przesiadka w Warszawie na Grodzisk Mazowiecki
Odrestaurowane fragmenty warowni w Rawie Mazowieckiej
Kościół p.w. Matki Kościoła (pierwotnie Świętego Krzyża) zbudowany około 1650 roku
Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Przytyku został wybudowany w latach 1932–1936 wg projektu znanego architekta Stefana Szyllera. Obecny kościół parafialny został zbudowany prawdopodobnie w miejscu, gdzie w XVI w. stał drewniany kościół pw. Świętego Ducha i Świętego Krzyża, w którym prawdopodobnie ślub brali w 1575 r. poeta Jan Kochanowski herbu Krowin i pochodząca z tej parafii Dorota z Podlodowskich herbu Janina – stolnikówna sandomierska, córka Stanisława Lupy Podlodowskiego, marszałka dworu biskupa Samuela Maciejowskiego i posła sejmowego czasów Zygmuntowskich.
Kościół św. Doroty w Wolanowie
Zamek w Iłży − ruiny gotycko-renesansowego zamku biskupów krakowskich zbudowanego prawdopodobnie w latach 1326-1347 z inicjatywy biskupa krakowskiego Jana Grota. Przebudowany w poł. XVI i w XVII wieku dzięki czemu zyskał wystrój renesansowy i nowe fortyfikacje bastejowe. Zniszczony przez wojska szwedzkie i siedmiogrodzkie Jerzego Rakoczego w czasach Potopu. Odbudowany w XVII wieku i po pożarze opuszczony pod koniec wieku XVIII.
Opactwo cystersów w Wąchocku – znajdujące się w Wąchocku opactwo cystersów ufundowane w 1179 roku przez biskupa krakowskiego Gedeona. Opactwo powstało jako filia opactwa Morimond. Mnisi przybyli do Wąchocka w 1179 roku z legendarnym opatem – bratem Haymo.
baza harcerska nad zalewem Lubianka
baza harcerska nad zalewem Lubianka
rewniany kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej, wzniesiony w Miedzierzy w 1621 r. z fundacji Stanisława Przerębskiego, starosty opoczyńskiego i radoszyckiego. W latach 1958-1962 kościół został rozebrany, a następnie ponownie zmontowany we wsi Dąbrowa
Klasztor Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej- Sanktuarium Relikwii Drzewa Krzyża Świętego i Radiowo-Telewizyjne Centrum Nadawcze Święty Krzyż
Kościół pw. sw. Idziego – romański styl i niezwykłe wnętrza
Wyróżnikiemi wsi Tarczek jest kościół wzniesiony w 1067 roku przez Lamberta Zulę, biskupa krakowskiego. Jak głosi dawna tradycja kościół został konsekrowany przez samego św. Stanisława w 1072 roku, który był również następcą biskupa Zuli.
Kościół wzniesiony został w stylu romańskim. Do dzisiejszego dnia jego pierwotny kształt zachował się prawie w całości w nieskazitelnym stanie. Został zbudowany z kamienia ciosowego, zazwyczaj kwadratowego kształtu. Trzy wąskie okna od strony północnej i jedno od południowej zachowały się w pierwotnej formie. W tylnej ścianie prezbiterialnej znajduje się okienko pochodzenia pierwiastkowego, zamienione obecnie na nisze, w której stoi figura św. Jana Chrzciciela. W 1887 roku opatrzony został sufitem z desek, trzciny i wapnia. Dach kościoła natomiast pokrywa gont.
Miasto Bodzentyn zostało założone w XIV w. przez bp. Jana Bodzantę, który z Tarczka przeniósł tutaj rezydencję biskupią – kasztelanię.
