Gotycki kościół został wzniesiony w 1346 r. i jest to kamienna jednonawowa świątynia, w której przyziemiu przetrwały romańskie relikty wcześniejszych budowli. We wnętrzu prezbiterium zachowała się jedna z najstarszych w Europie polichromia z ok. 1380 r.
w 2017 r. jednym z symboli Czchowa była sięgająca XIII w., widoczna z daleka samotna baszta na wzgórzu zamkowym. Obecnie się to zmieniło albowiem w wyniku podjętych w 2018 r. prac, do baszty dobudowano wieżę bramną zrekonstruowaną w jej historycznym obrysie. Odbudowano również część piwnic budynku mieszkalnego oraz nadbudowano również część murów obronnych zamku.
barokowy kościółek św. Anny został zbudowany w 1773 r. natomiast w 1939 r, został przebudowany. Budowla powstała z kamienia łupanego w kształcie absydy, pokryta jest dachem z wieżyczką na sygnaturkę.
przeprawa promowa przez Dunajec nie tylko umożliwia przeprawienie się na drugi brzeg rzeki ale także stanowi atrakcję turystyczną. Prom jest bezpłatny i napędzany jest siłą nurtu rzeki.
zbudowany w XIX wieku dwór w Piaskach-Drużkowie, został po I Wojnie Światowej przemianowany na szkołę. Potrzeba dostosowania dworu na potrzeby szkoły, spowodowała utratę przez budynek cech, charakterystycznych dla tego typu budowli. Z oryginalnej zabudowy dworu pozostało tylko wejście w formie ganku. Dwór pełnił funkcję szkoły aż do 1990 roku. Obecnie jest on zaadoptowany na mieszkania komunalne i nie jest udostępniany do zwiedzania.
Wznoszący się na kilkunastometrowej, stromej skale kościół zbudowano w XII i XIII w., a przebudowano w XIV i XVI w.; ok. 1634 r. dodano kruchtę i kaplicę. Z pierwotnej budowli zachowały się mury prezbiterium, wtórnie podwyższone, wzniesione z ciosów piaskowca. Przylegająca do prezbiterium od północy zakrystia pochodzi z XIII w. Niewielka, jednonawowa świątynia z węższym, zamkniętym prostą ścianą prezbiterium została zdewastowana w XVI w. przez arian i powtórnie konsekrowana w 1611 r.
kaplica zwana „Pustelnią” wybudowana w XVIII w. na miejscu dawnej pustelni pod skałą, obok niej skała św. Świerada, a dalej źródło, z którego wodę czerpał św. Świerad.
Budowę zamku dolnego w Rożnowie rozpoczął około 1560 roku hetman wielki koronny Jan Tarnowski. Budowla, wznoszona w stylu renesansowym , była jedną z pierwszych w Polsce warowni o nowożytnej fortyfikacji obronnej. Jej budowa nie została nigdy ukończona; do dnia dzisiejszego przetrwał beluard oraz mur kurtynowy z bramą wjazdową.
Klasycystyczny dwór w Rożnowie wzniesiony został na początku XIX wieku, zapewne z fundacji Wielopolskich lub Dobrzyńskich, być może na pozostałościach budowli wcześniejszej.
Kościół pochodzi z 1662r., poświęcony w 1705 r. Dwudzielna bryła kościoła składa się z wielobocznie zamkniętego prezbiterium oraz szerszej nawy. Dach jest dwukalenicowy, kryty blachą, z wieżyczką na sygnaturkę. Wnętrze nakrywa pozorne sklepienie kolebkowe, dekorowane współczesną polichromią. Na suficie chóru muzycznego zachowana polichromia z ok. 1688 roku. W barokowym ołtarzu głównym znajduje się rzeźbiona grupa Ukrzyżowania z XVII wieku. W ołtarzach bocznych obrazy św. Wojciecha oraz Matki Boskiej Bolesnej. Cennym zabytkiem jest kamienna chrzcielnica z XVII/XVIII w. z drewnianą nakrywą z 1663 r.
Na stromym wzgórzu w zakolu Dunajca wzniesiono w XIII w. strażnicę, która rozbudowana została przez Piotra Rożena herbu Gryf. Zamek Górny, bo taką nazwę przyjął kilka wieków później, pełnił funkcje obronne na szlaku handlowym prowadzącym na Węgry, a jednym z jego najznamienitszych właścicieli był Zawisza Czarny. Ostatni właściciele twierdzy - Tarnowscy przeprowadzili się do wybudowanej poniżej fortecy, a opuszczony obiekt popadał w ruinę od XVI w.
