Szlak niebieski jest wielką pętlą wokół jeziora Plusznego i stanowi również łącznik w kierunku Gryźlin, znanych z racji tutejszego lotniska i organizowanego tu Rodzinnego Pikniku Lotniczego.

Informacje ogólne:
- Ogólny przebieg szlaku- Stawiguda – PKP Stawiguda – Leśnictwo Stawiguda - Pluski – Węgornia – Gryźliny – Leśnictwo Stawiguda – PKP Stawiguda - Stawiguda
- Kolor służący do oznakowania szlaku- Niebieski
- Długość szlaku- 35,5 km
- Data wykonania oznakowania i opisu szlaku- Sierpień-wrzesień 2015 r.

Opis ogólny:
Szlak wiedzie po obszarze Pojezierza Olsztyńskiego, na terenie Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej i w znacznej części zawiera się na obszarze Gminy Stawiguda (niewielki fragment szlaku wiedzie po pograniczu z gminą Olsztynek). Szlak ma formę pętli wokół Jeziora Pluszne, rozpoczynającej się i kończącej w węźle szlaków rowerowych w Stawigudzie. Istnieje powiązanie z pozostałymi szlakami gminy Stawiguda w postaci odcinka wspólnego ze szlakiem zielonym (Stawiguda – Pluski) oraz wspólnego miejsca startu ze szlakiem czerwonym. Szlak w znacznej części prowadzi przez tereny zalesione, na sporym dystansie w pobliżu brzegów Jeziora Pluszne. Szlak wykorzystuje dobre drogi gruntowe oraz drogi asfaltowe o różnej jakości nawierzchni. Szlak wiedzie w bezpośrednim sąsiedztwie dwóch stacji kolejowych: PKP Stawiguda i PKP Gryźliny. Przy drogach prowadzących szlak Nadleśnictwo Nowe Ramuki wyznaczyło kilka parkingów leśnych, pozwalających na pozostawienie samochodu na czas korzystania ze szlaku.

Utrudnienia (przeszkody):
Niektóre odcinki dróg asfaltowych charakteryzują się licznymi ubytkami na całej szerokości jezdni oraz znacznie zniszczonym poboczem. Na drogach gruntowych okresowo mogą pojawiać się krótkie odcinki o niestabilnej nawierzchni- nadmiernie przesuszone (piaszczyste) lub podmokłe (błotniste). Na krótkich odcinkach dróg leśnych mogą występować trudności z przejezdnością wynikające z prowadzonej gospodarki leśnej z użyciem ciężkiego sprzętu. Krótkie odcinki dróg szutrowych charakteryzują się wierzchnią warstwą nawierzchni wykonaną z „grubego ziarna”, co stanowi pewną trudność w płynnej jeździe na rowerze. Na drogach asfaltowych, zwłaszcza w pobliżu miejscowości Pluski, możliwe jest napotykanie aut poruszających się z nieprzepisową prędkością i „ścinających” zakręty.

Wymagania sprzętowe:
Ze względu na urozmaiconą rzeźbę terenu oraz różnorodność nawierzchni dróg, do wygodnego i bezpiecznego użytkowania szlaku zalecane jest korzystanie z rowerów trekkingowych, crossowych lub górskich.

Oznakowanie szlaku:
Oznakowanie zinwentaryzowane jesienią 2014 r. znajdowało się w postaci szczątkowej i było w złym stanie technicznym. Stan oznakowania nie pozwalał na czytelną i pewną orientację w terenie, co jest podstawą funkcjonowania wytyczonych szlaków turystycznych. Oznakowanie było fragmentaryczne, a w terenie stwierdzono bardzo długie odcinki bez znaków potwierdzających użytkownikowi obecność na właściwej drodze. Znaki, które były jeszcze widoczne, wskazywały, iż umieszczano je bez zachowania jednolitych reguł- poszczególne znaki znajdują się na różnej wysokości względem powierzchni drogi, są malowane pod różnym kątem w stosunku do wzroku użytkownika, są różnej wielkości, niemal wcale nie stosowano sygnalizowania zmiany kierunku szlaku i późniejszego potwierdzania prawidłowości wykonanego manewru.
Odnowione oznakowanie opiera się na zastosowaniu technologii poligraficznej zastosowanej na plastikowych tabliczkach umieszczanych przy drogach prowadzących szlak. Ogólny wygląd znaków (wymiary, użyte elementy graficzne, proporcje pomiędzy elementami graficznymi) oraz sposób umieszczania znaków (częstotliwość umieszczania, wysokość umieszczania, konsekwentne rozwiązania w miejscach zmiany kierunku jazdy) uwzględniają wytyczne zawarte w Instrukcji Znakarskiej PTTK. Zastosowane znaki stanowią jednak rozwinięcie i udoskonalenie standardowego sposobu oznakowania.