Parafia św. Doroty w Rogowie – parafia dekanatu rogowskiego, erygowana w XIII wieku[1]. Kościół parafialny zbudowany w połowie XIX wieku, dwuwieżowy, klasycystyczno-neogotycki.
Kościół uległ pożarowi w dniu 30 marca 2014 roku. W wyniku pożaru spaleniu uległ dach który się zawalił, oraz dwie wieże, wnętrze kościoła zostało zalane wodą podczas akcji gaśniczej[2].
Żnińska Kolej Wąskotorowa
Od 2014 roku Żnińska Kolej Powiatowa stała się oddziałem Muzeum Ziemi Pałuckiej w Żninie. Uchwałą Rady Miejskiej w Żninie z dnia 30 kwietnia 2020 nazwa Żnińska Kolej Powiatowa została zmieniona na Żnińska Kolej Wąskotorowa
Żnińska Kolej Wąskotorowa
Od 2014 roku Żnińska Kolej Powiatowa stała się oddziałem Muzeum Ziemi Pałuckiej w Żninie. Uchwałą Rady Miejskiej w Żninie z dnia 30 kwietnia 2020 nazwa Żnińska Kolej Powiatowa została zmieniona na Żnińska Kolej Wąskotorowa
Kupujemy bilet i jedziemy do Wenecji, Kolejką wąskotorową.
Muzeum Kolejki wąskotorowej
Jadąc autem lub motocyklem warto podjechać na ten parking a nie ten przy stacji.
Można coś wrzucić na ruszt lekkiego. Potem wracamy na stację i idziemy do Zamku w Wenecji
Jest sporo atrakcji i kramów z badziewkiem i jedzonkiem.My po oglądnięciu wszystkiego wracamy na stację kolejki i jedziemy do Biskupina
Muzeum Archeologiczne w Biskupinie jest jednym z największych i najbardziej rozpoznawalnych rezerwatów archeologicznych w Europie. Na jego terenie znajdują się bogate ślady osadnictwa od epoki kamienia aż po wczesne średniowiecze, w tym pozostałości osady obronnej z późnej epoki brązu i wczesnej epoki żelaza, które z racji wyjątkowo dobrego stanu zachowania drewnianych konstrukcji jeszcze w latach 30. XX wieku zostały nazwane „Polskimi Pompejami”.
Z uwagi na ich szczególną wartość dla dziedzictwa kulturowego oraz znaczenie naukowe i dydaktyczne, obszar półwyspu Jeziora Biskupińskiego i okolicy od 1994 roku jest uznany za Pomnik Historii. Tym samym znalazł się on w gronie najcenniejszych obiektów/obszarów zabytkowych Polski. Obecnie na jego terenie znajdują się rekonstrukcje pradziejowych i wczesnośredniowiecznych osiedli, w tym słynnej osady obronnej z późnej epoki brązu i wczesnej epoki żelaza.
Burza dosłownie wisi w powietrzu.
Można zjeść i wypić kawę. My zjedliśmy obiad, bo po tym lataniu po muzeum to byliśmy bardzo głodni.
Parafią od początku istnienia aż do XVIII wieku zarządzali zakonnicy, kanonicy regularni w Trzemesznie. Dzięki ich staraniom w 1388 roku król Władysław Jagiełło nadaje Gąsawie prawa miejskie. Drewniana zapewne fara, otoczona cmentarzem, wznosiła się przypuszczalnie w miejscu obecnego kościoła. XVI wiek staje się dla miasta okresem rozkwitu, „złoty wiekiem”.
Obecny kościół wzniesiono w XVII wieku jako jednonawową, bezwieżową, orientowaną budowlę o podwójnej konstrukcji zrębowo-szkieletowej, unikatową w drewnianej architekturze sakralnej Europy, która przetrwała do dnia dzisiejszego. Nie znaczy to, że kościoła w Gąsawie nie było wcześniej. Domniemywa się, że świątynia była już w XI –XII wieku, choć nie ma na to żadnych dowodów. Pierwsze zachowane przekazy historyczne pochodzą z 1136 i 1145 roku.
Skomentuj