Browersowanie 22 października

Relacja Darka Pogoda, jak na tę porę roku ładna. Temperatura kilkanaście stopni, z tendencją spadku w tempie 1 stopień na 15 minut. Na zbiórce pojawili się: Darek, Andrzej, Leon, Andre i Pawełł. Dzień jest krótki, więc zaplanowaliśmy szybki wypad do Kazimierza Dolnego. Przez ulicę Ceglaną i odcinek nowobudowanej ulicy i koniecznością przenoszenia rowerów w miejscu, gdzie jeszcze była rozkopana, oraz Włostowice, przejechaliśmy w okolicę wjazdu na wyciąg narciarski w Parchatce. Mieliśmy tam skręcić na wał wiślany. Ale czasu do zmroku było mało, więc postanowiliśmy pojechać dalej prosto, szosą. Na podjęcie takiej decyzji duży wpływ miały zapewnienia Leona, że na szosie nie ma dużego ruchu. Nie wiem, skąd Leon czerpie swoje informacje, oraz co to jest „duży ruch” w jego skali, ale na odcinku do Bochotnicy panowało istne szaleństwo. Samochody wyprzedzały nas właściwie nieustannie, jedne dalej a inne ocierając się prawie o nasze łokcie. Jak obok Darka śmignęła wielka betoniara, to podmuch mało nie zrzucił go do rowu. Adrenalina popłynęła mu w tętnicach i aby jak najszybciej pokonać ten fatalny odcinek, przyspieszył osiągając momentami prędkość 40 km/h. Grupa rozerwała się, ale wszyscy zebrali się przy zjeździe na prom w Bochotnicy. Po krótkim odpoczynku grupa ruszyła dalej szosą, a Darek który miał już dosyć silnych wrażeń na ten czas, postanowił uspokoić nerwy i pojechać na skróty przez łąkę i mostek (ten zaraz przy szosie). Na wjeździe do Kazimierza zatrzymaliśmy się przy sklepie spożywczym. Zakupiliśmy elektrolity i poszliśmy nad Wisłę. Mieliśmy okazję obejrzeć operację wyciągania z wody na przyczepę łódki jakiegoś wędkarza. Pawełł jako zapalony miłośnik moczenia patyka, miał okazję pochwalić się wielkością ryb, jakie udało mu się ostatnio złapać. Niestety, do właściwej precyzji zabrakło mu rozpiętości rąk. Robiło się coraz ciemniej i chłodniej, więc ruszyliśmy z powrotem jadąc na skróty przez kładkę, wałem wiślanym i zjazdem przy BP. Uroczyste zakończenie rajdu odbyło się w CP.