Kazimierz Dolny - Norowy Dół i Korzeniowy Dół

Z rynku ruszamy w kierunku Kościoła Farnego i mijamy go z lewej strony kierując się ul. Puławską. Po drodze mijamy nadwiślańskie Spichlerze by przed jednym z nich (spichlerzem Bliźniaczym) skręcić w prawo w wąwóz Norowy Dół.

Nazwa pochodzi od rodziny Nurów(Norów) i zapisana została w pierwszej księdze miejskiej z 1555 r., a nazwa Dół Norowski występuje w aktach z XVIII w. Przy wyjściu z wąwozu (naprzeciwko wieży telewizyjnej) stoi tablica informująca o ścieżce dydaktycznej „Norowy Dół”. Jest to wąwóz o całkowicie odmiennym charakterze, niż Dół Korzeniowy. W jego krajobrazie dominuje dzika, bujna roślinność, a dno wąwozu miejscami wyłożone jest trelinką. Jest to pozostałość po próbie utworzenia w tym miejscu drogi przejazdowej, jednak natura upomniała się o swoje i droga przestała istnieć.

Wąwóz kończy się przy ul. Góry, przy telewizyjnej wieży przekaźnikowej, tam skręcamy w lewo w utwardzoną drogę, która po ok 1,2 km dorowadzi nas do wejścia do Wąwozu Korzeniowego (w prawo). Jest to przepiękny, bajkowy wąwóz, najczęściej odwiedzany przez turystów. Wystające, poskręcane fantastycznie korzenie drzew rosnących na skarpach nadały mu imię i sławę. Niezwykłe światło, przezierające przez korzenie i pnie zlewające się z lessowym podłożem i zielenią sprawia, że wrażenia kolorystyczne są tu zdumiewające. Dlatego Wąwóz Korzeniowy jest jednym z ulubionych motywów malarskich kazimierskich pejzażystów.

Na Rynek wracamy ulicami Doły, Szkolną i Lubelską.