Trasa MTB Bieszczady / Bukowiec - Beniowa - Sianki, źródła Sanu

ArkosławNa Traseo od stycznia 2012

6/6

CHARAKTERYSTYKA TRASY

2016-07-30

Sianki Beniowa bieszczady

21 km

544 m

529 m

5 h 5 min

6/6

Bukowiec. Wieś została lokowana w 1580 na prawie wołoskim i stanowiła początkowo własność Kmitów. Uległa wysiedleniu 2 czerwca 1946. Pozostała zabudowa i infrastruktura zostały do 1956 zupełnie rozebrane. Ostatnie pozostałości po Bukowcu zostały w latach 80. ubiegłego wieku wymazane przy pomocy materiałów wybuchowych. Drewniana greckokatolicka cerkiew pw. Objawienia Pańskiego z 1910, została zniszczona w 1935.
W 1943 Bukowiec zamieszkiwały 529 osoby (w 124 domach mieszkalnych).
Dane z 1921:
355 osób wyznania greckokatolickiego
9 wyznania mojżeszowego

Beniowa. wyludniona po polskiej stronie granicy z Ukrainą wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska, nad rzeką San. Do 1934 roku odrębna gmina jednostkowa, a w latach 1934-1945 gromada w zbiorowej gminie Sianki, należącej do powiatu turczańskiego w woj. lwowskim.
Nazwa wsi pochodzi od imienia Benedykt, pierwszego osadźcy. Wieś lokowana na prawie wołoskim ok. roku 1537 przez ród Kmitów. Piotr Kmita Sobieński do 1553 r. dziedziczy Beniową, a po jego śmierci bezdzietna wdowa Barbara Kmita z Herburtów. Po jej śmierci w 1580 r. brat Stanisław Herburt. W roku 1709 wioska została spalona przez cofających się Szwedów (III wojna północna). Do 1772 województwo ruskie, ziemia sanocka. W 1945 r. miejscowi Ukraińcy zostali wysiedleni na mocy polsko-radzieckiego porozumienia na Ukrainę w ramach wymiany ludności, a wieś została całkowicie spalona w czasie tzw. "akcji żniwnej" przeprowadzonej przez oddziały UPA.
Byli mieszkańcy Beniowej mieszkają obecnie w okolicach Stryja oraz na Wołyniu. Od jesieni 1939 roku przez wieś przebiegała granica między Niemcami a ZSRR. Po roku 1951 wieś została formalnie podzielona między Polskę a Związek Radziecki.
W 1921r Beniową zamieszkiwały 582 osoby (w 97 domach mieszkalnych):
497 wyznania greckokatolickiego
73 wyznania mojżeszowego
9 wyznania rzymskokatolickiego
3 wyznania ewangelickiego

SIANKI. opuszczona miejscowość, położona nad Sanem w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska na obszarze Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Obecnie jest to tzw. obręb geodezyjny, leżący na terenie Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery "Karpaty Wschodnie". Polska część wsi jest od 1945 roku wyludniona, natomiast w Siankach (Сянки) po stronie ukraińskiej znajduje się obecnie około 100 domów i ważna stacja kolejowa na linii Użhorod−Lwów.
Wieś lokowana na prawie wołoskim w 1560 roku przez ród Kmitów. Właścicielami oprócz Piotra Kmity od 1553 r. była Barbara Kmita, w 1580 r. – rodzina Tarłów. W 1589 r. – Jadwiga Tarło, a w 1663 r. – własność wspólna Zatwarnickich, Czarnieckich, Grochowskich. Od początku XVIII w. do 1939 r. – rodzina Stroińskich.

Od roku 1905 przez miejscowość prowadzi linia kolejowa łączącą Użhorod z Samborem, jest tu dworzec kolejowy. W latach 1772-1918 pod zaborem austriackim, położona w powiecie turczańskim w austriackiej prowincji Galicja, 14 km od miejscowości Borynia, na granicy węgierskiej. Graniczyła z wsiami Beniowa, Sokoliki, Tarnawa Wyżna, Tureczki Wyżne, Butelka Wyżna, Jaworów i Użok. W roku 1880 wieś liczyła 355 mieszkańców, oraz 50 domów, zamieszkana była przez Polaków, Rusinów, Żydów i Niemców. W Siankach znajdował się także kościół i dwie drewniane cerkwie.
Przed II wojną światową wieś była znanym ośrodkiem narciarskim. Działały tu trzy schroniska turystyczne, kilka domów letniskowych, liczne pensjonaty i restauracje. Znajdowała się tu również skocznia narciarska oraz tor saneczkowy. W marcu 1936 zostało otwarte nowe schronisko narciarskie (na 150 łóżek)[4]. Był to obiekt Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X[5]. W marcu 1936 w Siankach zostały zorganizowane pierwsze narciarskie Mistrzostwa Polski klubów robotniczych[6]. Pod koniec lat trzydziestych Sianki liczyły 1500 mieszkańców[7]. Po 17 września 1939 roku przez wieś przebiegała granica między Niemcami a ZSRR. Po roku 1951 wieś została formalnie podzielona między Polskę a radziecką Ukrainę.

