Śladami Powstania Warszawskiego po Pruszkowie 01_08_2020 17:00

Obelisk upamiętniający gen. Leopolda Okulickiego „Niedźwiadka” postawiono m.in. w Piastowie (11 listopada 1997) .
O tym polskim bohaterze warto poczytać. Życiorys na piękny patriotyczny film.
"Po kapitulacji Powstania wyznaczony komendantem głównym AK przez udającego się do niewoli dotychczasowego komendanta AK, gen. dyw. Tadeusza „Bór” Komorowskiego.
Wyszedł z Warszawy wraz z ludnością cywilną, od 2 października 1944 poza Warszawą, m.in. w Milanówku, Pruszkowie, Podkowie Leśnej. Używał pseudonimów: „Niedźwiadek” (w kraju) oraz „Termit” (w łączności ze Sztabem NW w Londynie)"

Przeczytaj, aby poznać kawałek trudnej polskiej historii

Pomnik z piaskowca, odsłonięty 3 września 1979 roku w pobliżu skrzyżowania ul. Warszawskiej i Bohaterów Wolności. Poświęcony pamięci żołnierzy Wojska Polskiego rozstrzelanych przez Niemców 12 września 1939 roku. Ufundowany przez Kombatantów i Społeczeństwo Piastowa.

Napis:
"Tą bramą
w okresie Powstania Warszawskiego
w dniach 6. VIII - 10. X. 1944 roku
hitlerowscy oprawcy wprowadzili do obozu - Dulag 121
650.000 mieszkańców Warszawy

Okolice Tablicy i "Bramy, przez którą przeszła Warszawa"
Pomyśleć, że obok jest bardzo uczęszczana ścieżka rowerowa.
Czy ktoś wie i pamięta?

Dawna "Papiernia"
"Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków podpisał decyzję o wpisie do rejestru zabytków budynku mieszkalnego Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego, zwanego „starą papiernią”, wzniesionego ok. 1890 r., położonego przy Broniewskiego 1A w Pruszkowie, z uwagi na zachowane wartości historyczne, artystyczne i naukowe."
"https://www.mwkz.pl/archiwum-aktualnosci-lista/1205-stara-papiernia-w-pruszkowie-zabytkiem"

Mur okalający dookoła Dulag 121. Ul. Warsztatowa

Jeszcze jedna brama do ZNTK przy ulicy Warszawskiej róg Warsztatowej.
Tędy przeszła Warszawa.

Opuszczony pałac w Pruszkowie pod Warszawą został zbudowany w 1904 roku i początkowo mieścił się tu szpital, który był przeznaczony dla robotników położonych tuż obok Warsztatów Kolejowych -ZNTK
Przez jakiś czas budynek stał opuszczony. Dopiero w 1919 roku otwarto tu placówkę szkolną (szkołę powszechną - dawną kolejową), która niecałe dwadzieścia lat później otrzymała swojego patrona: Marię Curie-Składowską, jak i swój sztandar. Szkołę potocznie przezwano "Kolejówka" i w tej formie przetrwała nie tylko wojnę, ale aż do połowy lat siedemdziesiątych. Placówka zajmowała dwa budynki. Drugi znajdował się przy ulicy 3 maja i umieszczono tutaj przedszkole, pierwsze klasy podstawowe, stołówkę (do której z opisywanego tu budynku dowożono dzieci specjalnym pociągiem) oraz dom kierowniczki szkoły. Wkrótce jednak, bo już w 1938 roku, drugi budynek został oddany Warsztatom Kolejowym, przez co w pałacyku z czerwonej cegły zajęcia musiały zacząć być prowadzone na dwie zmiany.

................
Jest wpisany do rejestru zabytków.

