Niepołomice - Zaborów - Niepołomice

Podczas tej wycieczki postanowiłem ponownie wrócić do Puszczy Niepołomickiej i przebiegającej w pobliżu Wiślanej Trasy Rowerowej, tyle, że tym razem zasięg wycieczki miał sięgać znacznie dalej na wschód niż jak ostatnio Uście Solne. Prognozy zapowiadały słoneczną pogodę i ciepło choć poranek tego nie zapowiadał. Gdy wyruszałem ok. godz. 9 to było dość chłodno i i mgliście. Mgła, która towarzyszyła mi podczas jazdy Wiślaną Trasą Rowerową była miejscami dość gęsta i ustąpiła dopiero po upływie ok. godziny jazdy. Gdybym poruszał się normalną publiczną drogą mogło by to stanowić niebezpieczeństwo, na szczęście na trasie, którą jechałem ruch samochodów był wyłączony. Teren po którym się poruszałem był mi już znany z poprzednich wycieczek więc nie nastawiałem się na jakieś większe zwiedzanie. Tym bardziej, że pora roku i dzień tygodnia wykluczały albo znacznie ograniczały możliwość zwiedzania. Dzień tygodnia miał znaczenie albowiem w poniedziałki muzea zazwyczaj są zamknięte (dwór w Dołędze) a pora roku związana jest z bujną zielenią skutecznie zasłaniającą część obiektów znajdujących się na trasie. Ta zieleń utrudniła zwłaszcza bliższe zapoznanie się z zaniedbanymi dworami w Zaborowie i Popędzynie, nie ułatwiała także zrobienia zdjęć kościoła w Szczurowej i Strzelcach Wielkich oraz dworu w Górce. Jak jednak zaznaczyłem, nie był to pierwszy mój pobyt w tych stronach więc bardziej zależało mi na zasygnalizowaniu obecności ciekawych obiektów niż ich zwiedzaniu. Teren po którym przebiegała wycieczka był wyjątkowo płaski. Z jednej strony można to było uznać za zaletę bo praktycznie nie było żadnego większego podjazdu, z drugiej strony płaski teren spowodował, że chcąc utrzymać prędkość trzeba było praktycznie non stop pedałować. Znaczna część trasy przebiegała ścieżkami rowerowymi, wyłączonymi z ruchu samochodów a na drogach publicznych, którymi się poruszałem ruch pojazdów był znikomy. Jedynie w okolicy Szczurowej ruch samochodów był większy ale też bez przesady.