w 1921r Sianki zamieszkiwało 788 osób (w 117 domach mieszkalnych), w tym:
488 wyznania greckokatolickiego
177 wyznania rzymskokatolickiego
119 wyznania mojżeszowego
1938 – 1476 osób (w 193 domach mieszkalnych).

szok, ale teraz tam nie ma nic i nikogo.

Komentarze

NA TEJ TRASIE PRZYDA CI SIĘ MAPA Z NASZEJ APLIKACJI

Bieszczady - Worek Bieszczadzki, Tarnica, Muczne

Obszar mapy to: Wołcze (na Ukrainie), Stuposiany, Wołosate, źródła Sanu. W jej centralnej części jest Worek Bieszczadzki, miejscowość Muczne i szczyt Tarnica. Mapa zawiera wszelkie informacje pozwalające łatwiej zaplanować wycieczkę – trasy rowerowe, szlaki piesze i ścieżki przyrodniczo-edukacyjne z podaniem ich długości i czasów przejść. Rok wydania 2024

Użański Park Narodowy

Mapa "Użański Park Narodowy" przedstawia pbszar w zachodniej Ukrainie, położony w zakątku Zakarpacia, utworzonym przez zbieg granicy Ukrainy z Polską i ze Słowacją. Obejmuje obie strony doliny górnego Użu wraz z jego źródłami – wschodni kraniec Bieszczadów Zachodnich, południowo-zachodni kraniec Bieszczadów Wschodnich i północno-zachodnią część Połoniny Równej. Najwyższe szczyty Parku leżą w grzbiecie granicznym z Polską – Wielka Rawka (1304 m n.p.m.) i Kińczyk Bukowski (1251 m n.p.m.). Po stronie polskiej z Użańskim PN sąsiaduje Bieszczadzki Park Narodowy, a po stronie słowackiej – Park Narodowy Połoniny. Wraz z nimi Użański PN wchodzi w skład Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”. Na Przełęczy Użockiej Użański PN graniczy z Nadsańskim Regionalnym Parkiem Krajobrazowym. (wikipedia.pl)

Bieszczady - Bieszczadzki Park Narodowy

Mapa swym zasięgiem obejmuje obszar od Woli Michowskiej do Tarnawy Niżnej oraz od Worka Bieszczadzkiego do Jeziora Solińskiego. Są tu wszystkie połoniny: Wetlińska, Caryńska, Bukowska, Dźwinicka, Tarnica, Szeroki Wierch, Mała i Duża Rawka oraz Pasmo Jeleniowatego (obok Mucznego) z nowo wybudowaną wieżą widokową. Worek Bieszczadzki pokazano na osobnym kartoniku. Pokazano tu wszystkie szlaki i ścieżki dydaktyczne z ich długościami i czasami przejść. Przy trasach rowerowych podano ich długości. Ponadto na mapie zaznaczono wszystkie informacje potrzebne turyście.

Bieszczady

Mapa Bieszczady zamyka się w granicach: Lesko i Ustrzyki Dolne na północy, Komańczę na zachodzie, granicę z Ukrainą na wschodzie. Na południu nowe wydanie zostało poszerzone o fragment Parku Narodowego Połoniny po stronie słowackiej. Obszar mapy obejmuje: Bieszczadzki Park Narodowy, Jezioro Solińskie i Myczkowieckie, Góry Sanocko-Turczańskie, fragment pogórzy (Bukowskie i Leskie) oraz najpopularniejsze miejscowości turystyczne: Ustrzyki Górne i Dolne, Wetlina, Cisna, Komańcza, Solina, Lesko. Rok wydania 2024

