Szlak Stulecia Turystyki Rybnik PKP - Tarnowskie Góry PKP część II.

Część druga szlaku "Stulecia Turystyki" z Tworoga do Ligoty Toszeckiej.
Ruszam dojść wcześnie już zaraz po 7 rano pogoda w miarę dobra.
Od biedronki ruszam przez tory i asfaltem dochodzę do drogi szutrowej i nowo budowanych domów jeszcze tylko jakaś rezydencja pod lasem i w końcu cisza szlak idzie przez las mijając kolejne ambony. Po paru kilometrach wychodzimy na pola i przez mostek drewniany dochodzimy do sioła Wykierz. Znów wchodzimy w las i po około 1 km wychodzimy znów na łąki i pola którymi dochodzimy do Kotkowa. Dalej szlak prowadzi drogą do Wielowsi ale odbija z niej w prawo i prowadzi przez stary Kirkut. Dalej idziemy do głównej drogi i przechodzimy przez całą Wielowieś by na końcu obejrzeć park i Dworek w którym jest teraz Urząd Gminy. Idziemy dalej ciągle asfaltem do miejscowości Świbie długa prosta droga nudna i męcząca może troszkę widoczki dają urozmaicenie. Przechodzimy przez Świbie gdzie możemy zobaczyć niszczejący dworek w którym pewnie był kiedyś PGR. Na końcu Świbia schodzimy na drogę szutrową i idziemy w stronę lasu. Na wejściu do lasu jest miejsce parkingowe i ławeczki gdzie można odpocząć. Idziemy przez las drogami dojść ciekawymi po paru kilometrach dochodzimy do Polany Śmierci gdzie po wojnie NKWD rozstrzeliwało ludzi , a po drugiej stronie drogi jest urokliwe uroczysko Hubertus koło którego jest szpital psychiatryczny. Dalej szlak obchodzi rezerwat Hubert i idzie do wsi Dąbrówka. I od tego miejsca niestety kończy się dobre oznakowanie szlaku, dalej szlak jest nieodnowiony i czasami trudny do odnalezienia . Za Dąbrówką dalej idziemy przez lasy i pomocą może być to że szlak zielony pokrywa się z żółtym szlakiem rowerowym. Idziemy jeszcze brzegiem rezerwatu Płóżnica i tu jest ciężko a dalej idziemy skrajem lasu i ogrodzonego pola . Na wysokości abony idziemy prosto do drogi szutrowej i nią do głównej drogi którą dochodzimy do Płużnicy Wielkiej. Teraz to już z górki , ostatnie 2 km przez pola i dochodzimy do przystanku kolejowego Ligota Toszecka. I tu kończymy wycieczkę.