Trasa na rower trekkingowy Kraków - Niepołomice - Kraków

Opis
Mapa
Punkty

Kod trasy

355652

Pobierz trasę w aplikacji
Wpisz kod w wyszukiwarce

Informacje

Rodzaj aktywności: Rower trekkingowy
Stopień trudności: Łatwy
Gwiazdki: 4.9
Dystans: 84,7 km
Czas trwania: 6 h 8 min
Średnia prędkość: 13,79 km/h
Przewyższenie: 227,39 m
Suma podejść: 2 485,07 m
Suma zejść: 2 485,07 m
Data: 15 czerwca 2024
Lokalizacja: Polska, małopolskie, Kraków

Wzniesiona przez sekretarza króla Zygmunta Starego Willa Decjusza na Woli Justowskiej w Krakowie jest jednym z najpiękniejszych przykładów renesansowej architektury rezydencjonalnej w Polsce. Willa wzniesiona została w 1535 roku przez włoskich budowniczych i wzorowana była na posiadłościach z okolic Florencji i Rzymu. Od XVI do XIX wieku była siedzibą wielu znamienitych rodów. W trakcie I wojny światowej urządzono w nim koszary wojskowe, podczas II urzędowała tam niemiecka policja. Po wojnie zamieniał się między innymi w oddział gruźliczy, a potem popadła w ruinę. Dziś odremontowana Willa Decjusza stanowi siedzibę Stowarzyszenia Willi Decjusza

Dom Łaskiego znajduje się za Willą Decjusza i jest oficyną pochodzącą w XVII wieku. Znajdują się w nim pokoje gościnne oraz Sala Błękitna. Sala posiada kolebkowo-krzyżowe sklepienie pokryte dekoracjami stiukowo-freskowymi. Prowadzi z niej wyjście na niewielki taras, z którego rozciąga się widok na Park Decjusza i ogród gotycki.

Powstały w I poł. XIX w. budynek dworu jest dość charakterystyczny przez swoją wieżyczkę, która niewątpliwie dodaje mu uroku. W latach 80. XIX w. dwór z całym majątkiem zakupiła przybyła spod Lwowa Stanisława Skarbek. Była ona właścicielką dworu do roku 1901, kiedy to odsprzedała go Klasztorowi Kamedułów z Bielan. Po II wojnie światowej majątek został przejęty przez państwo. Dziś budynkiem zarządza Uniwersytet Rolniczy i znajduje się tam Stacja Doświadczalna Instytutu Nauk Weterynaryjnych.

Siedziba Lasockich powstała w wyniku przekształcenia w latach 80 i 90 XIX wieku dawnego folwarku Paulinów na Skałce – parterowej willi z piętrową częścią środkową oraz położonej ukośnie oficyny. Podczas przebudowy willę podwyższono o jedną kondygnację oraz połączono z oficyną parterowym pawilonem - galerią. Obok niej powstała trójkondygnacyjna wieża widokowa, zwieńczona krenelażem. Od frontu miejsce dawnego, drewnianego portyku zajął murowany portyk filarowy z tarasem na piętrze, a w elewacji ogrodowej dobudowano oszkloną werandę. Wszystkie elewacje otrzymały neorenesansowy wystrój.

Bulwar Wołyński, w związku z pracami budowlanymi w otoczeniu byłego Hotelu Forum, jest nieprzejezdny w związku z czym wskazanym jest wcześniejsze poszukanie objazdu

ścieżka rowerowa wokół ROD Zakole Wisły jest pod względem jakości bardzo dobra ale sens korzystania z niej odbiera brak możliwości przejazdu przez ul. Nowohucką. Jadąc od. ul. Ofiar Dąbia większy sens ma podjechanie południową stroną ul. Nowohuckiej do ścieżki rowerowej wiodącej w kierunku Niepołomic.

jeśli ktoś zdecyduje się na jazdę ścieżką rowerową od ul. Zakole Wisły to po dotarciu do ul. Nowohuckiej stanie przed dylematem jak ją pokonać. Można podjechać chodnikiem do ul. Koszykarskiej i skorzystać z przejścia dla pieszych a można także skorzystać z gruntowej drogi pod mostem nad Wisłą. Ja skorzystałem z tej drugiej opcji jednakże jest dłuższa i po opadach deszczu może być problem z powodu błota.

Powstał w 1899 r. i wyróżniał się szeregiem nietypowych rozwiązań między innymi wypełnieniem fos wodą z Wisły, nazywany był fortem wodnym. W latach 1918–1919, w czasie przewrotu politycznego fort został zdewastowany, lecz później miał miejsce jego remont. W okresie międzywojennym pełnił przez krótki czas funkcje magazynowe, ale w wyniku dużego zawilgocenia stracił tę funkcję. W czasie II wojny światowej ponownie użytkowany był jako magazyn. Po wojnie przekazany został władzom cywilnym. Od lat 60. XX wieku miała miejsce dewastacja fortu, która trwa do dzisiaj.