Bieszczadzkie pogranicze polsko-słowacko-ukraińskie

Obszar mapy Bieszczadzkie Pogranicze od północy wyznaczają Komańcza i Zatwarnica, od zachodu - słowackie Medzilaborce, od wschodu- Przełęcz Użocka („worek bieszczadzki”), od południa Snina i słowacko-ukraińskie przejście graniczne Ubla.
Na mapie zaprezentowana jest cała trasa samochodowa z Bieszczadów na stronę słowacką i dalej na Ukrainę. Rowerem możemy dodatkowo przekroczyć granicę wygodną drogą z Cisnej przez Przełęcz nad Roztokami (Przeł. Ruska), a poza parkiem istnieje kilka innych możliwości przejazdów terenowych. Mapa obejmuje aż 3 parki narodowe: Bieszczadzki Park Narodowy, Park Narodowy Połoniny oraz częściowo Użański Park Narodowy. Wydanie mapy poprzedziła gruntowna weryfikacja terenowa oraz konsultacje ze „znawcami” terenu, efektem czego jest aktualna sieć szlaków turystycznych, dokładna lokalizacja zabytków architektury sakralnej, cmentarzy wojennych, pomników przyrody i innych ciekawych obiektów. Dużo uwagi poświęciliśmy na weryfikację i odpowiednią klasyfikację sieci dróg - wyróżniając te wyasfaltowane i szutrowe (utwardzone). Zrobiliśmy to z myślą o rowerzystach. Wskazaliśmy również miejsca zakazu wjazdów dla pojazdów samochodowych. Na mapie zastosowano cieniowanie w celu uzyskania wrażenia plastyczności rzeźby terenu. Mapę offline można zakupić w aplikacji Traseo na urządzenia mobilne. Rok wydania 2017

Zielony Rower – Greenway Karpaty Wschodnie

Międzynarodowy Szlak Dziedzictwa Przyrodniczo-Kulturowego „Zielony Rower” – Greenway Karpaty Wschodnie

Mapa szlaku rowerowego uruchomionego w roku 2004 przez Grupą Partnerską „Zielone Bieszczady” - nieformalne trójsektorowe partnerstwo (organizacje pozarządowe, instytucje publiczne, partnerzy biznesowi), powstałe w celu zrównoważonego rozwoju przygranicznych polsko-słowacko-ukraińskich.

Wyznakowano wówczas prawie 900 km szlaków po polskiej i słowackiej części obszaru wokół Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie” (utworzonego w latach 90. XX w. przez UNESCO na styku najcenniejszych przyrodniczo fragmentów Polski, Słowacji i Ukrainy).

Szlak „Zielony Rower” powstał zgodnie z filozofią greenways – wielofunkcyjnych, zielonych szlaków służących niezmotoryzowanym użytkownikom, prowadzących wzdłuż naturalnych korytarzy ekologicznych lub historycznych tras handlowych, które są zarządzane przez miejscowe społeczności w celu pobudzania zrównoważonego rozwoju i promocji zdrowego stylu życia. Zielone szlaki tworzą ramy dla realizacji lokalnych inicjatyw społecznych i projektów związanych z ochroną przyrody i krajobrazu, zachowaniem dziedzictwa kulturowego, turystyką przyjazną dla środowiska i zrównoważonym transportem.

Obecnie po stronie polskiej oznakowanie w terenie praktycznie przestało istnieć, a całe przedsięwzięcie wymaga modernizacji i rewitalizacji. Zadania tego podjęła się Fundacja Bieszczadzka. Prezentowane na mapie trasy, to nieoznakowane jeszcze propozycje nowych przebiegów Szlaku „Zielony Rower” GKW, które uwzględniają zmiany jakie zaszły po 20 latach, przede wszystkim kilkukrotnie bardziej intensywny ruch samochodowy. Są pomyślane tak, aby pokazać najatrakcyjniejsze przyrodniczo i kulturowo fragmenty Bieszczadów, w jak najmniejszym stopniu zagrażając bezpieczeństwu poruszających się po szlaku rowerzystów.

Mapa pokazuje również bardzo dobrze oznakowany ok. 50 km odcinek szlaku Zelený bicykel - Greenway Východné Karpaty na Słowacji - na obszarze Bukovskich Vrchów. Prezentuje też koncepcyjny przebieg szlaku Зелений велосипед Greenway Східні Карпати w ukraińskiej części Karpat Wschodnich.

Mapa w aplikacji powstała w ramach projektu Szlak "Zielony Rower" Greenway Karpaty Wschodnie – reaktywacja, realizowanego przez Fundację Bieszczadzką ze środków Narodowego Funduszu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach programu NOWE FIO na lata 2021-2030.