Kościół parafialny pw. św. Stanisława, zbudowany w latach 1440-1452 (w miejsce pierwszego kościoła z 1355 r., spalonego) z inicjatywy kard. Zbigniewa Oleśnickiego, był kilkakrotnie przebudowywany. Przyczyną były pożary, nawiedzające Bodzentyn
Zamek w Bodzentynie – zamek w miejscowości Bodzentyn, zbudowany w II połowie XIV wieku, obecnie pozostający w stanie ruiny
widok na najwyższy szczyt Gór Świętokrzyskich
klasztor bernardynek - Historia klasztoru w Świętej Katarzynie sięga XV wieku, znajdował się tu erem (klasztor pustelniczy) należący do zakonu benedyktynów ze Świętego Krzyża
Pałac Biskupów Krakowskich – barokowy pałac w Kielcach, była rezydencja biskupów krakowskich. Najlepiej zachowana oryginalna wczesnobarokowa rezydencja pałacowa z 1 poł. XVII wieku w Polsce. Budowla powstawała w latach 1637–1641
Pałac Biskupów Krakowskich
Kadzielnia – wzgórze, w południowo-zachodniej części Kielc – stolicy województwa świętokrzyskiego. Kadzielnia, zbudowana z wapieni górnodewońskich (fran, famen) ma wysokość 295 m n.p.m. Obecne wyrobisko (wcześniej były tam kamieniołomy) wypełniają wody podziemne tworząc Jezioro Szmaragdowe. Od 1962 roku znajduje się tu Rezerwat przyrody Kadzielnia. Odkryto tu kilkadziesiąt niewielkich jaskiń.
zamek królewski z przełomu XIII i XIV wieku, górujący nad miejscowością Chęciny, w województwie świętokrzyskim pod Kielcami.
Kościół drewniany pw. św. Szczepana Diakona, wzniesiony prawdopodobnie w latach 1765–1770. Jest to prawdopodobnie jedyny ocalały w Europie kościół drewniany z wystrojem rokokowym
zachód nad kościołem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (ok. 1908)
Kościół św. Jana Chrzciciela wybudowany został w 1791 roku
Zamek otmęcki położony na skarpie nad doliną Odry powstał prawdopodobnie już w XII wieku. Istnienie w tym miejscu wcześniej jakiegoś zamku jest prawdopodobne z uwagi na szczególną lokalizację wzniesienia i jego naturalny charakter obronny. Najstarsze mury budowli pochodzą z XVI wieku. Zamek był wielokrotnie przebudowywany, po raz ostatni w XVIII w. W 1723 roku wieża zamkowa została sprzedana miejscowemu kościołowi. Od połowy XIX w., zamek popadał w ruinę. Jego mury zostały częściowo wykorzystane przy rozbudowie pobliskiego kościoła
zespół pałacowy i folwarczny, z XVIII w., z poł. XIX w.:
pałac w ruinie, zbudowany w 1720 roku - przebudowany w latach 1857-1860 z pięknego neogotyckiego zamku, własności rodu von Sehr-Thoss, zburzonego podczas ataku na wioskę przez żołnierzy rosyjskich w 1945 r
Pałac w Mosznej (niem. Schloß Moschen. Die Residenz der Thiele-Winckler) – zabytkowa rezydencja położona we wsi Moszna, w województwie opolskim. Jest jednym z najbardziej znanych obiektów zabytkowych na ziemi opolskiej. Od 1866 do 1945 roku był rezydencją śląskiego rodu Tiele-Wincklerów, potentatów przemysłowych. Budowla powstała w połowie wieku XVII. Część środkowa zastąpiła dawny pałac barokowy, który w roku 1896 spłonął i został odbudowany w pierwotnym kształcie. Do roku 1900 powstała najbardziej okazała część wschodnia w stylu neogotyckim, a w latach 1912-1914 dobudowano, skrzydło zachodnie w stylu neorenesansowym. Park jest częścią parku krajobrazowego z cennym drzewostanem i rzadkimi skupiskami rododendronów.
