Hlucin-Dln Benesov-Kravare cycklicestami

Niedaleko przejścia granicznego w Chałupkach w Šilheřovicach znajduje się na niewielkim wzniesieniu trójskrzydłowy pałac, który powstał pod koniec XVIII w. w miejscu wcześniejszej renesansowej twierdzy.Budowę pałacu w stylu romantycznym zainicjowała rodzina Eichendorffów. Później został on przebudowany w stylu pseudobarokowym. Przez blisko 100 lat, od 1844 do 1945 roku, pałac znajdował się w rękach rodziny Rotschild. W ogromnym, angielskim parku otaczającym pałac oprócz tego, że znajdują się tutaj rzadkie okazy drzew z różnych stron świata, to jest też pole golfowe z 18 dołkami stanowiące największe tego typu miejsce do uprawiania golfa w Czechach. Po II wojnie światowej w obiekcie znajdowały się: dom młodzieżowy, szkoła górnicza i centrum szkoleniowe. W 2008 r. nowy właściciel zabytku rozpoczął jego generalny remont i otworzył pałac dla turystów. W chwili obecnej część pałacu wykorzystywana jest na imprezy, wesela, przyjęcia itp.

Zamek w Hlučínie. Pierwotny gotycki zamek z przełomu XIV-XV w. wybudowany prawdopodobnie za Balcara Vlčka z Dobrozemice (Dobrej koło Frydku). Zamek połączony był z murami miejskimi i chronił królewskie miasto Hlučín. W XV i XVI w przebudowany na renesansowy trójskrzydłowy pałac z arkadami i dziedzińcem. Z czwartej strony łączył się z murami miasta a od niego oddzielony był fosą. W XIX w. wyburzono wieżę przylegająca do pd. skrzydła. Później w zamku mieścił się sierociniec, sąd i szkoła. Obecnie centrum informacyjne, muzeum, biblioteka i restauracja.

W latach 1724-48 cystersi wybudowali w Bolaticach barokowy pałac, być może w miejscu wcześniejszego klasztornego dworu. Budynek był wielokrotnie przebudowywany i odnawiany, między innymi w 1927 roku i II połowie XX wieku, jednak do dziś zachował wiele cech stylowych. Rezydencja murowana z cegły, potynkowana, podpiwniczona, wzniesiona na planie prostokąta, dwukondygnacyjna, nakryta wysokim dachem mansardowym z lukarnami. Fasada dziewięcioosiowa z centralnie umieszczonym wejściem z osiemnastowiecznym kamiennym portalem, w którym umieszczono znak klasztoru i datę 1729 r. W elewacji tylnej niewielki trzyosiowy ryzalit. Wszystkie elewacje zachowały podziały ramowe, oraz prostokątne obramienia okien. Układ wnętrz dwutraktowy, z korytarzem pomiędzy traktami, na osi holl z klatką schodową. Pierwotnie pałac otaczał rozległy park krajobrazowy, niestety dziś zostały po nim nikłe ślady.