Z Mazowieckiego Parku Krajobrazowego do rezerwatu wzdłuż Mieni i Świdra

Trasa bardzo ładna ale też trudna ze względu na to że prowadzi głównie leśnymi małymi ścieżkami, piaszczystymi wydmami etc.

Zaczynamy przy ulicy Zorzy nieopodal ulicy B. Czecha.
Kierujemy się niebieskim szlakiem. Trasa przez las kilka wzniesień i piaszczystych momentów. Niebieskim szlakiem dojeżdżamy do al. Dzieci Polskich i skręcamy w lewo.

Tutaj zbaczamy z niebieskiego szlaku i dojeżdżamy do ulicy torfowej. Dojeżdżamy do uschniętego drzewa. Kierujemy się dalej ścieżką pomiędzy bagnami, następnie wzdłuż nich. Docieramy do rozwidlenia gdzie skręcamy w lewo i dojeżdżamy do Barku na Dakowie. Bardzo klimatyczne i popularne miejsce gdzie można się napić, ciekawie zjeść czy upiec sobie kiełbaskę.
skręcamy w prawo i dojeżdżamy do granicy lasu. Tutaj skręcamy w lewo i dalej kierujemy się niebieskim szlakiem. Dotrzemy do Jeziora Torfy, warto się tu na trochę zatrzymać. Szlak jest tutaj momentami (w zależności od pory roku) podmokły. Dość trudny odcinek.
Następnie kierujemy się dalej lasem, nie jest to odcinek dla tych którzy nie lubią wzniesień i piachu, ale spokojnie damy radę.

Gdy przetniemy ulicę Podkowy i miniemy stadninę za ok 2 km odbijamy leśną dróżką w stronę wsi Emów.
Warto wspomóc się tutaj nawigacją gdyż nie ma żadnego charakterystycznego punktu gdzie zbaczamy z niebieskiej trasy.

Gdy dojedziemy do Emowa kierujemy się na południe. Pod drodze mijamy sklep. Zaraz za nim odbijamy w małą dróżkę - otwarta przestrzeń między dwoma domami. Dojeżdżamy do ciekawej kładki nad Mienią. Jeśli jest gorąco można też zdjąć buty i przejść - woda sięga kostek :)

Dalej kierujemy się ścieżką wzdłuż rzeki. Jest to chyba najładniejszy odcinek - przyroda wygląda momentami jak nietknięta, mijamy też Mazowieckiego Bartka. Odcinek nie jest łatwy, ścieżka jest wąska i kręta, prowadzi momentami nad małym urwiskiem.

Gdy dotrzemy do głównej drogi i mostu odbijamy w lewo i zaraz w prawo aby dotrzeć do mostu nad Świdrem.

Zjeżdżamy z drogi zaraz za mostem - często można tam spotkać kajakarzy. Przed nami ostatni odcinek - do mostu w Otwocku.
Możemy zrobić sobie przerwę na jednej z wielu mniejszych i większych plaż oraz delektować się widokami meandrów Świdra.
Jest to dość trudny odcinek gdyż ścieżka często jest wąska i prowadzi przez krzaczory a do tego często jest zatłoczona. Warto w pewnym momencie przeprawić się przez rzekę gdyż jak dotrzemy do mostu kolejowego to na drugim brzegu jest przejście pod nim. Na brzegu na którym jedziemy przeniesienie roweru może być trudne dla niektórych.
Tu w zasadzie trasa się kończy. Można wracać rowerem lub dostać się do SKM. Nikt też nie broni pojechać wzdłuż Świdra aż do Wisły, która jest w tym miejscu bardzo szeroka i malownicza.