W roku 1911 oraz 1912 gościem podczas urządzanych polowań przez Franza hr. Tiele-Wiencklera był cesarz Wilhelm II. Rodzina Tiele Winckler opuściła zamek wiosną 1945. Podczas II wojny światowej zamek uniknął zniszczeń. W roku 1945 w zamku kwaterowały oddziały armii radzieckiej. W tym okresie dewastacji uległa większa część wyposażenia zamkowego oraz wywieziono większość przechowywanych tam dzieł sztuki, głównie obrazów i rzeźb.
Według legendy spisanej przez Mikołaja Titzmanna, proboszcza parafii św. Jakuba z końca XVI wieku, tu, gdzie dziś stoi kościół, wcześniej znajdowało się miejsce kultu pogańskiego. Około roku 1000 pewien pobożny i bogaty mieszkaniec ówczesnej osady nyskiej Jakub wraz ze swą małżonką Agnieszką zbudowali tu średnich rozmiarów kościół drewniany. Później świątyni tej nadano wezwanie od patronów fundatorów. Zgodnie z innymi tradycyjnymi przekazami stała tu drewniana kaplica z drugiej połowy X wieku, zbudowana na miejscu zburzonej świątyni pogańskiej.
barokowy kompleks budynków dawnego kolegium w czeskiej wsi Bílá Voda w powiecie Jeseník w kraju ołomunieckim. Ten obecnie nieużytkowany obiekt mieścił pomieszczenia klasztorne zakonu pijarów, szkołę i kościół.
Ufundowany został w 1723 przez biskupa ołomunieckiego Jakoba Ernsta von Lichtenstein-Kastelkorn. W latach 1724-1733 wzniesiono kolegium i seminarium pijarskie, a w latach 1755-1765 kościół. W 1818 zamknięto seminarium, a w 1829 kolegium. Pijarzy obsługiwali parafię do 1938.
W 1950 w klasztorze tym internowano zakonnice z rozwiązanych klasztorów z terenu Czechosłowacji[potrzebne źródło]. Po upadku komunizmu większość z nich opuściła wieś.
Założona w poł. XIII w. Pierwsza wzmianka o Bílej Vodzie pochodzi z 1532 r. W 1723 r. Jakob Ernst von Lichtenstein-Kastelkorn, właściciel wsi i pobliskich dóbr w Doboszowicach, późniejszy biskup ołomuniecki i prymas Niemiec, ufundował tutaj klasztor i kolegium pijarów. Był to wówczas jeden z najznakomitszych wówczas zakładów szkolnych na Śląsku. W latach 1724-1733 wzniesiono kolegium i seminarium pijarskie, a w latach 1755-1765 kościół.
Od zakończenia I wojny śląskiej, na mocy pokoju wrocławskiego, miejscowość stała się osadą graniczną. Jej południowo-zachodnia część z kościołem i klasztorem znalazła się w granicach Śląska habsburskiego; północno-wschodnia, nazywająca się współcześnie Kamienica, została włączona do Śląska pruskiego.
W 1818 r. zamknięto seminarium, a w 1829 r. kolegium. Pijarzy obsługiwali parafię do 1938 r. W 1854 r. pałac w Bílej Vodzie zakupiła Marianna Orańska. Należał on do jej spadkobierców do 1917 r.
Po II wojnie światowej wysiedlono ludność niemiecką. W klasztorze popijarskim internowano zakonnice z rozwiązanych klasztorów z terenu Czechosłowacji. Na cmentarzu znajduje się kilkaset nagrobków zmarłych tu zakonnic. Po upadku komunizmu większość pozostałych przy życiu zakonnic opuściła wieś.
Pałac w Podzamku - Pałac w stylu neogotyckim, wzniesiony w XIX wieku, zachował w swojej bryle zamek, zbudowany przez probostwo augustianów w Kłodzku w stylu renesansowym, który wkrótce po wzniesieniu, w 1954 roku, sprzedano osobom prywatnym. Obecna budowla składa się z trzech części: korpusu głównego z wieżą podobną do wieży florenckiego ratusza, skrzydła z kaplicą i łącznika.
