Przez Zwierzyniec

Trasa biegu prowadziła po urozmaiconej nawierzchni. Pierwszy odcinek solidnie utwardzonej gruntówki trafił się w ramach ulicy Wałowej, aż do skrzyżowania z Dzikowską na Podłężu. Fragment biegnący u podstawy wiślanego wału był nieco bardziej zaśnieżony i grząski. Asfaltowego dywanika brakuje również na części ulicy Polnej prowadzącej szerokim gościńcem w kierunku zabudowy Zakrzowa. Ostatni i zarazem najbardziej wymagający taki fragment trasy stanowił odcinek od skrzyżowania z ulicą Litewską przez leśny kompleks Zwierzyńca. Droga do lasu była momentami grząska, rozjechana przez samochody dojeżdżające do wyrastających niczym grzyby po deszczu nowych domostw. Przydałby się asfalt i ten pojawia się w dalszej części ulicy Borów. dzięki tzw. budżetowi obywatelskiemu. Ja jednak zaraz skręcam z niego w kierunku leśniczówki. W lesie trasa jest bardziej ośnieżona i zmrożona ale dzięki temu praktycznie nie występuje problem z błotem. Szklanki też nie uświadczyłem, więc biegło się naprawdę przyjemnie. Na skraju Zwierzyńca pojawia się nawierzchnia płytowa prowadząca aż do skrzyżowania z Kwiatkowskiego. Dalej to już chodnikami. Trasa godna polecenia ze względu na znikomy ruch samochodowy na odcinkach gdzie jesteśmy współuczestnikami ruchu, czyli na jej lwiej części. Trochę wiatr dał się we znaki dodatkowo obniżając tzw. komfort termiczny. Szczególnie na ostatniej prostej przez Św. Barbary.