Cmentarz z 1W.Ś zaprojektowany przez Hansa Mayra.Pochowano na nim 1206 żołnierzy w 23 grobach pojedynczych oraz 85 mogiłach zbiorowych poległych marcu i maju 1915.Ma kształt litery T,a jego powierzchnia to 2244m2.
Drewniany kościół filialny w Sękowej pod wezwaniem św. Filipa i św. Jakuba, znajdujący się wraz z innymi drewnianymi kościołami południowej Małopolski na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Ze względu na swoją historię oraz specyficzny wygląd często nazywany Perłą Beskidu Niskiego.Wzniesiony na początku XVI wieku (ok. 1520 r., najpóźniej w 1522), należy do najpiękniejszych polskich zabytków drewnianych, do 1914 roku uważany był za najpiękniejszy drewniany kościół w Małopolsce
Park linowy stanowiący zastrzyk adrenaliny położony jest w urokliwym miejscu i jest świetną formą rozerwania się.
Zabytkowy dwór otoczony parkiem, znajdujący się w miejscowości Siary. Budynek zaprojektowany przez atelier architektoniczne Fellner & Helmer. Wybudowany w latach 1900–1908. Wykonany w stylu wiedeńskiej secesji z elementami neobarokowymi. Inicjatorem budowy kompleksu był galicyjski przemysłowiec naftowy Władysław Długosz. W 1976 roku pałac został wpisany do rejestru zabytków.
Skansen Przemysłu Naftowego „MAGDALENA” został utworzony na terenie dawnej kopalni Magdalena w Gorlicach przy ulicy Lipowej.
W skansenie można zobaczyć nie tylko narzędzia i urządzenia, którymi ponad 100 lat temu wydobywano z ziemi ropę naftową, ale samemu spróbować rozniecić miechem ogień w kuźni, odkuć na kowadle podkowę „na szczęście”, pokłonić się świętej Barbarze, zobaczyć piękną panoramę Beskidu Niskiego z wieży wiertniczej, ze zrekonstruowanej kopanki „Ćwiartka” sprzed 1880 roku wydobyć „czarne złoto”, którego pieczołowicie strzeże gorlicki łebak (robotnik naftowy).
Budynek Muzeum wyróżnia duże graffiti na elewacji, przedstawiające żołnierzy z okresu I wojny światowej. Ekspozycja wewnątrz przybliża dzieje Gorlic ze szczególnym uwzględnieniem wydobycia ropy naftowej. To w Gorlicach w XIX wieku mieszkał prekursor przemysłu naftowego, Ignacy Łukasiewicz, również tutaj zapłonęła pierwsza na świecie uliczna lampa naftowa, a Gorlice stały się kolebką europejskiego przemysłu naftowego.
Katolicki obiekt sakralny, świątynia powstała w latach 1885–1892 w stylu neorenesansowym. Jedną z najważniejszych dzieł znajdujących się w tej świątyni jest figura przedstawiająca Chrystusa Ubiczowanego. Ta barokowa figura jest wykonana w drewnie i przedstawia postać ubiczowanego Chrystusa przywiązanego do słupa.
Przybliżając dla tych którzy nie wiedzą, Teresa Kosibianka to pomnik kobiety lejącej wodę, pojawił się na gorlickim rynku jeszcze w latach 70. XX wieku, w 2012 roku po remoncie starówki przeniesiono go na "Rynek Maślany".
Jak głosi legenda, kobieta o imieniu Tereska uratowała Gorlice przed najazdem Tatarów. Upijając ich i gdy w nocy wszyscy spali, wraz z innymi kobietami, chodziła po obozowisku mordując wszystkich poprzez odcięcie głowy.
Muzeum Ziemi Bieckiej w Bieczu to jedno z najstarszych muzeów na terenie Polski południowo-wschodniej. Spotkać tu możemy cenne dzieła i pomniki historii oraz bogatą kolekcję „starożytności wszelakich”. Zlokalizowane w obiektach zabytkowych posiada dodatkowy atut w postaci autentycznych wnętrz, a jego zbiory są różnorodne i cenne. Wizyta w muzeum to ciekawe spotkanie z historią królewskiego miasta Biecza, ale nie tylko… Wielu odwiedzającym Biecz miasto kojarzy się ze szkołą katów i „Mistrzem Świętej Sprawiedliwości”. Niewielka ekspozycja rzemiosła katowskiego przybliża atmosferę tamtych czasów.
To drugi pomnik Marcina Kromera w Bieczu. Pomnik stanął w 1989 roku. Na kamiennym postumencie było popiersie biskupa, a poniżej tablica z napisem: „Marcin Kromer 1512 – 1589”. Ten pomnik dotrwał do 2012 roku. Wówczas na tym samym miejscu postawiono nowy monument – na granitowej płycie ustawiono figurę Marcina Kromera, a poniżej umieszczono napis: „Marcin Kromer 1512 -1589. Wybitnemu uczonemu i dyplomacie epoki Jagiellonów, biskupowi warmińskiemu, wielkiemu Polakowi. Społeczeństwo Ziemi Bieckiej w 500 rocznicę urodzin. AD 2012.”
Postać kata jest nierozerwalna z historią Biecza. Obok świętej Jadwigi i fary, to jeden ze znaków rozpoznawczych. Pomnik został postawiony w ubiegłym roku
Świątynia wznoszona z cegły i ciosów kamiennych w latach 1490–1510, dziś jest charakterystycznym elementem krajobrazu miasta. Jeden z najświetniejszych zabytków gotyckiej architektury sakralnej w Polsce z licznymi cennymi zabytkami ruchomymi we wnętrzu.
Baszta Kowalska w Bieczu nazywanym małym Krakowem jest przykładem tego, jak dobrze wykorzystano pięknie zachowany układ miejski, wraz z elementami murów obronnych do celów muzealnych i turystycznych.
Muzeum w Bieczu ulokowano właśnie w "Baszcie Kowalskiej", zwanej również Basztą plebańską, zrewitalizowaną w latach 80-tych XX wieku. W baszcie kowalskiej można spacerować po drewnianych galeryjkach, dotknąć dawnych murów - świadków wielowiekowej historii.
Cmentarz wojenny nr 106 – Biecz – cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej. Na cmentarzu pochowanych jest 386 żołnierzy w tym 237 nieznanych.
Pobyt w Bieczu to spotkanie ze wspaniałą polską historią, sztuką, tradycją i dobrym smakiem. Kompleks zlokalizowany jest w samym Rynku, w zabytkowej XV-wiecznej kamienicy mieszczańskiej Domie Zbója Becza - legendarnego założyciela miasta. Kuchnia staropolska, cudowna obsługa oraz klimat tam panujący z pewnością pozwolą na odpoczynek.
Skomentuj