Piękna willa, usytuowana obok liceum im. Emilii Plater, zbudowana w latach 20 XX wieku przez Józefa Gallota.
Po 1945 roku mieścił się tu garnizon Armii Czerwonej.
Obecnie jest siedzibą banku.
Do 1938 roku willa posiadała bardzo okazałego sąsiada - Cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy.
Płyta upamiętniająca miejsce powieszenia Stanisława Makarskiego, członka dywersyjnej grupy kolejowej Zagłębiowskiej Organizacji Orła Białego
Zamek Sielecki (1620), spalony 1824, odbudowany 1832, restaurowany 1978-1979.
Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
karczma znajduje się w okolicy dawnego browaru.W 1976 r. browar zlikwidowano, mimo iż w latach 1972-1974 prowadzona była modernizacja zakładu. W całym okresie powojennym browar produkował trzy gatunki piwa, jasne o ekstraktywności 9° i 12° oraz ciemne 11°. Od 1960 r. browar produkował jedynie piwo jasne 12°. Produkcja piwa w okresie powojennym miała tendencję wzrostową, podobnie jak produkcja słodu i zatrudnienie. Rynek zbytu browaru obejmował obszar miast: Sosnowiec, Czeladź, Piekary Śląskie, Tarnowskie Góry oraz dzisiejsze powiaty: będziński, zawierciański, myszkowski i olkuski, a piwo cieszyło się dobrą marką. Przyczyną likwidacji browaru zlokalizowanego nieco na uboczu, była planowana rozbudowa Huty "Buczka", do której jednak nie doszło, w związku z czym po browarze został tylko pusty plac, do dzisiaj niezagospodarowany
Obiekt jest pozostałością po historycznej Hucie Katarzyna
zbiorowa mogiła 30 powstańców z 1863 roku, poległych w czasie walk oddziału Langiewicza (wycofującego się w kierunku granicy prusko-austriackiej) z Rosjanami. Kapliczkę oraz ogrodzenie mogiły ufundowała Zofia von Thomas-Rudzka, matka jednego z poległych powstańców.
ulica nosząca niegdyś nazwę Gampera, a obecnie Fabryczna, przy której nie stoi, ani też nigdy nie stał żaden dom mieszkalny. Wciśnięta pomiędzy mury dwóch olbrzymich zakładów, dawnej Huty Katarzyna i Zakładów Kotlarskich i Mechanicznych "W.Fitzner i K.Gamper"
Pałac z 1885 należący niegdyś do fabrykanckiej rodziny Schönów, wzniesiony przez Ernsta Schöna
Pałac Schoena wybudowany przez Ernsta Schoena, przedstawiciela rodziny fabrykantów z Werdau w Saksonii. Rodzina ta przybyła do Sosnowca w 1875 roku. Osada ta, jeszcze wówczas nie miasto, leżąca na zachodniej rubieży Imperium Rosyjskiego, była wówczas atrakcyjnym terenem dla zagranicznych inwestorów, ze względu na prowadzoną wówczas pomiędzy Niemcami a Rosją tzw. wojnę celną.
Tablica upamiętniająca członków GL PPS straconych 1 lutego 1944 roku
Jan Kiepura przyszedł na świat w Sosnowcu, w rodzinie piekarza. Urodził się przy ul. Majowej 6 na Pogoni, dzielnicy sosnowieckiej biedoty. Obecnie dom został odrestaurowany przez wielbicieli talentu słynnego tenora, a na jego frontonie widnieje płyta pamiątkowa.
Tablica upamiętniająca miejsce, na którym w dniu 11 marca 1944 roku zginęli żołnierze Zagłębiowskiej Brygady GL-PPS partyzanci: Tadeusz Bolek, Stefan Wahanka, Jerzy Gorzula, Bogusław Zychla
Budowę kościoła pw. św. Tomasza w Sosnowcu w dzielnicy Pogoń rozpoczęto w 1904
Willa w czasie II Wojny Światowej mieściła Centralę Tajnej Policji Politycznej Gestapo.
XIX wieczna kapliczka pośród blokowiska z lat 70' XX wieku - miejsce kultu religijnego i pamięci Powstania Styczniowego.
