Supraśl kwatera "U Szyszków"
Monaster Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy i św. Apostoła Jana Teologa, Ławra Supraska – jeden z pięciu prawosławnych klasztorów męskich w Polsce.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Monaster_Zwiastowania_Przenaj%C5%9Bwi%C4%99tszej_Bogurodzicy_i_%C5%9Bw._Jana_Teologa_w_Supra%C5%9Blu
Klimat Podlasia w Supraślu
W obliczu epidemii wywołanych tzw. morowym powietrzem, ludność z wiarą pielgrzymowała do świętych źródeł, wierząc, że w takich miejscach Pan Bóg uzdrawia za pośrednictwem Maryi.
Góra krzyży. Więcej informacji
https://sanktuarium-swieta-woda.pl/index.php
Od początku istnienia Świętej Wody uznawano ją za tzw. święte źródło, przy którym następowało stopniowe ożywianie życia pątniczego. Miejsce to otaczał duchową opieką unicki, tj. katolicki w obrządku greckim, Zakon Bazylianów w Supraślu.
Kościół Rzymskokatolicki pw. Matki Bożej Bolesnej.
Warto wstąpić i poprosić o szczęśliwy powrót do domu.
Tablica Lasów Państwowych i Łowczych, bliskich memu sercu
Morowe powietrze, będące synonimem ostro zakaźnych chorób o dużym, falowym nasileniu i wielkiej śmiertelności, uznano za na tyle groźne, że umieszczono je na pierwszym miejscu we frazie hymnu suplikacyjnego brzmiącej „Od powietrza, głodu, ognia i wojny, wybaw nas Panie”. Wynikało to z faktu, że na choroby epidemiczne długo nie znano skutecznych lekarstw, ani tym bardziej szczepionek. Morowe powietrze, szalejące w latach 1709-1711, istotnie wpłynęło na ożywienie pobożności. Wiek osiemnasty, szczególnie na ziemiach polskich, był okresem rozkwitu kultu miejsc świętych. W tym czasie odbywały się liczne koronacje cudownych obrazów, głównie maryjnych. Mieszkańcy osad i miast kryli się po ustroniach i uroczyskach. Pito tam wodę z krynic, którym powszechnie przypisywano właściwości cudotwórcze. Po ustąpieniu epidemii gromadziły się tłumy wdzięcznych za łaskę przetrwania zarazy oraz tych, którzy poszukiwali pomocy w cierpieniu i w chorobie.
Park Dinozaurów oraz Farma Grzybów i Owadów
a także Wesołe Miasteczko!
https://jurajskiparkdinozaurow.pl/
Tutaj znajdziecie wszystkie informacje.
Klasztor z XV w.
Klasztor Bernardynów w Tykocinie pod wezwaniem Nawiedzenia NMP został ufundowany w 1479 r. przez Marcina Gasztołda, wojewodę kijowskiego, a potem trockiego. Jego pierwszym przełożonym i jednocześnie prowincjałem polskiej prowincji bernardyńskiej został Marian z Jeziorka. Dzięki niemu papież Sykstus IV bullą z dnia 8 lutego 1480 r. pozwolił na dokonanie erekcji klasztoru. Na kępie narwiańskiej rozpoczęto budowę murowanego kościoła i klasztoru, jednak w 1483 r. po wybudowaniu prezbiterium i części konwentu fundator zmarł.
