Irządze - Koniecpol - Irządze

Wycieczki rowerowe stanowią dla mnie nie tylko formę aktywności fizycznej ale także możliwość poznawania nowych miejsc i obiektów. Tym razem za cel obrałem sobie kuszący mnie od dawna Koniecpol kojarzący mi się głównie z magnackim rodem Koniecpolskich. Jako miejsce startu obrałem sobie Irządze a ponieważ odległość z nich do Koniecpola była trochę mała, wybrałem jeszcze kilka miejscowości w okolicy, w których znajdowały się interesujące mnie zabytkowe obiekty. W samym Koniecpolu interesowały mnie głównie dwa kościoły i pałac. Z kościołami problemu nie było jednak pałacu nie udało mi się obejrzeć. Po latach zaniedbań trafił w ręce nowego właściciela, który ogrodził teren zespołu pałacowego i na ogrodzonym terenie rozpoczął niedawno prace porządkowe i remontowe. Na dobrą sprawę podczas tej wycieczki nie bardzo miałem szczęście do dworów i pałaców. Z informacji zasięgniętych w Internecie wynika, że na sprzedaż został wystawiony dwór i pałac w Nakle oraz pałac w Radoszewnicy. Wspomniany pałac w Koniecpolu jest niedostępny z powodu prac remontowych a dwór w Podlesiu opuszczony i chylący się ku ruinie. Sytuację trochę ratował zadbany dwór w Irządzy, w którym znajduje się Urząd Gminy. Zdecydowanie lepiej przedstawiała się z zabytkowymi kościołami znajdującymi się na trasie mojej wycieczki. Perełką wśród obejrzanych kościołów był skromny i zadbany kościół pw. św. Mikołaja w Przyrowie. Po przeciwnej stronie bieguna znajduje się drewniany kościół w Sokolnikach, gdzie tamtejszy proboszcz, po wybudowaniu nowego kościoła, mimo apeli części parafian, nie godzi się na ratowanie starego, chylącego się ku upadkowi kościoła. Mimo niewielkich niepowodzeń, wycieczka była bardzo udana. Podczas niej poruszałem się głównie publicznymi drogami asfaltowymi, jedynie w okolicy Kuźnicy Wąsowskiej trasa przebiegała drogą gruntową przez las jednak dopuszczoną do ruchu publicznego. Drogi którymi się poruszałem przebiegały po stosunkowo płaskim terenie z niewielkimi wzniesieniami, jedynie przy podjeździe w Zagórzu trzeba się było dość przyłożyć. Od wzniesień gorszy był natomiast dość silny wiatr, który dawał o sobie znać zwłaszcza od Przyrowa wiejąc głównie w twarz.