Poligon Brus / Łódź.

Teren poligonu pierwotnie wchodził w skład majątku Brus. Jeszcze w pierwszej połowie XIX w. zalesiony, później przeznaczony pod uprawy rolne. Swoim obszarem sięgał dzisiejszej ul. Namiotowej. Tędy biegła ukosem droga z Brusa do Żabieńca, której fragment można odnaleźć jeszcze na zdjęciach lotniczych z II wojny światowej i planach miasta z pierwszych powojennych dziesięcioleci. W północnej części terenu w okolicy przeprowadzonej przez teren poligonu w latach 60. ul. Biegunowej na początku XX w. wydobywano piasek i żwir. Po południowej stronie tej ulicy istnieje naturalne zagłębienie pierwotnie zabagnione. Po zmeliorowaniu w drugiej połowie XIX w. w miejscu tym kopano torf. Pozostałością po tym był płytki zbiornik wodny, w ostatnich latach coraz bardziej zarastający i wysychający. Rejon ten dawniej okoliczna ludność nazywała Majerką (od nazwiska dawnego właściciela majątku Brus Ludwika Meyera).

Poligon na Brusie był wykorzystywany już przed II wojną przez stacjonujące w Łodzi jednostki wojskowe, w tym 28 pp i 31 pp. Być może jego powstanie należy datować na okres przed I wojną światową, kiedy w łódzkim garnizonie stacjonowały oddziały wojsk rosyjskich. Był to plac ćwiczeń ze strzelnicą i służył głównie do wyszkolenia strzeleckiego oraz do bieżących ćwiczeń praktycznych z zakresu działania pojedynczego żołnierza na poziomie drużyny. Letnie szkolenie poligonowe w szerszym zakresie łódzkie jednostki przed wojną odbywały już poza Łodzią na poligonie w Baryczu koło Końskich.

W okresie okupacji teren był wykorzystywany przez Niemców nie tylko do celów ćwiczebnych. Odbywały się tam egzekucje i bezimienne pochówki Polaków. Również w okresie powojennym odbywały się tam organizowane przez UB egzekucje polskich patriotów. Od 2006 r. prowadzone są na poligonie prace archeologiczne, które dotychczas doprowadziły do odkrycia kilku masowych grobów. Na podstawie znalezionych drobnych przedmiotów udało się dokonać identyfikacji szczątków kilku zamordowanych osób.
Oprócz tej ponurej działalności, która miała miejsce do wczesnych lat 50. XX w. na poligonie odbywały się normalne ćwiczenia jednostek wojskowych z łódzkiego garnizonu. Tutaj również odbywali zajęcia studenci łódzkich uczelni w ramach Studiów Wojskowych.

Należy też wspomnieć o tym, że w połowie lat 60. w celu odizolowania poligonu garnizonowego od pobliskiego osiedla Zdrowie posadzono drzewa w pasie o szerokości ok. 150 m wzdłuż ul. Krańcowej. Teren poligonu według planów rozwoju miasta opracowanych w latach 70. miał wejść w skład terenów przyszłego ogromnego Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku. Plany te formalnie straciły ważność dopiero w 1995 r.

Poligon garnizonowy został zamknięty pod koniec lat 90. Teren poligonu (bez części położonej po północnej stronie ul. Biegunowej) o powierzchni 146 ha został wykupiony od Agencji Mienia Wojskowego przez gminę Łódź. Początkowo były plany wykorzystania tego obszaru do celów rekreacyjnych. Snuto nawet plany budowy tutaj toru Formuły 1. Później teren miano połączyć w jedną całość z Parkiem Piłsudskiego, Ogrodem Botanicznym i Ogrodem Zoologicznym. Jak na razie teren nie jest strzeżony i poligon jest wykorzystywany indywidualnie przez łodzian do realizacji ich indywidualnych pomysłów: zbierania grzybów, organizowania paintballowych potyczek,czy jazdy terenowej rowerami, motocyklami i quadami.

Opis ze strony
https://fotopolska.eu/Poligon_wojskowy_Brus_nieczynny_Lodz