Gród gotycki został założony w połowie XIII wieku przez rycerza Hrona z rodu Naczeraticów jako fortyfikacja broniąca przełęczy z Czech do Kłodzka. Właścicielami zamku było wiele rodów m.in. ród z Podebrad, Pernstejna, Smiric. Ostatnim męskim potomkiem wywodzącym się z tego rodu był Albrecht Jan, który aktywnie uczestniczył w buntach chłopskich, biorąc udział w defenestracji panów w1618 roku (II Defenestracja Praska) Albracht Jan był jednym z trzydziestu przywódców ruchu. Następnie zamkiem rządził ród Trcku, Piccolominnów, Desforsów, Kuronskich i Schaburgów. Wśród właścicieli byli również i czescy królowie. Od konfiskacji książęcych posiadłości ziemskich w 1945r., zamek jest własnością państwa. Do XVIII wieku obiekt był wielokrotnie przebudowywany. W okresie panowania rodu Smirickych zamek był przebudowany na renesansowy, a w czasie rządów rodu Piccolominii na siedzibę barokową, wówczas pracami kierował wybitny architekt włoski Carlo Lurago. Interesującym pokazem szczytowego baroku jest potężny portal na bramie, prowadzący z dziedzińca do alei zamkowej z cmentarzem w stylu romantycznej ruiny, gdzie oprócz członków rodziny Schaumburk - Lippe pochowani są żołnierze polegli w prusko - austriackiej bitwie pod Nachodem w 1866 roku.
Miejscowość Mala Skala leży ok. 8 km na północny wschód od Turnova, w głębokiej dolinie Izery i po obu brzegach rzeki Izery,
pod zboczami formacji Suché skaly, masywu Vranovský hřbet i Sokol
W Malej Skále znajdują się ruiny skalnego grodu Vranov - Panteon, który majestatycznie wznosi się na miejscowością, na skalnym grzbiecie.
Gotycka twierdza została wzniesiona w początkach XV w., jednak opuszczono ją już u schyłku tego stulecia.
W 1820 r. ruiny przekształcono w romantyczny Panteon poświęcony wielkim osobistościom, z którego zachowały się tylko nikłe resztki.
Dziś na szczycie znajduje się udostępniony do zwiedzania neogotycki kościółek oraz labirynt wyciętych w skale ścieżek, licznych mostków i grot.
Zamek Frydstejn - ruina średniowiecznego zamku, która stoi na wysokiej ostrodze skalnej. Zachowała się wysoka piętnastometrowa wieża, do której jedyne wejście znajdowało się na poziomie pierwszego piętra, oraz mury wewnętrznego zamku i pozostałości wyciętych w skale komnat
wieloprzęsłowy most wykonany z kamienia o długości 741 m i 18 m wysokości. Jednotorowy most kolejowy wybudowany został w latach 1853 - 1859.
klasztor cysterek na Górnych Łużycach położony w pobliżu miasta Ostritz (górnołuż. Wostrowc) w jego części Marienthal nad Nysą Łużycką.
Klasztor został założony w 1234 r. przez Kunegundę Hohenstauf żonę króla czeskiego Wacława I. Klasztor istnieje nieprzerwanie do dziś. W 2006 r. zamieszkiwało go 16 zakonnic.
Zabudowania opactwa St. Marienthal składają się z kościoła, budynku klasztornego, kaplicy św. Krzyża, tartaku, młyna i browaru. Ponadto zakonnice posiadają dobra ziemskie, które są w większości dzierżawione. W 1992 r. założono Centrum Spotkań z dwoma gospodami i hotelem. Zakonnice prowadzą ośrodek dla niepełnosprawnych, w którym przebywają 74 osoby.
Usługi Noclegowe I Parkingowe - Barbara Ardeli (byliśmy i nie polecamy)
w tle Kościół farny św. Piotra i Pawła
dworzec PKP - prawie jak w Gdańsku
TYM RAZEM UCIECZKA PRZED UPAŁAMI I KOLEJNYMI AWARIAMI
Skomentuj