Poprowadzona koroną wału od ul. Nowohuckiej ścieżka rowerowa kończy się w Brzegach. Do wyboru jest kontynuowanie jazdy asfaltową drogą publiczną lub koroną wału korzystając z drogi szutrowej. Ja skorzystałem z drogi po koronie wału, gdyż była całkiem dobrej jakości. Trzeba się jednak liczyć z tym, że na końcu jest przeszkoda w postaci mostku nad Serafą przez który rower trzeba przeprowadzić.

Po minięciu mostku nad Serafą większość rowerzystów dalszą jazdę w kierunku Niepołomic kontynuuje drogą publiczną. Ja z ciekawości wybrałem jazdę koroną wału przeciwpowodziowego. Udało się przejechać ale wybór tej drogi, zwłaszcza przy tak wysokiej trawie nie ma większego sensu. Nic się nie oszczędzi na odległości a trzeba przedzierać się przez trawę i wypatrywać przykrytych nią niespodzianek.

Na wale w Brzegach napotkałem żywe przeszkody. Na szczęcie obserwowały mnie ze stoickim spokojem, dały się ominąć ale rozmiar i tak nakazywał szacunek

Świątynia została wzniesiona w latach 40. XVIII w. (od 1742 do 1747 r.). Kościółek kilkakrotnie był remontowany i nieznacznie przerabiany, m.in. po zniszczeniach z 1914 r.
Kościółek jest drewniany, salowy z chórem muzycznym ponad głównym wejściem, bez wieży, jedynie z sygnaturką na dachu. Obok kościoła znajduje się wolno stojąca drewniana dzwonnica.

XIV-wieczny Zamek Królewski był rezydencją obronną. Z zamku obronnego na królewską rezydencję wypoczynkową przebudowywali niepołomicki zamek Zygmunt Stary i Zygmunt August. To za sprawą tego ostatniego budowla uzyskała charakter renesansowy. Od połowy XVII w. zamek stracił swoją królewską rangę i zaczął podupadać. dopiero na początku lat 90 XX wieku, kiedy zamek stał się własnością gminy, przystąpiono do kompleksowych prac renowacyjnych.

kościół pw. Dziesięciu Tysięcy Męczenników w Niepołomicach

Kościół parafialny w Niepołomicach został wzniesiony w latach 1350-58 z fundacji króla polskiego Kazimierza Wielkiego. Należał do grupy tzw. dwunawowych kościołów kazimierzowskich obok Wiślicy, Stopnicy i Szydłowa. Jednak jego pierwotny dwunawowy, halowy układ został zatracony w końcu XVII w. Obecnie jest to budowla gotycka, z fragmentami renesansowymi i barokowymi. Kościół jest pierwszą znaną budowlą z okresu początku Niepołomic.

został założony w drugiej połowie XIX wieku i służył jako miejsce pochówku do 1942. Na terenie cmentarza żydowskiego, znajduje się kilkadziesiąt (około 30) poniszczonych nagrobków z napisami w języku hebrajskim. Cmentarz jest miejscem spoczynku pierwszego niepołomickiego rabina Józefa Tetelbauma (zmarł w 1916). Pochowano tu także Josefa Austerweila, żołnierza 32 pułku piechoty Landsturmu.

Mimo niepozornego wyglądu w barze można zjeść smacznie, obficie i w przystępnej cenie. W słoneczne i wolne od pracy dni bywają problemy z wolnym miejscem. Znajdujący się obok parking stanowi punkt od którego rozchodzą się szlaki i ścieżki po otaczającej puszczy.

wał przeciwpowodziowy w Wolicy - zmiana nawierzchni

na wysokości stawów w Wolicy zmianie uległa nawierzchnia drogi na wale. Szutrowa nawierzchnia zamieniła się w gruntową ścieżkę o szerokości ok. 10 cm. Jeśli jest się w stanie na niej utrzymać jakość jazdy jest całkiem przyzwoita.

wał przeciwpowodziowy w Przylasku Rusieckim

Na wysokości Przylasku Rusieckiego wał przeciwpowodziowy przedzielony jest torami kolejowymi poprowadzonymi po nasypie. Tory można pokonać wspinając się po nasypie kolejowym lub poniżej wiaduktu kolejowego nad Wisłą. Ja wybrałem gruntową drogę poniżej wiaduktu kolejowego po czym zamiast wspinania się na nasyp kolejowy czekało mnie wspinanie na wał przeciwpowodziowy. Większość wybiera chyba jednak drogę przez tory o czym świadczy wydeptana ścieżka.

