Olszany - Cisowa przez Kopystańkę (20,5 km)

Trasa jeśli chodzi o teren nie za trudna, gorzej z orientacją według szlaków turystycznych - bo, niestety szlaki na tym terenie są w kiepskim stanie. Ale z dobrą mapą i GPS można zdziałać wiele... Zaczęliśmy na przystanku PKS w Olszanach, miejscowy zabytkowy kościół zwiedziliśmy przy innej okazji, więc skierowaliśmy się od razu szosą na południowy-schód do Rokszyc. Wieś jak wieś, zwykła ulicówka. Dopiero na skręci drogi w kierunku wsi Brylińce ujrzeliśmy kościół otoczony cmentarzem, zeszliśmy z głównej szosy i zwiedziliśmy obiekt. Niestety ponieważ był w remoncie przywitały nas rusztowania wewnątrz. Obiekt jest z 1905 r., jest to niewielka świątynia neogotycka. Dalej skierowaliśmy się ponownie na szosę i dotarliśmy do wsi Brylińce. Na wzgórzu wznosił się kościół w budynku dawnej cerkwi. Z racji, że koło kościoła znajdował się także cmentarz z I wojny światowej, chcąc go zobaczyć weszliśmy na wzgórze. Ten kościół także był w remoncie. Kawałek za nim ulokowany był cmentarz z I wojny światowej, na którym pochowani są Strzelcy Tyrolscy. Z kościoła wróciliśmy do centrum wsi, jeszcze kawałek prosto i skręciliśmy w lewo, powoli wychodząc za zabudowania. Droga zamieniła się w gruntową. Niedługo potem weszliśmy w las, gdzie droga meandrowała raz wychodząc bardziej na łąki, raz wracając do lasu - i już tu niekoniecznie przebieg czerwonego szlaku zgadzał się z tym co na mapie. Rozpoczęliśmy podejście pod wzniesienie, około 400 m. Z lasu wyszliśmy na polanę już na Kopystańce. Weszliśmy do wsi Kopysno. Za jednymi z zabudowań, trochę na uboczu stała niszczejąca cerkiew z XIX w. Nie omieszkaliśmy jej obejrzeć. Budynek był w kiepskim stanie, a obok znajdowało się kilka nagrobków. Dalej kierowaliśmy się szlakiem, droga stawała się coraz bardziej zarośnięta a szlak był ledwo widoczny. W końcu gdzieś go zostawiliśmy z boku i wyszliśmy na polanę. Posiłkując się mapami i GPS odbiliśmy na południe szukając żółtego szlaku. Znaleźliśmy go i wcale jakościowo nie odbiegał od czerwonego. Już pierwszy odcinek szlaku był przedzieraniem się przez chaszcze i siłą rzeczy uciekł gdzieś tak nagle, że w końcu polami udaliśmy się na widoczny szczyt Kopystańki (541 m). Sam teren góry objęty jest ochroną rezerwatową. Na szczycie, poza triangulem znajduje się głaz pamiątkowy postawiony w stulecie gimnazjalnej sekcji turystycznej przy KS "San", oraz tabliczka upamiętniająca Darka "Harnasia" Hopa, działacza PTTK Przemyśl. Po chwili odpoczynku i podziwianiu widoków, które nie były przez pogodę zbyt rozległe, skierowaliśmy się żółtym szlakiem, wzdłuż linii energetycznej do widocznego lasu. W lesie zostawiliśmy po chwili szlak, zmieniając kierunek na "w miarę" północy, aby dotrzeć do Cisowej. Tu też trochę droga nie tak nas poprowadziła ale koniec końców wyszliśmy na skraju lasu, przy polnej drodze, którą zaczęliśmy schodzić do wsi. W Ciosowej skręciliśmy w lewo i przez wieś dotarliśmy do terenu arboretum. Znajdowało się tu kilka tablic informacyjnych, a wzdłuż drogi którą dalej szliśmy (ścieżką edukacyjną) kilka zabytkowych drzew. Za niewielkim ciekiem wodnym skręciliśmy w prawo, rozpoczynając kolejne podejście. Droga biegła w sąsiedztwie lasu, łąkami. Doprowadziła nas do szosy nr 28. Tu skręciliśmy w prawo, aby po 250 m dotrzeć do miejsca odpoczynku - punktu widokowego na Mordowni. Pogoda się trochę wyklarowała, więc widoki stąd były lepsze. W oddali widniał szczyt Kopystańki... Samo miejsce odpoczynku jest dobrze zorganizowane - są tu stoły, ławki, parking i oryginalny zegar słoneczny. Do tego tablice informacyjne. Po dłuższym odpoczynku wróciliśmy na szosę, wracając nią w kierunku z którego przyszliśmy i dalej jeszcze, aż do wsi Ciosowa - tam znajdował się najbliższy przystanek autobusowy (jakieś 1,5 km).