Ujście Sanu do Wisły

Odcinek od Zaklikowa do Borowa po gładziutkim asfaltowym dywaniku w cieniu lasu. Po drodze dwie miejscowości. Irena nazwana tak od imienia małżonki niegdysiejszego właściciela okolicznych włości - Hrabiego Łubieńskiego oraz Łążki tworzące niegdyś jedną miejscowość, podzieloną zaborczą granicą pomiędzy Królestwem Polskim i Galicją. Nad Sanną zatrzymujemy się na chwilę z boku drogi. Spokojna, rzeczka jest udostępniona tutaj, na śródleśnym odcinku jako szlak kajakowy. Od Borowa wjeżdżamy na głównie odkryty, skąpany w narastającym upale teren. Do punktu widokowego przy ujściu dojazd oznaczony drogowskazem od strony Dąbrówki Pniowskiej. Kiedyś były tu gęste krzaki przy brzegu. Aktualnie można zejść ostrożnie po skarpie prawie nad sam brzeg, a po kliknięciu paru ujęć odpocząć na jednej z licznych ławeczek. Ujście dobrze widoczne. Widać też kin (cypel lądu w widłach obu rzek od strony miejscowości Wrzawy(, dostępny rowerem, aczkolwiek gorzej zagospodarowany. Dojazd w kierunku szosy z Antoniowa do nieczynnej aktualnie przeprawy promowej w Czekaju Pniowskim, kamienistą drogą wzdłuż wału. Podobny odcinek od Nowin do mostu na Sanie na obrzeżach Radomyśla. Ponadto nawierzchnie asfaltowe z reguły w bardzo dobrym stanie. Jedynie w końcowej części trasy ze względu na lejący się z nieba war przejazd dobrze utwardzonym leśnym drogami przez las Zwierzyniecki