Po pokonaniu torów kolejowych, na spragnionych ochłody czeka kąpielisko w Przylasku Rusieckim.

Po minięciu kanału Suchy Jar i wjechaniu na wał ku mojemu zdziwieniu ale i zadowoleniu pojawiła się asfaltowa ścieżka rowerowa. Ścieżka była fajna ale przyjemność z jechanie nią nie trwała zbyt długo gdyż na wysokości oczyszczalni ścieków Kujawy zakończyła się i znaki skierowały mnie na ul. Popielnik a później Dymarek

Jadąc ul. Dymarek, po minięciu Portu Kujawy, skręciłem w lewo w ul. Jeżynową i jadąc nią przez strefę przemysłową dotarłem do ul. Giedroycia. Dało się przejechać ale zdecydowanie lepszą opcją i chyba nawet krótszą było dojechanie ul. Dymarek do ul. Igołomskiej, gdzie jest porządna ścieżka rowerowa i skręcenie z niej w ul. Giedroycia. Niestety ale w strefie przemysłowej, przez którą jechałem, nie ma ani porządnych dróg ani widoków.

kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej w Lasku Mogilskim w Krakowie

Kaplica została wybudowana w czynie społecznym w 1986 na miejscu poprzedniej. Nową, większa kaplica, zachowała proporcjonalnie kształty poprzedniej.

umieść na stronie pobierz drukuj ulubione moja mapa

Wielokrotnie słyszałem o planie wybudowania ścieżek rowerowych wzdłuż Wisły do morza, postawiłem więc sprawdzić jak wygląda realizacja tych planów na znacznie krótszym dystansie a mianowicie od Krakowa do Niepołomic. Odcinek ten w przeszłości pokonywałem już w przeszłości wielokrotnie jednakże zawsze w jedną stronę i w trakcie jazdy zmieniałem brzegi, zwykle jadąc do mostu Wandy wzdłuż lewego brzegu a od mostu Wandy wzdłuż prawego. Tym razem postanowiłem do Niepołomic udać się wzdłuż prawego brzegu a wrócić do Krakowa wzdłuż lewego przy czym założyłem sobie żeby w miarę możliwości jak najdłuższa część trasy przebiegała wzdłuż wałów Wisły. Podsumowując wycieczkę mogę stwierdzić, że bardziej „cywilizowana” prawa strona Wisły, gdzie większość drogi do Niepołomic można pokonać asfaltową ścieżką rowerową poprowadzoną koroną wałów Wisły. Najsłabszym ogniwem jest odcinek między mostem kolejowym na Zabłociu a ul. Nowohucką. Na odcinku tym znajduje się Port Płaszów uniemożliwiający poprowadzenie ścieżki rowerowej wzdłuż Wisły, znajduje się tam także bezsensowna według mnie ścieżka rowerowa między ul. Na Zakolu Wisły a ul. Nowohucką. Brakuje także ścieżki rowerowej przez miejscowości Brzegi i Grabie i w miejscowościach tych, a przynajmniej przez ich część trzeba korzystać z drogi publicznej. Trochę gorzej przedstawia się sytuacja na lewym brzegu Wisły. Najlepsza sytuacja jest między śródmieściem Krakowa a Mostem Wandy w Mogile, gdzie jest asfaltowa ścieżka poprowadzona koroną wałów Wisły. Niestety za Mostem Wandy jazdę w kierunku Niepołomic bardzo utrudnia Port Kujawy, który praktycznie uniemożliwia poprowadzenie ścieżki rowerowej wzdłuż Wisły a otaczająca w/w port strefa przemysłowa oraz oczyszczalnie ścieków sprawia bardzo niekorzystne wrażenie. Trochę lepiej przedstawia się sytuacja za oczyszczalnią ścieków, gdzie jednak na większości trasy do Niepołomic mamy do dyspozycji wąską, gruntową ścieżkę przebiegającą wzdłuż wałów Wisły. Jedynie na odcinku między Oczyszczalnią Ścieków Kujawy a kanałem Suchy Jar znajduje się kilkusetmetrowy odcinek ścieżki pokrytej asfaltem. Reasumując, chcąc w miarę wygodnie dotrzeć ze śródmieścia Krakowa do Niepołomic najlepszym rozwiązaniem jest jechanie do Mostu Wandy wzdłuż lewego brzegu Wisły a od Mostu Wandy wzdłuż prawego.

brak wystarczającej ilości ocen