Szlak konny w Puszczy Piskiej

Puszcza Piska jest drugim co do wielkości kompleksem leśnym w Europie. Wciąż zachwyca bogactwem natury, a przy tym zachowała wiele ze swej pierwotnej dzikości. Liczne bagna oraz mokradła, zatopione w niej niczym perły jeziora, meandrujące rzeki, różnorodność gatunków roślin i zwierząt tworzą niepowtarzalny urok leśnej krainy. W najbogatszym przyrodniczo fragmencie Puszczy utworzono Mazurski Park Krajobrazowy.

Po niemiecku Puszcza Piska nazywana jest Johannisburger Heide lub inaczej Jańsborskja Pusca. Inna nazwa w języku polskim to Puszcza Jańsborska, Wielka Knieja lub Knieja Jańsborska.

Powierzchnia całej puszczy wynosi ok. 100 tys. ha. W skład obszaru Puszczy Piskiej wchodzi wiele jezior które pełnią także rolę rezerwatów. Należą do nich m.in. Bełdany, Jezioro Nidzkie, Jegocin, Rezerwat przyrody Jezioro Warnołty i Jezioro Mokre a także największe z nich Śniardwy. Przez obszar przepływają dwie główne rzeki – Krutynia i Pisa, a także wiele mniejszych cieków.

Południowa jej część porasta piaski i torfowiska niskie. Odwadniana jest przez dopływy Narwi takie jak Pisa czy Szkwa. Na jej terenie znajduje się wiele jezior, a w północnej części puszczy zlokalizowana jest Kraina Wielkich Jezior.

Puszcza Piska porośnięta jest lasami sosnowymi i świerkowymi z niewielką domieszką brzozy, osiki, klonu, olchy i dębu (które można spotkać w południowej części Puszczy) rosnących na sandrowych piaskach. Szczególnie znana jest "sosna mazurska", która porasta m.in. wschodnie brzegi Jez. Mokrego. Osiąga ona wysokość 40 m i wiek 200 lat. Obszar Puszczy Piskiej jest ostoją ptaków o randze europejskiej. Przez obszar puszczy przebiega założony w 1977 r. Mazurski Park Krajobrazowy (53,6 tys. ha). Najcenniejszy rezerwat znajduje się na jeziorze Łuknajno, które jest ostoją łabędzia niemego. Symbolem parku jest jednak bocian biały, którego gniazda widać w wielu wioskach.

Oznakowany szlak turystyki konnej w Puszczy Piskiej biegnie drogami szutrowymi i częsciowo brukowanymi. Liczy ok. 91 km. Oznakowany jest znakiem przedstawionym z lewej strony. Na mapce poniżej widoczne są numerowane drogi przeciwpożarowe, które są także wyznaczone w terenie. Sa to przeważnie drogi szutrowe, na których obowiązuje zakaz poruszania się pojazdami silnikowymi.