Jest to jedno z najbardziej charakterystycznych miejsc Jeziora Rożnowskiego. Ze względu na ochronę siedlisk ptasich znajduje się tu rezerwat ornitologiczny. Obowiązuje zakaz wstępu na wyspę. Niemniej można ją opłynąć na przykład na wypożyczonym rowerku wodnym.
Dwór o charakterze barokowo-klasycystycznym zbudowany został na przełomie XVIII i XIX wieku natomiast w drugiej połowie XIX wieku i w XX wieku został gruntownie przekształcony. Dwór stoi w otoczeniu parku krajobrazowego, ukształtowanego na przełomie XIX i XX wieku w miejsce wcześniejszego ogrodu romantycznego. Obecnie w dawnym dworze Szujskich mieści się Dom Opieki Społecznej.
oficyna z pierwszej polowy XIX wieku, prostokątna, dwutraktowa. Od frontu posiada portyk o dwu kolumienkach, wspierający trójkątny naczółek o szalowanym szczycie. Przebudowana we wnętrzach w latach 1990-1995.
świątynia została wzniesiona na początku XV wieku natomiast konsekrowana została w 1447 roku. Jej położenie, masywne ściany, a także zachowane okienka strzelnicze świadczą o obronnym charakterze budowli. W latach 1565-1596 była w posiadaniu arian. Po odzyskaniu przez katolików została rekoncyliowana około 1597 roku. Budowla została odnowiona w XVIII wieku, w tym czasie również została zbudowana drewniana dzwonnica. W 2003 roku świątynia została uszkodzona przez pożar, który zniszczył dzwonnicę, dachy oraz strop nad nawą.
Pierwsza wzmianka o parafii w Wielogłowach pochodzi z 1326 r., jest ona jednak starsza, bo powstała prawdopodobnie około połowy XIII w. Zachowany do dzisiaj kościół zbudowany został około 1318 r., zaś swoją obecną formę zyskał po rozbudowie w 1627 r., kiedy to wzniesiono zakrystię, kaplicę zwaną "Kurowską" i być może wieżę. W latach 1557-75 kościół za sprawą właściciela wsi Sebastiana Wielogłowskiego pełnił funkcję zboru ariańskiego.
Modrzewiowy dwór w Wielogłowach wzniesiono w XVII w. Jego ostatnia właścicielka Maria Stuber w 1958 r. przekazała obiekt Zgromadzeniu Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus, które założyły w budynku klasztor, a w jego zachodniej części kaplicę klasztorną z obrazem Matki Boskiej. Parterowy dwór wzniesiony w konstrukcji zrębowej na rzucie prostokąta ma ściany otynkowane i pomalowane. We wnętrzu dworku podczas prac malarskich odsłonięto fragmenty klasycystycznej polichromii.
Klasycystyczny, murowany parterowy dwór z przełomu XVIII i XIX w. Posiada on czterospadowy dach, ozdobiony czterokolumnowym portykiem. Obok murowana oficyna z pocz. XIX w. Niestety dwór jak i jego otoczenie jest niedostępny.
kościół na Przełęczy św. Justa (400 m n.p.m.) wzniesiono lub gruntownie odnowiono w XVII w., a powiększono w XVIII w. Legenda głosi, iż zbudowano go na miejscu pustelni św. Justa. Jest to niewielka budowa o konstrukcji zrębowej, oszalowana, pokryta dachem jednokalenicowym. Wewnątrz znajdują się stropy płaskie. Na barokowym ołtarzu głównym z XVII w. znajduje się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej tzw. Juściańskiej z XVII w. Ponadto wewnątrz świątyni oglądać można reprezentujący ludowy barok obraz Św. Justa z 1677 r.
Warownia powstała przypuszczalnie w 1 połowie XIII wieku z inicjatywy rodu Ośmiorogów. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1231 roku. Pierwsze murowane zabudowania zamkowe powstały przypuszczalnie w wieku XIV jednak już w 1608 roku zamek był opisywany jako ruina. W 1970 roku właścicielem ruin zamku został Andrzej Benesz. Po 1993 roku przeprowadzono odbudowę zamku, a następnie udostępniono go zwiedzającym. W latach 1997–1998 zbudowano mury zewnętrzne oraz odtworzono bramę wschodnią. W latach 1998–1999 odtworzono kształt wtórnej bramy wjazdowej pochodzącej z XVI wieku.
Skomentuj