Przeczytaj więcej na:
https://intotheshadows.pl/opuszczone-miejsca/dwory-i-palace/pruszkow-opuszczony-palac

Wieża strażnicza Dulag 121. Ul. Warsztatowa

Mur i zasieki z drutu kolczastego okalające Dulag 121. Ul. Warsztatowa

Mur i zasieki z drutu kolczastego okalające Dulag 121

Dom wzniesiony przez farmaceutę, Józefa Bielawskiego, dla swojego syna Jana – również farmaceuty.
Ulokowano w niej konspiracyjny punkt kontaktowy Polskiej Organizacji Wojskowej, której komendantem był pracownik apteki, Jan Ptasznik. Pod jego dowództwem 11 listopada 1918 roku peowiacy wyruszyli z apteki w miasto, aby rozbroić okupacyjne posterunki i przejąć władzę. Niemcy nie stawili oporu, zatem akcja zakończyła się pełnym sukcesem. Pruszkowski oddział POW włączony został wkrótce do formowanego w Warszawie 3. pułku ułanów. W 1933 r. wydarzenia te upamiętniono tablicą, wmurowaną w ścianę apteki, w 1936 r. dodano do niej medalion z popiersiem Marszałka Piłsudskiego. Tablica i medalion przetrwały do lat czterdziestych; ponownie odtworzono je w 1992 r.

Muzeum w Pruszkowie, utworzone w 2010 roku, dokumentujące historię niemieckiego obozu przejściowego Dulag 121 oraz losy mieszkańców Warszawy wypędzonych z miasta w czasie powstania 1944 roku

http://dulag121.pl/

Mural

Tablica

Muzeum Dulag 121

Muzeum Dulag 121

Muzeum Dulag 121 - tablica pamiątkowa

Muzeum Dulag 121

Stare przedwojenne zabudowania warsztatowe

Budynek Dyrekcji na terenie ZNTK Pruszków.
Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego Pruszków – zakłady powstałe w 1897 z inicjatywy Towarzystwa Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej w pobliżu osady fabrycznej Pruszków na terenie ówczesnej wsi Żbików, jako Warsztaty Naprawy Wagonów Towarowych

Wieża strażnicza przy wjeździe do ZNTK

"W dniu wybuchu Powstania Warszawskiego 1 VIII 1944. żołnierze „Nenufara” byli w gotowości bojowej. Akcje w Elektrowni wyznaczono na godz. 19. Sygnałem do rozpoczęcia akcji stał się sygnał syreny fabrycznej jednego z pruszkowskich zakładów. Oddział szturmowy dysponował jednym pistoletem automatycznym, sześcioma pistoletami i kilkoma granatami. Załoga niemiecka licząca 15 ludzi w chwili ataku była kompletnie zaskoczona i znajdowała się w wartowni"
Więcej pasjonujących informacji tutaj: https://pl.wikipedia.org/wiki/Elektrociep%C5%82ownia_Pruszk%C3%B3w

Tutaj każda władza czy to nasza, czy okupacyjna zawsze miała problem. I może to dobrze.

Tablica wmurowana w ścianę budynku: "W tym domu w okresie okupacji hitlerowskiej i Powstania Warszawskiego 1944 mieściła się Skrzynka Łączności VI Rejonu "Helenów" VII Obwodu Armii Krajowej "Obroża" o kryptonimie 15/5 i o zasięgu: Pruszków, Piastów, Ursus i Magdalenka. Komendantką skrzynki była por. Henryka Zdanowska "Barbara"".
Dom raczej nowy, ale liczy się miejsce.

