Pozostałości po Młynie na rzecze
Miejsce do odpoczynku, można posiedzieć odpocząć, i jest mała gastronomia
W XVII wieku w mieście było prawie 500 małych browarów. Z tej tradycji niestety nic już nie zostało. W dawnych czasach piwo było podstawowym napojem mieszkańców miasta.
Dane źródłowe mówią, że w XVII wieku w Słupsku istniało prawie 200 browarów.
Słupscy browarnicy mieli wiele sukcesów w handlu. W XVI wieku zyskali wyłączność handlu piwem na Pomorzu. Byli na tyle dobrzy, że w XVII wieku ich produkty zaczęły konkurować z miejscowymi w Prusach Wschodnich. Sytuacja była poważna na tyle, że sejmik Prus Królewskich w 1676 roku zakazał importu słupskiego piwa.
W samym mieście wciąż funkcjonowało warzenie piwa metodami chałupniczymi . W połowie XIX wieku powoli jednak zwyczaj produkcji piwa domowego zanikał. Około 1815 roku w Słupsku istniało jeszcze około 25 browarów. Zwyczaj warzenia piwa domowego wszedł za to na stałe w krajobraz pomorskiej wsi.
W Słupsku pod koniec XIX wieku na rynek weszli nowocześni producenci, którzy zmonopolizowali sprzedaż piwa. Mniejsze browary padły
W latach 50 XIX w. zlikwidowano niemal połowę istniejących browarów,
z 13 do 7. Wśród produkujących nadal umacniały swoją pozycję
i rozbudowywały się trzy browary. Na początku XX w. działało 8 browarów, produkujących rocznie ok. 26 tys. hl piwa trzech gatunków. Najsłynniejsze browary o pięknie brzmiących nazwach to: "Stern” - Gwiazda, "Krone” - Korona, "Quell” – Źródło i "Berg” - Góra.
Browar „Stern” - Sternbrauerei Stolp ("Gwiaździsty Browar Słupsk). Był to największy browar działający w Słupsku. Nazwa browaru i przedstawiający go symbol wywodzą się ze starej piwowarskiej tradycji. Sześcioramienna gwiazda to magiczny znak piwowarów, pochodzący jeszcze ze średniowiecza. Był to zwykle metalowy amulet umieszczony nad kadzią fermentacyjną. Miał na celu nie tylko odpędzać złe duchy, lecz był także symbolicznym wzorcem produkcji szlachetnego napoju.
Browar został wybudowany przez Richarda Haydemanna na rogu dzisiejszych ulic Kilińskiego i Kaszubskiej. Było to
w roku 1872 – na butelkach i browarze widnieje jednak data 1857 kiedy to Heydemann rozpoczął swoją karierę piwowara co ma związek z kupnem niewielkiego browaru przy placu Kościelnym.
Na początku XX wieku, w1906 r. do browaru zostaje doprowadzona elektryczność. Drewniane kadzie do fermentacji zostały zastąpione zbiornikami z emaliowanego żelaza. Browar rozrasta się poprzez dobudowanie licznych pomieszczeń magazynowych i stajni - piwo wciąż rozwożono specjalnymi powozami. Na przełomie 1911/12 wywiercono głęboką na 130 metrów studnię artezyjską. Dzięki niej browar uzyskał lepszą wodę do produkcji piwa oraz możliwość produkowania innych bezalkoholowych napoi.
Z czasem browar stał się jednym z największym na Pomorzu. Posiadał silnie rozwinięta sieć ekspozytur i przedstawicielstw, m.in. w: Sławnie, Ustce, Darłowie, Polanowie, Bytowie, Kołobrzegu, Miastku, Główczycach, Smołdzinie
i Lęborku.
W 1939 r. browar posiadał 25 ciężarówek i 18 koni. Wybuch wojny wpłynął paradoksalnie na wzrost produkcji. W okolicach Słupska stacjonowało bowiem sporo wojska co spowodowało znaczny wzrost spożycia piwa. W roku budżetowym 1942-1943 wyprodukowano 5,5 mln litrów piwa. Do roku 1945 browar produkował 5 gatunków piwa: jasne "Stern-Pilsener" i "Stern-Lager"; ciemne "Baltenbräu" oraz bezalkoholowe karmelowe i pszeniczne. Tuż przed zakończeniem II wojny światowej rodzina Haydemann'ów wyjeżdża w głąb Niemiec. I w tym momencie kończy się "niemiecka" część historii browaru. Zaczyna się nowy rozdział w jego dziejach.
Po wojnie zakład przekazano do okresowej eksploatacji Browarniczej Spółdzielni "Praca", która już na początku 1946 roku rozpoczęła produkcję piwa. Spółdzielnia zarządzała browarem do 1950 r. kiedy utworzono Słupskie Zakłady Piwowarsko-Słodowe, włączone następnie wraz z browarem w Połczynie Zdroju w skład Koszalińskich Zakładów Piwowarsko-Słodowniczych. Niestety, w tym okresie piwo warzone w słupskim browarze nie jest za dobre...
Dopiero koniec lat 80-tych przyniósł poprawę jakości kiedy to lokalny rynek podbiły gatunki "Barnim", "Kanclerz", "Pirackie" i "Hubertus". W niedługim czasie, w grudniu 1990 r., browar poddano procesowi prywatyzacji. W jej wyniku browar wchodzi w skład nowopowstałej Spółki Akcyjnej Brok. Pod zarządem spółki poprawia się znacznie jakość piwa. Niestety, brak inwestycji w browarze, małe zdolności produkcyjne oraz przestarzały, wręcz zabytkowy park maszynowy, nie wpływają pozytywnie na zyski browaru. W konsekwencji zapada decyzja o zamknięciu browaru. Ostatecznie, po 125 latach, browar kończy działalność pod koniec 1999 roku. Oficjalnie w 2001 r.
Poniżej lista znanych gatunków piw produkowanych przez "Sternbrauerei":
Bockbier (medal na wystawie w Londynie) 1897
Dunkles Sternbräu (Exportbier) 1913
Helles Sternbräu (Tafelbier) 1913
Heydemanns Export-Malzbier (bezalk., paster.) 1913
Export-Malzbier (bezal., paster.) (?) 1929
Stern-Pilsener (Spezial-Tafelbier - '13) 1913-29
Pilsener 1930* (lata 30-te)
Balten-Bräu (Vollbier) 1920 (od XI.20)
Baltenbräu (dunkel) 1926
Balten-Bräu (dunkel ?) 1929
Stern-Caramelbier (bezalkoholowe) 1926-29
Stern-Caramel-Bier 1930
Stern-Weißbier (bezalkoholowe) 1926
Stern-Weissbier (?) 1929
Stern-Weisse (bezalkoholowe) 1930
Sternbräu-Lagerbier 1926
Stern-Bockbier 1929
Stolper Stern-Bock 1930
Stern-Bräu 1929
Stacyjka rowerowa, jest pompka, kilka niezbędnych kluczy, miejsce na odpoczynek, posiłek...
Skomentuj