Prawdopodobnie cmentarz powstał krótko przed wybuchem II wojny światowej i pełnił funkcje grzebalne do czasu likwidacji getta w Sosnowcu. Przetrwało tu około dwudziestu nagrobków lub ich fragmentów, z czego tylko kilka zachowało się w stanie umożliwiającym odczytanie epitafiów.
Popadająca w ruinę, opuszczona, stara kaplica z 1913 roku, w której odbywały się niegdyś nabożeństwa parafii milowickiej
Cmentarz należy do najciekawszych nekropolii Sosnowca. Wchodzi w skład cmentarza wielowyznaniowego i został założony w 1894 r. W jego centralnej części stoi, chyba najokazalszy w całym kompleksie grobowiec, mauzoleum rodziny Dietlów. Budowla z 1912 r. zaprojektowana przez Józefa Pomianowskiego, wzorowana jest na antycznych rzymskich grobowcach. W podziemiach mauzoleum pochowane są cztery osoby: Henryk Dietel (niemiecki przemysłowiec) oraz jego żona Klara i dwie nieznane osoby z ich rodziny. Grobowiec Dietlów pełni dziś funkcję kaplicy cmentarnej, a jego krypta udostępniana jest zwiedzającym.
W 1910 r. na pograniczu Starego Sosnowca i Pogoni Małgorzata Woźniak z synami założyła małą odlewnię staliwa. Po dwóch latach był to już duży zakład z halą produkcyjną, suwnicą i obrabiarkami, zatrudniający 90 osób. Rozwój odlewni przerwała śmierć Małgorzaty Woźniak i wybuch I wojny światowej, podczas której Niemcy wyczyścili zakład z urządzeń. Po wojnie Woźniakowie odbudowali odlewnię, w 1919 r. zatrudniali 300 osób. Podczas powstań śląskich wspomagali powstańców, m.in. w ich zakładzie opancerzono dwa samochody "Korfanty" i "Walerus - Woźniak", które użyto m. in. w bitwach pod Kępną i Górą św. Anny.
W latach 1926-1930 Woźniakowie wybudowali przy odlewni okazałą willę. Podczas okupacji Niemcy urządzili w niej kasyno policyjno - wojskowe.
Wzniesiona w latach 1887-1888 cerkiew jest obecnie jedyną świątynią prawosławną na terenie Zagłębia.O powstaniu świątyni zadecydował wypadek kolejowy, w którym zginęły dzieci Włodzimierza Diebila, dyrektora Komory Celnej. Po tej tragedii zainicjował on budowę pierwszej w mieście cerkwi dla osiedlających się tu rodzin rosyjskich urzędników i pracowników kolei.
Neogotycki kościółek tzw. Kolejowy pw. NSPJ. Ta niewielka budowla to bardzo ciekawe miejsce. Została wzniesiona przez kolejarzy i mieszkańców ówczesnej wsi Sosnowice w roku 1862. Na froncie przy wejściu znajduje się wykuta z kamienia postać Chrystusa (rzeźbiarz - Pruszyński), ufundowana z okazji 50-lecia kościółka. Przed figurą znajduje się zegar słoneczny.
Neorenesansowy budynek Dworca Głównego (1859), dla Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, rozbudowany po 1918.
Na początku 1919 roku swoją "przygodę" z Sosnowcem rozpoczęła Apolonia Chałupiec znana bardziej jako Pola Negri, późniejsza gwiazda Hollywoodu. Została zatrzymana podczas podróży z Warszawy do Berlina, wioząc niezgłoszoną do odprawy celnej kopię swojego pierwszego filmu Niewolnica zmysłów. W wyniku tego zajścia poznała komendanta sosnowieckiej policji Eugeniusza hr. Dąbskiego. Znajomość ta, choć krótka, zakończyła się małżeństwem w dniu 5 listopada 1919 roku, w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Wraz z małżonkiem oraz jego matką zamieszkała przy ul. Kołłątaja 6. Pobyt Poli Negri w Sosnowcu trwał zaledwie kilka miesięcy. W 1920 roku opuściła Sosnowiec.
