Śnieżycowy Raj

Śnieżycowy Jar - wczesną wiosną.

Rezerwat przyrody Śnieżycowy Jar. To magiczne miejsce przyciąga setki ludzi wczesną wiosną aby podziwiać gęsto rosnące w tym miejscu śnieżyce wiosenne. Kwiaty te tworzą piękne białe dywany ścielące głębię tych lasów. Osobą które nigdy tu nie były postaram się przybliżyć to miejsce. Na początku warto zaznaczyć, że w okresie kwitnięcia śnieżycy przy okazji dni wolnych teren ten jest użytkowany przez setki ludzi. Trasa oraz parkingi w okół rezerwatu są oblegane, dlatego warto zaplanować wypad tutaj w tygodniu lub w godzinach rannych aby uniknąć tłoku. Jednak dla osób, które wybierają się tutaj na niedzielny spacer trasa, którą zaproponowałem może być alternatywą,dzięki niej poza śnieżycą zobaczymy kilka innych mniej uczęszczanych miejsc.

Trasę zaczynamy przy parkingu zlokalizowanym niedaleko miejscowości Uchorowo (pierwszy drogowskaz na Śnieżycowy Jar) - (1). Początek szlaku, aż do samego rezerwatu jest oznakowany tablicami, poruszamy się leśną drogą przez odcinek 1,4km. Docieramy do głównej drogi w ramach obszaru która łączy miejscowości Starczanowo i Szymankowo (2). Tutaj znajduje się początek ścisłego rezerwatu, obowiązuje ścisły zakaz poruszania się poza wytyczonym szlakiem. Po około 400 m, docieramy do pierwszych ścieżki wyłożonej drewnem, od tego miejsca możemy śmiało obserwować piękno natury. (3) i (4). Ścieżka w tym miejscu nie jest zbyt szeroka, dlatego przy dużym ruchu jest tutaj naprawdę tłoczno. My ruszamy dalej kierując się w kierunku południowym, po około 300 m, docieramy do tablicy informacyjnej z mapą (5). W tym miejscu skręcamy w lewo. Po kilkudziesięciu metrach schodzimy z wytyczonej trasy tuż obok narysowanego na drzewie oznaczeniu (6). Skręcamy w prawo i kierujemy się mniej uczęszczanym leśnym duktem do brzegu rzeki Warty. Rzeka ta w tym miejscu płynie bardzo malowniczo, otoczona lasami po obu brzegach. Warto zostać tutaj na kilka chwil i podziwiać wartki nurt tej rzeki. Poruszamy się wysoką skarpą w górę rzeki, wytyczoną ścieżka, podziwiając dalej jej uroki.
Po 400 m docieramy do szerokiego rozlewiska (8), widzimy przed sobą koryto rzeki, oraz stare jej zakole. Kilkadziesiąt metrów dalej (9) stajemy przed tablicą informującą o grodzisku stożkowatym (10). Po drugiej stronie bagien znajduje się archeologiczne grodzisko Ostrowa Radzimskiego. Na widocznej dobrze wyspie znajdował się spory gród w okresie od XIII do XVI wieku. Dziś prowadzone są tam prace archeologiczne. Kierujemy się dalej wzdłóż rozlewisk cały czas mając po prawej stronie wspomnianą wyspę. Po około 300 m skręcamy w lewo z wytyczonej ścieżki, w leśny dukt prowadzący w górę. Od tego momentu droga prowadzi nie uczęszczaną trasą ale bardzo tajemniczą, na górze docieramy do niewielkiej polany (11). Idziemy dalej w kierunku północnym, jednocześnie wchodząc w wąwóz małej rzeczki, idziemy około 1 km pod górę (12). Docieramy do skrzyżowania z głównym szlakiem, z którego wcześniej zboczyliśmy kierując się w stronę rzeki (13). Podążamy w kierunku rezerwatu tak aby po około 500m natrafić na skrzyżowanie dróg (14). Tutaj następuje dowloność powrotu do parkingu. Dla osób chcących jeszcze raz przejść doliną śnieżycy idziemy w jej kierunku. Natomiast dla osób, które chcą zboczyć z głównego szlaku i przejść dzikim leśnym duktem, na którym często możemy spotkać sarny i jelenie proponuję skręcić w prawo(15). Tą cichą i spokojną drogą docieramy po około 1,5 km do wspominanej wcześniej trasy pomiędzy Starczanowem i Szymankowem, skręcamy w lewo i po kilku dziesięciu metrach docieramy do drogi w prawo, którą wracamy do parkingu.
Na koniec warto dodać, że opisany obszar graniczy, a częściowo narusza Poligon wojskowy, dlatego gdzieniegdzie możemy spotkać tablice informacyjne,.