Podole - Bobowa - Podole

Do tej wycieczki zbierałem się bardzo długo ale zawsze coś mi stawało na przeszkodzie, głównie była to pogoda. Gdy w końcu przestało padać ruszyłem w drogę zaczynając wycieczkę od parkingu przy zabytkowym kościele w Podolu. Następnym etapem wycieczki był Bukowiec a w nim jeden z moich głównych celów czyli Rezerwat Diabelskie Skały. Już przygotowując się do wycieczki wiedziałem, że będzie to najprawdopodobniej najtrudniejsza część wycieczki z uwagi podjazd, który mnie tam czekał. Spodziewałem się też błota po ostatnich opadach, planując trasę zrezygnowałem więc z najkrótszej ale noszącą wymowną nazwę „Błotna Droga” i wybrałem dalszą, ale wyglądającą na mapie na bardziej cywilizowaną drogę przez Wyżny Bukowiec. Jak była to cywilizowana droga przekonałem się wkrótce albowiem za przysiółkiem Wyrębiska asfalt szybko zamienił się w drogę gruntową a ta w grząską i pnąco się w stronę drogę. Wkrótce ta „droga” rozdzieliła się na wiele alternatywnych równoległych dróg przy czym wszystkie były tak samo grząskie. O jeździe tymi drogami można było zapomnieć i głównie pchałem rower pod górę i chcąc uniknąć grzęzawiska jeśli było to tylko możliwe robiłem to przez las wzdłuż obranej drogi. Był to niewątpliwie najtrudniejszy odcinek wycieczki i już po czasie zastanawiałem się czy dobrze zrobiłem unikając tej wspomnianej wcześniej „Błotnistej drogi”. Tak czy inaczej udało mi się w końcu pokonać to podejście i już normalnymi drogami dotarłem do Bukowca. W znajdującym się tam Rezerwacie „Diabelskie Skały” byłem niedawno ale pieszo i wydawało mi się, że prowadząca przez niego ścieżka dydaktyczna nie powinna sprawiać wielkiego problemu dla rowerzysty. Po tej wycieczce odradzam jednak zwiedzania rezerwatu z pozycji siodełka rowerowego. Zamiast rozglądać się i podziwiać otaczającą nas przyrodę trzeba bezustannie zwracać uwagę pod koła wybierając najlepszą drogę między korzeniami i kamieniami. Żeby coś obejrzeć lub zrobić zdjęcie o chwilę trzeba się zatrzymywać. W rezultacie czas przejścia i przejechania rezerwatu jest chyba porównywalny jednak spacer pieszy jest zdecydowanie przyjemniejszy. Po opuszczeniu rezerwatu ruszyłem w dalszą drogę i w zasadzie już do końca przebiegała ona cywilizowanymi drogami. Wprawdzie fragment z Bukowca do Siekierczyny przebiegał leśną drogą jednakże była ona w całkiem dobrym stanie. Podczas ten wycieczki, na jej trasie znajdowało się dużo ciekawych obiektów. Jak dla mnie najciekawszy był dwór obronny w Jeżowie, , drewniane kościoły w Wilczyskach, Przydonicy, Podolu, Bukowcu jak również zabudowa w Bobowej. Nie znaczy to, że inne, mijane obiekty na trasie nie były warte zatrzymania się i obejrzenia. Wyciecze towarzyszyły też wspaniałe widoki ze szczytów pokonywanych wzniesień zwłaszcza w Bukowcu i Miłkowej. Niestety pogoda sprawiała, że przejrzystość powietrza była taka sobie. A skoro mowa o pogodnie to była ona dość zmienna. Słońce często chowało się za chmurami a podczas pobytu w Lipnicy Wielkiej dopadł mnie nawet deszcz. Na szczęście miałem gdzie się schować a poza tym był krótkotrwały i niezbyt obfity.