dobudowano prawdopodobnie na przełomie XVI i XVII stulecia. Pokryta jest hełmem ostrosłupowym z czterema narożnymi wieżyczkami. Jest to kościół późnogotycki. Na ścianach i stropach widnieje polichromia o motywach figuralnych z roku 1893. W jednym z ołtarzy znajduje się odkryty ostatnio obraz św. Anny Samotrzeciej.
Izba znajduje się w sąsiedztwie zabytkowego kościoła. Mieści się w starym przykościelnym spichlerzu, udostępnionym na ten cel przez parafię. W Izbie znajduje się już ponad 200 eksponatów. Są to m.in. starodawne meble, naczynia, narzędzia gospodarskie, przedmioty codziennego użytku, obrazy oraz ozdoby. Wiele spośród eksponatów trafiło do izby od okolicznych mieszkańców. Można w niej poczuć klimat wiejskiej chaty z przełomu XIX i XX stulecia. Zwiedzanie obiektu jest bezpłatne.
Późno-klasycystyczny, piętrowy, nakryty czterospadowym dachem budynek wzniesiony został na początku XIX w. Przed I wojną światową dwór został przejęty przez gminę i zamieniony na szkołę. Dwór na potrzeby szkolne, z przerwami podczas I i II wojny, wykorzystywany był do 1997 r. Po przeprowadzeniu kompleksowego remontu w latach 2006 – 2013 dwór przystosowano do pełnienia nowych funkcji kulturalnych, społecznych i turystycznych.
kościół wybudowany w XV w na fundamentach poprzedniego. Po pożarze w 1844 r. kościół został odnowiony i wyposażony w 1847 r. Kościół jednonawowy, orientowany, z niską wieżą, prezbiterium zamknięte wielobocznie, dach dwuspadowy kryty blachą miedzianą. Po stronie północnej zakrystia, po południowej kruchta z kamiennym portalem i drzwiami obitymi blachą.
Budynek ratusza miejskiego znajduje się w północno-zachodniej części Rynku w Skawinie. Został wybudowany w 1904 r. według projektu architekta Władysława Ekielskiego w stylu secesyjnym. Obecnie mieści się w nim Urząd Miasta i Gminy.
Skomentuj