Teatr powstał w roku 1897, według projektu architekta Karola Steczkowskiego. Zakładał on budowę "Teatru Zimowego" wraz z pokojami gościnnymi, w tzw. Hotelu Saskim oraz drewnianego "Teatru Letniego", który funkcjonował do roku 1918 r. Wszystkie te obiekty wybudowane zostały przez hrabiego Mortimera Renarda, właściciela wielu kopalń i hut, jednego z najbogatszych ludzi tego regionu.
Neoromańska katedra Wniebowzięcia NMP (1893-1899), z polichromią Włodzimierza Tetmajera i Henryka Uziembły. Nawy boczne są o połowę węższe i niższe od nawy głównej, Cała budowla zbudowana jest na planie krzyża łacińskiego.
Dawny pałac Schoenów, eklektyczny o cechach budowli romantycznej (XIX/XX w.), przebudowany w 1923 r., zachowane wnętrza m.in. sali balowej i biblioteki. Jest to trzeci z pałaców wybudowanych przez Schoenów w Sosnowcu. Powstał po wschodniej stronie Czarnej Przemszy w dzielnicy zwanej Kuźnicą i zamieszkiwał go Franz z żoną Emmą.
Przy bramie ustawiono kilka pomników nawiązujących kształtem do pnia złamanego drzewa symbolizującego przedwcześnie przerwane życie. Płaskorzeźby zdobiące tutejsze macewy, są charakterystyczne dla sztuki i symboliki żydowskiej. Obok tradycyjnych symboli sepulkralnych - lwów, dzbanów czy owiec, na cmentarzu w Modrzejowie znajdziemy także płaskorzeźby oryginalne, unikalne w skali całego kraju. Do takich należy wizerunek konia, wykuty na macewie Szymona syna Zeewa Wengera, zmarłego w roku 5600 (1839-1840 r. według kalendarza gregoriańskiego). Innym ciekawym symbolem jest orzeł w formie zbliżonej do godła państwowego.
Trójkąt Trzech Cesarzy określenie miejsca, gdzie w latach 1846-1915 zbiegały się granice trzech europejskich mocarstw: Prus (później Niemiec), Austrii (później Austro-Węgier) i Rosji.
Neogotycka świątynia wybudowana została w latach 1896-1907
ruiny starej porosyjskiej prochowni z przełomu XIX i XX wieku (zaopatrującej garnizony: Sosnowiec, Maczki i Modrzejów). Składowisko prochu strzelniczego i amunicji . Służyć miało żołnierzom carskim, stacjonującym w pobliskich koszarach
Są takie miejsca w Sosnowcu, gdzie można poczuć się jeszcze jak na początku XX w. Jednym z nich jest ulica Floriańska, wciśnięta w swej południowej części pomiędzy wielkie budynki fabryczne. Drewniana zabudowa i skromne kamieniczki rozsypujące się ze starości pamiętają czasy, gdy po bruku ulicy ciągnęły konno kozackie patrole.
“TU SPOCZYWA 6 POWSTAŃCÓW LISTOPADOWYCH Z 1831 ROKU ORAZ NIEZNANI POWSTAŃCY STYCZNIOWI Z 1863 ROKU POLEGLI W WALCE O WOLNOŚĆ I NIEPODLEGŁOŚĆ OJCZYZNY. CZEŚĆ ICH PAMIĘCI”
Największy rozwój w zakresie produkcji cegieł przypada na 2 połowę XIX wieku. Związany jest z trzema zasadniczymi odkryciami technicznymi: z konstrukcją pieca kręgowego Hoffmanna w 1857 roku, z wprowadzeniem mechanicznej prasy ceglarskiej przez Schlickeysena w latach 1860-1870, a także z wprowadzeniem sztucznych suszarni Kellera pod koniec XIX wieku. Wszystkie te ówczesne nowinki techniczne zostały zastosowane w sosnowieckiej cegielni. Był to bardzo nowoczesny zakład dostarczający cegieł dla szybko rozwijającego się pod koniec XIX i na początku XX wieku miasta.
Mimo ubywającej liczby zabudowań, miejsce to nadal stanowi ślad historii miasta
Skomentuj