Just_Szpilówka_Czchów_Just

Boże ciało w tym roku okazało się idealną okazją do rowerowego tripa z ziomalem. Start na Juście i od razu fajny zjazd do Łososiny, gdzie odbijamy na drogę za lotniskiem i ciągniemy nią w stronę Iwkowej. Następnie odbijamy w stronę bacówki Biały Jeleń, gdzie robimy pierwszą stopę na kawusie oraz delektowanie się tamtejszą ciszą i spokojem. Po kawie zjazd asfaltową leśną drogą z bacówki do głównej. Główną po dosłownie 200 metrach odbijamy za znakiem (na wieżę) w lewo i zaczynamy podjazd. Na początek skrajem łąki, by po chwili wbić się na leśną drogę i wio pod górkę. Górka dość zacna wiec pedałowanie zamieniamy po chwili na pchanie roweru pod górkę. Na szczęście górka okazała się być intensywną ale niezbyt długą i już po kilku chwilach byliśmy na szczycie. Teraz skręcamy w prawo i lecimy lasem w stronę wieży widokowej. Mijamy paru turystów, parę rodzin z dzieciakami i po parunastu minutach czilowego przejazdu leśnymi ścieżkami ukazuje się checkpoint naszej eskapady. Wyskakujemy schodami na górę. Chwila medytacji w otoczeniu super widoków i bezchmurnego nieba kilka fotek i lecim dalej. Leśny zjazd palce lizać. Ręce cały czas na hamulcach bo turystów robi się coraz więcej. Jesteśmy znów na drodze głównej w Iwkowej. Teraz lekki podjazd w stronę Tymowej, a po chwili ten kozacki zjazd serpentynami do Tymowej. Jest mega. W Tymowej odbitka w prawo w stronę krajówki. Dojeżdżamy nią do stacji Orlen. Kawa, pepsi i lecimy dalej. Zawracamy trochę, bo po drodze widzieliśmy kierunkowskaz na Czchów, który prowadził drogą, która nie wydawała się jakoś mega obłożona ruchem samochodowym. Mieliśmy racje. W świętym spokoju od ruchu docieramy do Czchowa, gdzie raczymy się pysznym lodzikiem na rynku. Kilka fot i wracamy w stronę Justu. Tu zaproponowałem traskę, którą kiedyś jechaliśmy ale nie pamiętałem dobrze przez jakie wiochy ona leciała. Pomógł ziomal, który te tereny ma obcykane. Wracamy do krajówki. Na szczęcie obok niej jest chodnik więc jazda choć nie mega komfortowa przynajmniej jest w miarę bezpieczna. Może nie super równiutki i płaski ten chodnik ale te kilka kilosów do Witowic jakoś ogarnęliśmy. W Witowicach w lewo przez most, a później to już tak jak ślad gpx bo za cholerę nie kojarzę tam żadnych punktów orientacyjnych. Wszystko byłoby pięknie, gdyby nie nastąpiła mała zmiana pogody i generalnie od Witowic na Just wracamy w mega deszczu w akompaniamencie uderzeń i błysków piorunów. Ten odcinek jest w pełni po lesie i jest on mega przyjemny w sprzyjających warunkach atmosferycznych z widoczkiem na jeziorko po lewej stronie. Ok po jakiejś godzince dojeżdzamy do punktu startu/mety czyli Justu. W ustach czuje deszcz, pot oraz błoto. Przemoknięci i cali ubłoceni przybijamy pionę i planujemy na szybko kolejną ustawkę rowerową.