2020-10-09 Niepołomice - Nowe Brzesko - Niepołomice

Po kilku, oddalonych od Krakowa wycieczkach, czas było na bliższą. Spowodowane to było m.in. tym, że dojazdy zajmowały trochę czasu a dni są coraz krótsze. Tym razem terenem wycieczki były okolice Puszczy Niepołomickiej. Wycieczkę rozpocząłem na parkingu leśnym w pobliżu Niepołomic i przez ok. 18 kilometrów jechałem wśród rosnących w puszczy drzew. Cień rzucany przez te drzewa oraz poranny chłód sprawiał, że początkowo żałowałem, że nie ubrałem rękawiczek. Wkrótce jednak przestałem żałować braku rękawiczek gdyż temperatura się podniosła a po wyjechaniu z puszczy odczucie chłodu już całkiem ustąpiło. Po opuszczeniu puszczy jechałem płaskimi, lokalnymi drogami wzdłuż Raby aż do Uścia Solnego, w którym znajduje się bardzo ładny kościół. W drodze do Uścia minąłem pięknie wyremontowany dwór w Bieńkowicach, niestety niedostępny i dość skutecznie schowany wśród drzew. Z Uścia Solnego ruszyłem w stronę Nowego Brzeska jadąc wśród pól drogą, w dużej części remontowaną, wzdłuż której albo już istnieje ścieżka rowerowa albo jest w budowie. Przed samym Nowym Brzeskiem musiałem przeprawić się przez Wisłę. Przeprawę tworzy długi, wąski most z ruchem wahadłowym, na szczęście posiadający chodnik po którym można przejechać nie tamując ruchu samochodów. W Nowym Brzesku na krótko zatrzymałem się przy zabytkowym kościele po czym ruszyłem w stronę Hebdowa, gdzie znajduje się jeden z najstarszych w Polsce zespołów klasztornych. Niestety, z powodu ogrodzenia i rosnących drzew, możliwość oglądania kościoła i klasztoru była bardzo ograniczona, więc nie zatrzymując się zbyt długo ruszyłem w dalszą drogę, obierając sobie za cel niepozorny dworek w Rudnie Dolnym. Z Rudna Dolnego najkrótszą trasą chciałem dostać się do głównej, jednakże na mojej drodze znalazła się przeszkoda w postaci zerwanego mostu nad rzeczką Rudnik. Na szczęście, komuś tak jak i mi, nie chciało się nadkładać drogi, więc przerzucona była nad potokiem prowizoryczna kładka, z której z pewnymi obawami skorzystałem. Po dojechaniu do głównej drogi, szybko dotarłem do Wawrzeńczyc, w których znajduje się wiekowy ale wielokrotnie przebudowywany kościół i budynek mieszkalny, który w przeszłości pełnił funkcję dworu lub oficyny dworskiej. Z Wawrzeńczyc ruszyłem do Igołomi. Niestety musiałem korzystać z głównej, ruchliwej drogi więc gdzie tylko to było możliwe to korzystałem z chodnika, niezbyt jednak przystosowanego do ruchu rowerów. Na szczęście w Igołomi zjechałem z głównej drogi skręcając w lewo do otoczonego parkiem pałacu Wodzickich. Przed bramą wjazdową do zespołu pałacowego znajduje się niepozorny budynek dawnej kuźni zapisany w historii tym, że była inspiracją dla serii grafik Artura Grottgera m.in. przedstawiającą kucie kos przez styczniowych powstańców. Po rzuceniu jeszcze okiem na znajdujący się w Igołomi kościół ruszyłem do pobliskich Kościelnik, gdzie znajduje się inny pałac Wodzickich, jakże jednak inny od tego w Igołomi. W Igołomi pałac jest bardzo zadbany natomiast ten w Kościelnikach ,w wyniku długoletnich zaniedbań bardziej przypomina ruinę niż pałac. Pomimo odzyskania go przez prawowitych właścicieli nie widać (przynajmniej z zewnątrz) postępów w remoncie, bardziej widoczne są efekty prac porządkowych w parku otaczającym pałac. Ostatnim etapem mojej wycieczki były już tylko Niepołomice. W Niepołomicach wielokrotnie już bywałem więc zrobiłem tylko krótką sesję fotograficzną znajdującym się na trasie obiektów, po czym na pobliskim leśnym parkingu zakończyłem wycieczkę.