W większości jest to wycieczka lasem czyli można miło spędzić czas i odpocząć. Trasa będzie zaczynać się w Olkuszu, przy ulicy Ponikowskiej (tuż obok szkółki leśnej) a jej długość to ok. 8 km. Podczas wycieczki poznacie ślady górnictwa sięgające początku rozwoju Olkusza a skończywszy na XX wieku. Wydaje mi się, że w ten sposób dużo łatwiej będzie można zrozumieć wystawę / muzeum w Kwartalne Królewskim w Olkuszu.
-----
Pokrótce co zobaczycie: na początek zobaczymy świetliki ze Sztolni Ponikowskiej, następnie przejdziemy częścią nadziemną Sztolni Ponikowskiej. W ramach wyjaśnienia: samą sztolnię zaczęto budować w 1564 roku, później próbowano ją reaktywować, remontować etc. Sama sztolnia (wykop naziemny) sięga miejscowości Hutki, pod które podejdziecie. W drugą stronę, czyli część podziemna sięga aż po ul. Wiejską za Halą MOSIR w Olkuszu – stąd można sobie wyobrazić jaka jest to gigantyczna i precyzyjna budowla. Wędrując dalej dotrzemy do tzw. półwyspu skarbów – jest to dość interesujące miejsce archeologiczne, gdzie Panowie Rozmus / Roś dokonali fajnego odkrycia pozostałości płuczki – urządzenia górniczego, które obecnie można oglądać w muzeum Sztygarka w Dąbrowie Górniczej. Następnie dojdziemy do drugiej sztolni średniowiecznej - Pileckiej, którą zaczęto budować w 1576 roku. Tutaj również oglądamy część naziemną sztolni. Obie sztolnie odwadniały dzisiejszy Olkusz i umożliwiały górnikom wydobywanie ród ołowiu i srebra. Dla przypomnienia na przełomie XVI i XVII wieku w Olkuszu funkcjonowała mennica królewska w tzw Kwartale Królewskim. Dzisiaj można zwiedzać historyczne pomieszczenia w rynku w Olkuszu w miejscu, gdzie ona się znajdowała. Jeszcze w ramach objaśnienia: Sztolnia Pilecka była wykorzystywana również w XIX wieku. Nawet dzisiaj częścią naziemną tej sztolni płynie woda z ZGH Bolesław. Sztolnia Pilecka otaczała Olkusz od południa, natomiast Sztolnie Ponikowska – od północy. Sztolnia Pilecka w sumie sięgała aż pod cmentarz przy ul. Kazimierza w Olkuszu. Świetlik (sztolni Pileckiej) czyli taki kanał wentylacyjny + "okno" sztolni znajduje się na terenie Centrum Kultury przy ul. Szpitalnej w Olkuszu (zabudowana taka mała przeszklona szklarnia ;)). Dla przypomnienia – obecnie omawiam odcinek tuż przy Kopalni Pomorzany i to jest ta sama sztolnia – patrzcie jaki dystans! Wędrując wzdłuż Sztolni Pileckiej a konkretnie części naziemnej, idziemy wzdłuż dość świeżej kopalni piasku podsadzkowego. Piasek w tej okolicy to pozostałość po lądolodzie sprzed ok. 10 tyś. lat. Po chwili dochodzimy do DK 94, by po kilkudziesięciu metrach znowu skręcić w las. I teraz na początek wchodzimy w obszar, na którym planowano zrobić rezerwat "sasanka" (jego potencjalny przebieg jest zaznaczony na mapach). To za sprawą rośliny – sasanki, która tutaj występowała / występuje. Jednak w 1996 roku (o ile dobrze pamiętam) na tym obszarze wybuchł pożar i prawdopodobnie większość sasanki zginęła. Ale .. mam informację, że sasanka na tym terenie była odnotowana w 2013 roku. Kawałek dalej mijamy kamieniołom wapienia ze starym wapiennikiem. W tym wapienniku dokonano odkrycia – obsunęła się ściana i odsłoniła ślady chodników górniczych ze średniowiecza. Badania w tym terenie były prowadzone przez prof Molędę. Nie wchodząc w szczegóły idziemy dalej ... tuż obok znajduje się kilkaset szybów górniczych. To tutaj pierwotnie kopano rudy ołowiu. Było to jeszcze przed rozwojem systemu sztolni. W tym miejscu znajduje się tzw zrąb tektoniczny i dzięki temu złoża rud zalegają znacznie płycej. Po wyczerpaniu tych płytko zalegających złóż zdecydowano się na budowę sztolni, które to umożliwiły rozwój górnictwa a tym lata świetności miasta. Po drugiej stronie drogi DK 94 znajduje się kościół Św. Jana oraz dalsza część Sztolni Pileckiej. Niestety nasza trasa tam nie wiedzie – stoi na przeszkodzie droga. Dodam jeszcze, że kiedyś prawdopodobnie w tym miejscu (po drugiej stronie DK94) znajdował się Olkusz. Może następnym razem będzie tam wycieczka ;). Idąc dalej przez las dochodzimy do Płuczki Józef – ślady górnictwa z XIX i początku XX wieku. Tutaj znajdziemy ładny zbiornik, odpady poflotacyjne (w tym dziwaczna skałka) oraz część zabudowy górniczej. W dalszej części wycieczki, dochodzimy do punktu początkowego czyli ulicy Ponikowskiej na Pomorzanach.