kościół par. pw. Świętej Trójcy – barokowy kościół oraz zespół klasztorny pomisjonarski fundacji J.K. Branickiego (1742–1749)
dawny klasztor i seminarium, obecnie plebania, 1741–1750, spichlerz, ul. 11 Listopada, II poł. XVIII w., brama, ul. 11 Listopada, II poł. XVIII w.;
Kościół parafialny pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej w Tykocinie oraz zespół klasztorny pomisjonarski został wzniesiony z fundacji hetmana Jana Klemensa Branickiego i jest wiązany z twórczością Jana Henryka Klemma. Kościół powstał w dwóch etapach. Budowę rozpoczęto w roku 1742, a wieże powstały pod koniec roku 1748
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Awi%C4%99tej_Tr%C3%B3jcy_w_Tykocinie
Pomnik Stefana Czarnieckiego z 1763 roku – szacowany na drugi po Kolumnie Zygmunta najstarszy pomnik świecki w Polsce, dzieło rzeźbiarza francuskiego Pierre de Coudray, wzniesiony z inicjatywy Jana Klemensa Branickiego, prawnuka Stefana Czarnieckiego, wykonana z piaskowca szydłowieckiego rzeźba dwumetrowej wysokości, umieszczona na cokole, przedstawia hetmana w stroju szlacheckim, ze złotą buławą w podniesionej ręce. Na cokole widnieją łacińskie inskrypcje z tekstem przywileju nadania starostwa tykocińskiego Stefanowi Czarnieckiemu. Usytuowany na środku placu postument został wyeksponowany w 1994 roku w wyniku działania trąby powietrznej, która wyrwała i połamała otaczające go drzewa
– rozległy rynek z okresu lokacji miasta, przekształcony w po pożarze w 1656 roku w kompozycję barokową o trapezowatym kształcie, otoczony zabytkową, bogato zdobioną, niską zabudową sięgającą XVIII wieku; kramnice
Za urzędem. Tak tylko w Tykocinie na Podlasiu
– wzniesiony w 1982 roku z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Tykocińskiej, z funduszy społecznych, na pamiątkę ustanowienia Orderu Orła Białego w 1705 roku, które miało miejsce w Tykocinie. Pomnik autorstwa rzeźbiarza Jerzego Grygorczuka nawiązuje do wcześniejszego postumentu drewnianego, wzniesionego w tym miejscu w roku 1919 na pamiątkę odzyskania niepodległości. Rzeźba odlana w brązie, umieszczona na wysokim, prostopadłościennym cokole przedstawia orła w koronie, zrywającego się do lotu.
Zabytkowy obiekt, który zagrał w filmie.
Alumnat – Zakład Dla Inwalidów Wojennych w Tykocinie – wzniesiony w latach 1633–1647 jako przytułek i szpital dla żołnierzy weteranów pochodzenia szlacheckiego i wyznania katolickiego. Trzeci tego typu obiekt w Polsce (po alumnatach przy kaplicy św. Trójcy na ul. Długiej w Warszawie i przy Monasterze Zarubskim w Trechtymirowie) i jedyny tego typu zachowany do dzisiejszych czasów, zaliczający się do najstarszych w Europie
https://pl.wikipedia.org/wiki/Alumnat_%E2%80%93_Zak%C5%82ad_Dla_Inwalid%C3%B3w_Wojennych_w_Tykocinie
Do najciekawszych epizodów historii budowli należą m.in.:
Zamek był przez kilkanaście miesięcy nekropolią zmarłego monarchy Zygmunta Augusta
Na zamku urzędował wielki humanista Renesansu - starosta tykociński – Łukasz Górnicki
Gościli tu także królowie: Zygmunt III z rodziną, Władysław IV oraz car Rosji Piotr I
Na zamku August II Mocny ustanowił ORDER ORŁA BIAŁEGO
W czasie Potopu szwedzkiego na zamku przebywał i zmarł Janusz Radziwiłł
Zamek zdobył Paweł Sapieha zwyciężając Szwedów
Zamek został nadany za zasługi Stefanowi Czarnieckiemu
Jan Klemens Branicki w połowie XVIII rozebrał zamek na budulec
Zamek w Tykocinie został zrekonstruowany na fundamentach XVI wiecznego zamku królewskiego Króla Polski i Wielkiego Księcia Litwy - Zygmunta Augusta.
Wielka Synagoga w Tykocinie – synagoga znajdująca się w Tykocinie przy ulicy Koziej 2, w sąsiedztwie Małego Rynku. Jest obecnie drugą co do wielkości i jedną z najstarszych synagog w Polsce.
Synagoga została zbudowana w 1642 roku na miejscu starszej, drewnianej bożnicy. W XVIII wieku do narożnika północno-wschodniego dobudowano niską wieżę, która pierwotnie służyła jako więzienie dla Żydów. W latach 40. XIX wieku synagoga przeszła gruntowny remont. W XVII i XVIII wieku stanowiła wielki żydowski ośrodek intelektualny. Działało przy niej wielu znanych, szanowanych rabinów i talmudystów.
Nowy klasztor został ufundowany w 1771 r. przez hetmana Jana Klemensa Branickiego. Usytuowano go w południowej części Tykocina (obecnie ul. Klasztorna) na miejscu dworu Zygmunta Augusta, wykorzystując niektóre elementy tego dworu. Miał tu powstać również kościół klasztorny Nawiedzenia NMP, jednak planu tego nigdy nie zrealizowano.
Skomentuj