Dobra leży w północno-zachodniej części powiatu limanowskiego. Znajduje się w centralnej części Beskidu Wyspowego, w dolinie rzeki Łososina i jej dopływu – potoku Porąbka. Na fotografii kościół Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza – zabytkowa drewniana świątynia rzymskokatolicka z XVII wieku. Kościół, 13 października 1971 roku, umieszczono w rejestrze zabytków województwa małopolskiego. Obecnie znajduje się na Małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej.
Miejscowość leżąca w Beskidzie Wyspowym ma atrakcyjne dla turystów i letników położenie pomiędzy najwyższymi jego szczytami: Łopieniem, Ćwilinem i Śnieżnicą. Przez wieś przepływa rzeka Łososina. Miejscowość stanowi dobrą bazę wypadową do zwiedzenia nie tylko tych pobliskich szczytów, ale również dalszych. Umożliwiają to przechodzące przez miejscowość szlaki turystyki pieszej i rowerowej. W centrum wsi znajduje się restauracja.
Szlakowskazy przed podejściem na Łopień.
Zaczęło się podejście na Łopień zielonym szlakiem. Przez około 700 m tak właśnie wyglądał szlak spływający błotem po zrywce. Trzeba się trochę nagimnastykować, żeby wąwóz błotny ominąć bokiem.
Myconiówka – polana w szczytowych partiach Łopienia. Znajduje się na wysokości ok. 900 m n.p.m. Jest to rozległy, trawiasty teren z wszystkich stron otoczony lasem. Widoki przesłania las, sama polana jest jednak doskonałym miejscem na biwak. W lesie poniżej północno-wschodniego krańca polany znajduje się źródło zwane Głodną Wodą, a poniżej niego rozciągają się tzw. Bagna Łopieńskie. Nieco na północny zachód, w lesie, ok. 200 m poniżej polany znajduje się największa jaskinia Beskidu Wyspowego – Jaskinia Zbójecka w Łopieniu o długości korytarzy ponad 400 m. Wraz z Bagnami Łopieńskimi wchodzi ona w skład obszaru chronionego Uroczysko Łopień.
Chatka koła łowieckiego "Hubert" z Tymbarku.
Masyw Łopienia zawiera trzy szczyty. Łopień (951 m n.p.m.) inna nazwa to Złotopień. Jest najwyższym szczytem pasma. Kolejny to Łopień Środkowy (950 m n.p.m.), inna nazwa to Wiśnia. Trzeci szczyt to Łopień Wschodni (805 m n.p.m.), inna nazwa to Rydznik. Najwyższy wierzchołek masywu Łopienia opada w południowo-wschodnim kierunku do wybitnej Przełęczy Rydza-Śmigłego (700 m), poprzez którą łączy się z masywem Mogielicy.
Łopień jest niemal całkowicie porośnięty lasem. Dawniej jednak cały jego grzbiet od wierzchołka zachodniego po wschodni był jedną, ogromną halą, na której tętniło życie pasterskie. Stały na niej szałasy, po których obecnie nie ma już śladu.
Łopień bogaty jest również w legendy. Mówią one, że kiedyś podobno żył tu dziad, który zbierał z góry kamienie i wytapiał z nich złoto. Dlatego czasem można tu jeszcze natrafić na bryłkę złota. Inna mówi, że pewnego dnia otworzyła się ziemia w Łopieniu i ludzie zobaczyli w środku liczne bogactwa, a także zaklęty tron. Łopień miał być także małżonkiem Mogielicy - mieli być połączeni podziemnym ciągiem korytarzy (według legendy koza wpuszczona do jaskini w Łopieniu wyszła na powierzchnię ziemi na Mogielicy). W okolicy szczytu Łopienia Środkowego znajdują się Bagna Łopieńskie (zwane także Jeziorkami), w których topiono kiedyś ciała samobójców.
Widny Zrąbek jest niewielką polanką na południowych stokach wierzchołka Łopienia. Jest to wyrąb powiększony przez paralotniarzy, którzy czasami stąd startują. Jest doskonałym punktem widokowym na dolinę górnej Łososiny, wzniesienia Beskidu Wyspowego, Gorce i Tatry. Znajduje się za niewielkim pasem lasu (około 50 m) na południowych obrzeżach polany Jaworze. W 2008 r. mieszkańcy miejscowości Jurków umieścili na niej metalowy krzyż na murowanym cokole, poświęcony Janowi Pawłowi II. Kiedyś obok krzyża a obecnie za krzyżem w metalowej kasecie jest księga pamiątkowa z wpisami turystów i ołtarz polowy.
Z polany rozlega się piękny widok na szczyty Beskidu Wyspowego. Na fotografii pierwszy plan zajmuje Ćwilin po lewej i Śnieżnica po prawej.
Dawniej nazywała się Przełęcz Chyszówki. Dzieli dwa szczyty: Łopień i Mogielicę. Prowadzi przez nią droga asfaltowa z Jurkowa przez Chyszówki; do Słopnic. Na przełęczy murowana kapliczka. W okresie PRL-u ze względów politycznych zmieniono nazwę przełęczy na przełęcz Chyszówki. Od 1990 r. ponownie zaczęto używać nazwy Przełęcz Rydza-Śmigłego, dlatego obecnie w literaturze turystycznej można spotkać obie nazwy. Na przełęczy znajduje się kamienny obelisk z 1938 r. oraz krzyż, postawione na pamiątkę walk Legionów Polskich (w 1914 r.), dowodzonych przez Edwarda Rydza-Śmigłego (późniejszego marszałka Polski). Rejon przełęczy jest słabo zabudowany, istniejące tu gospodarstwa oferują usługi agroturystyczne.
Kamienny obelisk z 1938 r. Jest to tzw. Pomnik Spotkania Pokoleń. Przy odnowionym obelisku i krzyżu co roku, 11 listopada, w Narodowe Święto Niepodległości odbywa się w plenerze, o godz. 12 msza połączona z montażem słowno-muzycznym.
Skomentuj