Świętoszów - poligon Przejęsław

Żeby nie popaść w rutynę tj ile można straszyć kopalnie i ich obsługę :D Wszędobylskie faty wybrały się znowu na poligon zaimplementować musztrę. Od pewnego czasu chodził mi po głowie Poligon Przejęsław i tak też się stało. Myślę sobie, a co tam najwyżej znowu będą strzelać jak w sąsiednim :) tylko z grubej rury łupali. Nie dobre chłopaki :D Rozbiliśmy obóz w Świętoszowie na parkingu przy moście nad samą Kwisą. Uzbrojenie standardowe, grube gumy, kapok, jakaś woda, tylko teraz Justyna Adamska zabrała gaśnicę :D trza się czymś bronić jak klony rambo zaczną wylatywać z chaszczy. Ale po kolei. Pierwsze ileś set metrów to zasadniczo czyste zabójstwo zastanych mięśni ale to szybko przechodzi i zamienia się w stan "no jak cudownie kochanie" wpadamy na pierwszy punkt widokowy, a zapomniałem że lecimy na południe kierunek Ławszowa. Na dole patrząc tam z tego punktu brakuje mi tam wody. Justyna Adamska coś tam mruczy że no za mało. Mówię nie martw się dzisiaj jak huknie to będzie tylko błysk i nadmiar wody. :D Nikt nie wie ile z UWAGA półtora miliona niewypałów znalezionych na tym poligonie zostało jeszcze w ziemi :) . Szlakiem się pięknie leci. Po drodze jeszcze dwa punkty widokowe i przejeżdżamy na drugą stronę szosy na mały przedsmak tego co będzie potem. Potem był stary most kolejowy, potem było brak szyn (pewnie ktoś pożyczył) a potem STOP ... wjeżdżamy na poligon. Mimo uprzedzenia że jest nieczynny usilnie szukamy tablic teren wojskowy itepe itede ;) Nie było. Przygoda własnie się zaczyna. Poligon Przęjęsław to kilometry piaszczystych dróg, duktów, ścieżek. Są też drogi utwardzone tzw dojazdy pożarowe, Jak zawsze traktuję je jak dojazd do moich dzikich odstępów. Robimy około 15 km po piaseczku zostawiając sobie wisienkę (bunkry) na inny wypad. Tym razem wiem z czym się je ten teren. Ale nie bierz ani niebieskiej ani czerwonej pigułki ten teren objedzie tylko fat. Wypadamy po za poligon w jak by zupełnie inny świat. To świat wypełniony paprociami, lasami mieszanymi, jeziorkami. Tutaj jest zupełnie inaczej. Ten las winduje wysoko w moich statystykach prawie na czoło pierwszej dziesiątki (zastanów się czy nie zażyć pigułki która pozwoli ci zostać w tej krainie czarów ;)) Dalej już był tylko coraz bardziej sympatycznie. Przypadkowo odkryta wiata z miejscem na ognisko, grill, stoliki ławy (patrz galeria i patrz traseo jako lokalizacja) coś niesamowitego. Po krótkiej przerwie lecimy dalej. Po kilku lewo prawo leśnych przygód wypadamy na most nad autostradą i znowu znikamy w bezkresach zieleni. Tutaj nikt nas nie znajdzie, Oczywiście nie było by inaczej gdyby nie podokuczało się trochę wojakom wjeżdżając tuż pod ich nosem na teren czynnego poligonu artyleryjskiego (podpowiem że dziś nie strzelali). Charakterystyczny pas wyciętego lasu tzw "pole robocze" to autostrada dla pojazdów gąsienicowych - dosłownie. Niedziela wojak leniwy wiec my jedziemy dalej. Finał wyprawy to ciekawe odkrycie starej wieży ciśnień ahhh ten ząb czasu. Ta wieża lepie wygląda niż ja się czuję ;) Finalizując. Teren samego poligonu jest niezwykle atrakcyjny jednak bardzo obfity w piaszczyste drogi. Zauważ na śladzie że jechaliśmy nie raz NIE po szlaku a to z reguły były mega piach albo zarośnięte po szyję. Tak lubimy to zwiększa nasz sklil przygody tak kochamy się zapodziewać. Są też drogi ubite tzw dojazdy pożarowe jednak to już dla mnie nie to samo. Nie mniej jednak polecam bardzo czy pieczo czy rowerem śmiało poligon jest nieczynny i otwarty na turystykę.