Suwalszczyzna, kraina jak baśń, dzień 2

„Kraina jak baśń” to aktualne hasło promocyjne Suwalszczyzny. Krajobraz łączy tutaj cechy terenów podgórskich z nizinnymi pojezierzami. Wyjątkowo urozmaiconą rzeźbę terenu mamy w północnej części regionu, to tzw. Góry Sudawskie. Głębokie rynny lodowcowe, kręte wały ozów i wysokie pasma wzgórz morenowych czy też największe w kraju zgromadzenie głazów narzutowych spotkamy właśnie na przemierzanych przez nas trasach. Na naszych rowerowych wycieczkach zapoznaliśmy się także z najgłębszym w Polsce – Jeziorem Hańcza oraz największym w regionie – Jeziorem Wigry. Zagłębiliśmy się w malowniczej Puszczy Wigierskiej objętej ochroną parku narodowego, poznaliśmy inne mniejsze jeziora, ich półwyspy i wyspy. Suwalszczyzna to kraina bogata także pod względem historycznym. Zobaczyliśmy tu liczne kurhany i grodziska. A perłą w koronie był klasztor Kamedułów na jeziorze Wigry.

Drugi dzień naszego pobytu na ziemiach suwalskich poświęciliśmy najdalej wysuniętym krańcom, regionu zwanymi Górami Sudawskimi. Jak sama nazwa podpowiada to dość mocno pofałdowany obszar, gdzie wzniesienia sięgają 250-290 m n.p.m. Dla lepszych widoków wdrapaliśmy się na niejeden szczyt, z którego podziwialiśmy piękno tutejszego krajobrazu: malownicze jeziora, rzeki i strugi, inne rozległe po horyzont wzniesienia, kolorowe pola, łąki oraz lasy. Po drodze odwiedziliśmy także: Rezerwat Głazowisko Łopuchowskie.