Pomnik "Szesnastu" przywódców Polskiego Państwa Podziemnego jest pamiątką jednej z największych tragedii państwa polskiego. Tu, do willi, gdzie po wkroczeniu wojsk sowieckich w 1945 roku, mieściła się siedziba NKWD, 27 i 28 marca zostali zaproszeni na "rozmowy" przywódcy Polskiego Państwa Podziemnego. W rzeczywistości była to prowokacja sowieckich służb specjalnych, kierowanych przez gen. Iwana Sierowa vel Iwanowa. Przybyli, wraz z ostatnim Komendantem AK gen. Leopoldem Okulickim ps. "Niedźwiadek" i Delegatem Rządu wicepremierem Janem Stanisławem Jankowskim ps. "Sobol", zostali podstępnie aresztowani i wywiezieni do Moskwy. Tam, wbrew międzynarodowemu prawu, byli sądzeni i skazani na kary więzienia. Pomnik to fragment muru z 16 tablicami z czarnego granitu, każda z imieniem, nazwiskiem i wykazem pełnionych funkcji w Państwie Podziemnym. Pod tablicami łaciński napis "Laus audacibus contumacibus - fiat veritas et iustitia" - Chwała odważnym, wytrwałym - niech się stanie prawda i sprawiedliwość. Obok 16 tablic umieszczono odlew z brązu kotwicy i opis historii upamiętnionych wydarzeń z podpisem: "W 45 lecie wydarzeń potomnym rodacy".
Po lewej stronie pomnika umieszczono metalowy krzyż i płonący znicz. Pomnik, odsłonięty 9 czerwca 1990 roku, stanął staraniem Środowiska Żołnierzy VII Obwodu AK "Obroża".

Jazz na Utracie. Chwile chłodku i cienia. Fajne miejsce na kanapkę.

Jazz na Utracie

Jazz na Utracie

Pomnik Żołnierzy Armii Krajowej w Pęcicach, powstały w miejscu, w którym 2 sierpnia 1944 r. powstańcy z IV Oddziału Ochota natknęli się na niemieckie wojsko podczas odwrotu ze stolicy

Bój pod Pęcicami – walka stoczona 2 sierpnia 1944 przez jednostki wojskowe Armii Krajowej należące do IV obwodu „Ochota” z wojskiem niemieckim w okresie powstania warszawskiego.

W nocy z 1 na 2 sierpnia większość oddziałów wojskowych obwodu Ochota pod dowództwem ppłk. Mieczysława Sokołowskiego ps. „Grzymała” rozpoczęło wycofywanie się z Ochoty w kierunku Lasów Sękocińskich i Lasów Chojnowskich. 2 sierpnia o godzinie 5.00 zgrupowanie skierowało się z rejonu wsi Reguły przez Pęcice w kierunku lasów. W budynku dworu w Pęcicach stacjonowały oddziały niemieckie. Odległość z Reguł do Pęcic wynosiła ok. 2 km. Warunki terenowe marszu oddziałów powstańczych, z operacyjnego punktu widzenia, były niekorzystne.

Szpital to bardzo długa historia. Nie na tę relację.
Po upadku Powstania Warszawskiego przyjmowano do szpitala wypędzonych mieszkańców Warszawy.

Zabytkowa figura Matki Boskiej z 1897 r.
Przed wejściem na teren szpitala w 1897 r. wystawiona została piaskowcowa kapliczka z figurą Matki Boskiej. Kapliczka otoczona została kutym, metalowym płotem z dwoma latarniami w narożnikach. Po zbudowaniu kolejki EKD jej tory rozdzieliły szpital oraz stojącą naprzeciwko figurę. Kapliczka stoi u zbiegu ulic Partyzantów i Mariańskiej.

Wieża strażnicza i napis na murze przy torach kolejowych.

Tablica z brązu, odsłonięta 13 lutego 1983 roku, wmurowana w ścianę domu przy ul. Gęsickiego 3, poświęcona pamięci Zbigniewa Gęsickiego - pseudonim "Juno" - żołnierza Armii Krajowej Batalionu "Parasol", członka Kedywu, harcerza wywodzącego się z 21 MDH w Piastowie

Harcerki z Piastowa

Nie tylko ja dzisiaj myślę o godzinie "W"


"Dziś idę walczyć - Mamo!

Dziś idę walczyć - Mamo!
Może nie wrócę więcej,
Może mi przyjdzie polec tak samo
Jak, tyle, tyle tysięcy


Poległo polskich żołnierzy
Za Wolność naszą i sprawę,
Ja w Polskę, Mamo, tak strasznie wierzę
I w świętość naszej sprawy
............
....
J. Szczepański"