Komentarze
NA TEJ TRASIE PRZYDA CI SIĘ MAPA Z NASZEJ APLIKACJI
MAPA TURYSTYCZNA W APLIKACJI TRASEO
Rowerowy Szlak Orlich Gniazd
Szlak Orlich Gniazd to „rowerowy klasyk”. Jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych szlaków rowerowych w kraju, cieszącym się ugruntowaną renomą i dużą popularnością zarówno wśród rowerzystów o sportowym zacięciu, jak i miłośników turystyki rowerowej. Aktualny na rok 2020 i szczegółowy przebieg szlaku pokazano na mapach, które poza pełną treścią turystyczną, uwzględniają istotne dla rowerzystów informacje dotyczące rodzaju nawierzchni dróg, którymi przebiega szlak. Ukształtowanie terenu wymuszające podjazdy i zjazdy ilustrują profile trasy. Informacje o trasie uzupełniają zwięzłe opisy techniczne. Prezentację szlaku wzbogacają oczywiście treści krajoznawcze, wplatane w opis szlaku zgodnie z kierunkiem poruszania się rowerzystów. Całość trasy została podzielona na 13 arkuszy map (plus powiększenie fragmentu trasy w rejonie Złotego Potoku), tworzących jakby umowne odcinki. Przy czym podział ten wynika wyłącznie z zasięgu poszczególnych arkuszy, i nie należy go kojarzyć z realnymi etapami przejazdu. Żeby ułatwić czytanie mapy, poszczególne arkusze map zostały tak poobracane, aby były ułożone przed użytkownikiem zgodnie z kierunkiem jazdy. W związku z tym północ, wyraźnie oznaczona na mapach, wskazuje różne kierunki, a nie górę mapy, jak ma to miejsce przy klasycznych mapach. Opomiarowanie dystansu na mapie odnajduje odzwierciedlenie w tekście i ułatwia identyfikację opisywanych miejsc na mapie. Ostatni punkt pomiarowy na danym arkuszu ma zawsze powtórzenie na mapie kolejnego odcinka. W kolorze niebieskim przedstawiamy kilometraż trasy w kierunku przeciwnym. Żeby ułatwić planowanie przejazdu zaproponowaliśmy gotowe rozwiązania podziału trasy szlaku na etapy dzienne, wskazując miejscowości wraz z listą noclegów, gdzie najlepiej zrobić odpoczynek. Mając na uwadze nastawienie i możliwości kondycyjne rowerzystów - od sportowego po zupełnie rekreacyjną turystykę rowerową- zaproponowaliśmy do wyboru podział trasy na: 2-3-4-5 etapów dziennych. Mapę offline można zakupić w aplikacji Traseo na urządzenia mobilne. Rok wydania 2020
MAPA TURYSTYCZNA W APLIKACJI TRASEO
Jura Krakowsko-Częstochowska
Jura Krakowsko-Częstochowska to wyjątkowy i niepowtarzalny region w naszym kraju. Może poszczycić się ogromną liczbą różnorodnych skał i ostańców, oplecionych siecią dróg wspinaczkowych. Jej podziemny świat tworzą tysiące jaskiń oraz grot. Ukształtowanie terenu z wąwozami, płaskowyżami i łagodnymi wzgórzami, bogactwo zabytków oraz zagospodarowanie korzystnie wpływają na rozwój turystyki. Niezmiernie istotna jest gęsta sieć szlaków turystycznych, które umożliwiają dogodne dotarcie do wszystkich najciekawszych zakątków. Nie brakuje tu licznych stadnin i ośrodków jeździeckich, umożliwiających uprawianie turystyki konnej.
Mapa Jury Krakowsko-Częstochowskiej łączy Kraków z Częstochową a jej zasięg wyznaczają: Mstów na północy, Częstochowa i Trzebinia na zachodzie, Siewierz i Alwernia na południu oraz Kraków na wschodzie. Rok wydania 2024