Piękna barokowa fontanna z 1696 r. Nad piaskowcowym basenem fontanny wznosi się muszla zwieńczona dwugłowym orłem Habsburgów z koroną, którą podtrzymują dwaj atlanci stojący w basenie. Kiedyś fontanna pełniła funkcję miejskiej studni, jako pierwsza była podłączona do wodociągu miejskiego.
Pomnik św. Jana Nepomocena zbudowany w 1733 r. z piaskowca. Przedstawia świętego z atrybutami, u jego stóp dwa anioły , jeden trzyma język świętego, drugi trzyma palec przy ustach. Niżej herb Prudnika i scena zrzucenia Nepomucena z mostu Karola w Pradze. Po bokach cokołu znajdują się dwie duże rzeźby aniołów. Na cokole
Po środku Rynku stoi potężny piękny Ratusz. Pierwsze wzmianki o Ratuszu pochodzą z XVI w. był to obiekt renesansowy, który spłonął w 1735 r. Obecny pochodzi z 1782 r. Okazała wieża o wysokości 63 m w stylu fryderycjańskim zwieńczona koroną podkreślała rolę i potęgę Prudnika ponieważ miasto w XVIII w. było jednym z najważniejszych na Śląsku.
W trzecim narożu stoi okazała, wysoka kolumna Maryjna z 1694 r. Postawiona w miejscu zbiorowej mogiły ofiar dżumy i jako wotum dziękczynne za ustanie zarazy. Na wysokiej kolumnie korynckiej znajduje się figura Matki Bożej z dzieciątkiem. Niżej w czterech rogach cokołu stoją rzeźby archaniołów Gabriela, Rafała i Michała oraz Anioła Stróża. Na ścianach cokołu umieszczono medaliony przedstawiające: św. Jana Nepomucena, św. Annę z Marią, św. Józefa z dzieciątkiem i pietę
Zabytek po raz pierwszy wzmiankowany w 1481 r. jest pozostałością jednej z trzech bram, jakie w średniowieczu miał Prudnik (Brama Dolna, Brama Górna i Brama Kapucyńska). Aby chronić miasto przed najeźdźcami pełniła funkcje obronne. W dolnej części jest kamienna i czworokątna, wyżej ośmiokątna. W elewacji wieży znajdują się strzelnicze okienka kluczowe. Zwieńczona jest stożkowym hełmem z chorągiewką – 1580 r. W XIX w. zburzono mury miejskie, tak by miasto mogło się swobodnie rozwijać. Wieżę zostawiono, wtapiając ją w kamienice, a w dolnej części przekuto tunel dla pieszych.
Kolejny nasz przystanek to Muzeum Ziemi Prudnickiej mieszczące się w gotyckich Basztach Murów Miejskich. To jedyny zachowany fragment murów miejskich datowany na XV w. Składa się z dwóch wież połączonych budynkiem arsenału. Obiekt w historii pełnił wiele funkcji, było tu więzienie, pierwsze miejskie wodociągi, schronisko młodzieżowe, w okresie II wojny siedziba Gestapo a obecnie Muzeum Ziemi Prudnickiej. Warto zwiedzić muzeum, obejrzymy tam ekspozycje związane z historią Ziemi Prudnickiej. Obejrzymy także wystawę Stanisława Szozdy – wielkiego polskiego kolarza, mistrza świata – mieszkańca Prudnika.
Druga część muzeum – Centrum Tradycji Tkackich znajduje się w pobliżu. W tej części zapoznamy się z historią włókiennictwa w Prudniku. Od XIX w. do początku XXI w. Prudnik posiadał potężną fabrykę włókienniczą. Założona w poł XIX w. przez żydowską rodzinę Franklów fabryka była jedną z największych w Europie. Jej wyroby znano na całym świecie, a ręczniki pochodzące z Prudnika znajdowały się m.in. na słynnym statku „Titanic”. Po II wojnie światowej zakład znany był pod nazwą „Frotex”.
