SZLAK ROWEROWY GMINY STAWIGUDA- ZIELONY

Szlak zielony pozwala lepiej poznać Lasy Łańskie. Prowadzi w pobliżu jeziora Łańskiego i w sporej części legendarnymi „łańskimi asfaltami”, które są tyleż malownicze i kameralnie poprowadzone, co zapomniane przez robotników naprawiających nawierzchnię. Jazda odbywa się jednak sprawnie i bezpiecznie, ale wymaga nieco więcej skupienia niż na „zwykłej”, nudnej szosie. Jest to także propozycja turystycznego połączenia podolsztyńskiego Bartąga ze Stawigudą.

Informacje ogólne:
- Ogólny przebieg szlaku: Stawiguda – PKP Stawiguda – Leśnictwo Stawiguda – Pluski – Gościniec Niborski – Jezioro Dłużek – PKP Gągławki – Gągławki - Bartąg
- Długość szlaku: 28,0 km
- Data wykonania oznakowania i opisu szlaku: Sierpień-wrzesień 2015 r.

Opis ogólny:
Szlak wiedzie po obszarze Pojezierza Olsztyńskiego, na terenie Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej i w całości zawiera się na obszarze Gminy Stawiguda. Szlak ma formę szlaku liniowego z odcinkiem wspólnym ze szlakiem niebieskim (na odcinku od Stawigudy do okolic za wsią Pluski) i czerwonym (w okolicach PKP Gagławki). Szlak prowadzi przez tereny pomiędzy jeziorami Pluszne i Łańskie oraz wzdłuż linii kolejowej pomiędzy stacjami Gągławki i Bartąg. Oznakowanie rozpoczyna się w centralnej części Stawigudy, w pobliżu siedziby Urzędu Gminy, w węźle szlaków. Większość dystansu stanowią drogi asfaltowe o różnej jakości nawierzchni, a pozostałe odcinki są prowadzone dobrymi drogami leśnymi i gruntowymi. Szlak wiedzie w bezpośrednim sąsiedztwie dwóch stacji kolejowych: PKP Stawiguda i PKP Gągławki oraz w pobliżu stacji PKP Bartąg. Przy drogach prowadzących szlak Nadleśnictwo Nowe Ramuki wyznaczyło kilka parkingów leśnych, pozwalających na pozostawienie samochodu na czas korzystania ze szlaku.

Utrudnienia (przeszkody):
Niektóre odcinki dróg asfaltowych charakteryzują się licznymi ubytkami na całej szerokości jezdni oraz znacznie zniszczonym poboczem. Na drogach gruntowych okresowo mogą pojawiać się krótkie odcinki o niestabilnej nawierzchni- nadmiernie przesuszone (piaszczyste) lub podmokłe (błotniste). Na krótkich odcinkach dróg leśnych mogą występować trudności z przejezdnością wynikające z prowadzonej gospodarki leśnej z użyciem ciężkiego sprzętu. Krótkie odcinki dróg szutrowych charakteryzują się wierzchnią warstwą nawierzchni wykonaną z „grubego ziarna”, co stanowi pewną trudność w płynnej jeździe na rowerze. Na drogach asfaltowych, zwłaszcza w pobliżu miejscowości Pluski, Gągławki i Bartąg możliwe jest napotykanie aut poruszających się z nadmierną prędkością i „ścinających” zakręty.

Wymagania sprzętowe:
Ze względu na urozmaiconą rzeźbę terenu oraz różnorodność nawierzchni dróg, do wygodnego i bezpiecznego użytkowania szlaku zalecane jest korzystanie z rowerów trekkingowych, crossowych lub górskich.

Oznakowanie szlaku:
Oznakowanie zinwentaryzowane jesienią 2014 r. znajdowało się w postaci szczątkowej i było w złym stanie technicznym. Stan oznakowania nie pozwalał na czytelną i pewną orientację w terenie, co jest podstawą funkcjonowania wytyczonych szlaków turystycznych. Oznakowanie było fragmentaryczne, a w terenie stwierdzono bardzo długie odcinki bez znaków potwierdzających użytkownikowi obecność na właściwej drodze. Znaki, które były jeszcze widoczne, wskazywały, iż umieszczano je bez zachowania jednolitych reguł- poszczególne znaki znajdują się na różnej wysokości względem powierzchni drogi, są malowane pod różnym kątem w stosunku do wzroku użytkownika, są różnej wielkości, niemal wcale nie stosowano sygnalizowania zmiany kierunku szlaku i późniejszego potwierdzania prawidłowości wykonanego manewru.

Odnowione oznakowanie opiera się na zastosowaniu technologii poligraficznej zastosowanej na plastikowych tabliczkach umieszczanych przy drogach prowadzących szlak. Ogólny wygląd znaków (wymiary, użyte elementy graficzne, proporcje pomiędzy elementami graficznymi) oraz sposób umieszczania znaków (częstotliwość umieszczania, wysokość umieszczania, konsekwentne rozwiązania w miejscach zmiany kierunku jazdy) uwzględniają wytyczne zawarte w Instrukcji Znakarskiej PTTK. Zastosowane znaki stanowią jednak rozwinięcie i udoskonalenie standardowego sposobu oznakowania.