Wokół Krynicy Zdroju – perły polskich uzdrowisk. Trasa 47 narowery

Bardzo atrakcyjna trasa wiodąca wśród zabytków architektury sakralnej na pograniczu Beskidu Sądeckiego i Niskiego, zaczynająca się w perle beskidów – Krynicy-Zdroju. Z uwagi na kilka podjazdów wymaga pewnego przygotowania kondycyjnego. Początek wycieczki sprzed pijalni w Krynicy (1) (2) (3) (4). Ruszamy na północ, główną drogą (ul. J.Piłsudskiego) jedziemy do skrzyżowania z drogą na Słotwiny. Kierujemy się w lewo, po 1 km mijamy ośrodek narciarski i drewnianą cerkiew łemkowską (5). Przed nami najtrudniejszy odcinek na trasie, stromy podjazd na Przełęcz Białą (w końcowym fragmencie prowadzenie roweru). Utrzymując dotychczasowy kierunek objeżdżamy wiejskie zagrody, mijamy wiatę i 200 m dalej skręcamy w prawo, na północ, wyraźną bitą drogą. Na grzbiecie spotykamy żółty szlak turystyczny, którym skręcamy w lewo. Zjeżdżamy ok. 150 m, skręcamy w prawo na drogę bitą i po krótkim (50 m) zjeździe kierujemy się w prawo. Leśną szutrówką zjeżdżamy doliną Kamienicy do Roztoki Wielkiej. Mijamy drewnianą cerkiew (6) i nieco niżej przecinamy drogę 75 skręcamy w prawo skos, w boczną drogę na Krzyżówkę, którą wyjeżdżamy na przełęcz. Skręcamy w lewo na drogę 981 i zjeżdżamy około 2,5 km. Tuż przed ostrym zakrętem odbijamy w prawo i zawijając łuk, zjeżdżamy w dolinę Bereścianki. Drogą Berest-Piorunka udajemy się w prawo na widokową przełęcz pod Babią Górą. Spotykamy Sądecki Szlak Rowerowy (żółty), którym pojedziemy aż do Tylicza, mijając po drodze zabytkowe cerkwie w Piorunce (7), Czyrnej (8), Mochnaczce (9). W Tyliczu poza zabytkowym kościołem (10) warto zwrócić uwagę na starą zabudowę rynku. Z rynku wyjeżdżamy ul. Piłsudskiego, po 800 m na skrzyżowaniu, skręcamy w prawo na Krynicę. Pokonujemy ostatni, niewielki podjazd, a następnie stromym zjazdem wracamy na krynicki deptak. ATRAKCJE NA TRASIE: Uzdrowisko Krynica-Zdrój (1) – jeden z najbardziej znanych kurortów w Polsce. Do jego rozwoju przyczynił się w poł. XIX w. dr. J. Dietl – znany balneolog. Podstawą krynickiego lecznictwa uzdrowiskowego są wody mineralne – szczawy, bogate w węglan wapnia. Europejski Festiwal im. Jana Kiepury w Krynicy-Zdroju (2) – dawny „Festiwal pieśni i arii” – organizowany corocznie od 1967 r. ku czci wielkiego tenora, który rozsławił krynickie uzdrowisko. Zabudowa uzdrowiskowa Krynicy-Zdroju (3) – powstała w dwóch okresach: w pierwszym, w latach 1860-90, wybudowano Stare Łazienki Mineralne, Stare Łazienki Borowinowe, Dom Zdrojowy, Pijalnię Główną, kaplicę uzdrowiskową oraz teatr modrzewiowy. W drugim okresie, w latach międzywojennych, powstały Nowe Łazienki, Nowy Dom Zdrojowy i szpital Lwigród. Kolej Gondolowa „Jaworzyna Krynicka” (4) – najdłuższa i najnowocześniejsza w Polsce. W oparciu o nią powstał jeden z najważniejszych ośrodków narciarskich w Polsce, liczący kilka atrakcyjnych tras zjazdowych. Drewniana cerkiew w Krynicy-Słotwinach (5) – dawna cerkiew greckokatolicka wzniesiona w latach 1887-1888. Obiekt na małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej. Drewniana cerkiew w Roztoce Wielkiej (6) – dawna cerkiew greckokatolicka, zachodniołemkowska, wzniesiona w 1819 r. Drewniana cerkiew w Piorunce (7) – wzniesiona w 1798 roku. Wewnątrz zwraca uwagę piękny obraz pasterza łemkowskiego – rzadki przykład świeckiej sceny na ikonostasie. Drewniana cerkiew w Czyrnej (8) – wybudowana w latach 1893-94, wg projektu francuskiego architekta Delavo. Drewniana cerkiew w Mochnaczce (9) – wzniesiona w XVIII w. w stylu zachodniołemkowskim. Kościół w Tyliczu (10) – drewniany kościół z 1612 r., konstrukcji zrębowej i dwuspadowym dachu. Wewnątrz polichromia z 1960 r., ołtarze rokokowe oraz obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVI/XVII w. Przy kościele murowana dzwonnica parawanowa z 1803 r. Obiekt na Szlaku Architektury Drewnianej. Źródło narowery.visitmalopolska.pl/trasa47 - przedruk / zdjęcia własne/