Najstarszy zabytek miasta i jedyna pozostałości po zamku. Stoi tu od założenia Prudnika czyli od 1262 r. co czyni ją jedną z najstarszych wież zamkowych w Polsce. Sam zamek powstał na planie rombu i w kolejnych wiekach był rozbudowywany. Niestety spłonął podczas pożaru miasta w 1806 r. Jego relikty zburzono zostawiając tylko wieżę, a w ich miejscu wzniesiono budynki koszarowe, które później także zniknęły z krajobrazu. Wieża Woka ma 41 m wysokości w dolnej owalnej części mieściła loch głodowy. W górnej części ośmioboczna i zwieńczona drewnianym hełmem zbudowanym w 2009 r. Wieża jest udostępniona do zwiedzania, z tarasu możemy podziwiać piękną panoramę na Prudnik i Góry Opawskie.
Za początek tych zakonników w Prudniku uznaje się 1764 r. W Prudniku zaczynali od malutkiego szpitala, kaplicy i apteki. Później powstał klasztor i barokowy kościół św. Piotra i Pawła (1785.87). Na końcu powstała kościelna wieżą (1793 r. na którą zużyto 60 tysięcy cegieł). Wnętrze kościoła w stylu barokowym, bogate o niecodziennej północnej orientacji ołtarza głównego.
Willa Hermana Frankla – dziś siedziba Prudnickiego Ośrodka Kultury. Żydowska rodzina fabrykantów Frankel i Pinkus w historii Prudnika odegrała bardzo dużą rolę. Do dziś pozostawiła po sobie wiele wspaniałych obiektów czego przykładem jest willa przy której stoimy. Pałac powstał w 1883 r. zachwyca swoją niecodziennością. W środku piękna klatka schodowa rzeźbiona w drewnie z fontanną i freskiem „Znalezienie Mojżesza”. Piwnice obiektu łączą się z XVII wiecznymi podziemiami dawnego klasztoru kapucynów.
kościół św. Michała Archanioła – największa świątynia w mieście. Pierwszy drewniany kościół stał w tym miejscu od początku miasta. Później drewniany został zastąpiony renesansową kamienną świątynią a obiekt przejęli protestanci. Po pożarze miasta w 1627 r. kościół wrócił do katolików i został odbudowany. Sto lat później w 1730 zdecydowano się na budowę nowego kościoła w stylu barokowym w kształcie, który znamy dzisiaj. Zaprojektował go Jan Innocenty Topper a pierwowzorem dla prudnickiej świątyni był kościół św. Mikołaja w Pradze. Wnętrze trójnawowe, z chórem i emporami. Świątynia reprezentuje bogaty styl barokowy na uwagę zasługują: ołtarz główny z potężnym obrazem Wniebowzięcia NMP, ołtarze boczne, ambona i anty ambona.
Pomnik Bogini lasów - Diany i altana koncertowa fundacji rodziny Franklów z 1887 r.
Wędrując tym odcinkiem możemy podziwiać przyrodę, do obserwacji stawu ustawiono 3 platformy widokowe.
Drewniana wieża widokowa z pięknym widokiem na Prudnik i okolicę
. Początki klasztoru oo. Franciszkanów w tym miejscu sięgają 1852 r. Na początku XX w. powstał duży klasztor, kościół, piękna droga krzyżowa oraz grota lurdzka z tufu wulkanicznego. Po II wojnie światowej Franciszkanie zostali wypędzeni z klasztoru. W październiku 1954 r. z Komańczy potajemnie został przywieziony prymas Polski kard. Stefan Wyszyński. Był tutaj więziony przez rok do października 1955 r. Teren otoczony był wówczas wysokim płotem patrolowany przez wojsko, miejscowa ludność nie mogła zbliżać się do tego miejsca. Po przewiezieniu Prymasa klasztor postanowiono przebudować na ośrodek dla dzieci rodzin wojskowych. Budynki zdewastowano, ogołocono z symboli religijnych i tylko dzięki protestom mieszkańców klasztor znów wrócił do zakonników i został odbudowany. Dziś sanktuarium chętnie odwiedzane jest przez pielgrzymów i turystów, w klasztorze znajduje się cela kard. Wyszyńskiego z możliwością zwiedzenia.
Skomentuj