Na środku rynku w Narolu znajduje się ratusz, który jest siedzibą władz gminy. Dookoła ratusza znajdziemy miejsce do siedzenia lub odpoczynku na trawie w cieniu dorodnych drzew. Nad rynkiem góruje na wysokim cokole Św. Florian - patron miasta. Na rynku w kawiarni znajdziemy także punkt informacji turystycznej z mapami.
Zalew w Lipsku to jedno z serc Roztocza, ponieważ zalew ma kształt serca. Można tu odpocząć w wiacie turystycznej lub na piaszczystej plaży.
Przystanek Historia to miejsce, w którym historia odżywa na nowo. Dzięki pasjonatom Państwu Szczepańskim możemy dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy o kompanii Narol i postaci dowódcy Karola Kosteckiego ps. "Kostek". W całej wsi możemy znaleźć kilka murali ukazujących żołnierzy z kompanii "Narol".
Rzeka Tanew jest królową roztoczańskich rzek. Ma ona trzy źródła, z którego jedno z nich znajduje się w Łukawicy. Obudowane jest betonowym podestem pod którym znajduje się figurka Matki Boskiej, a na podeście napis zrobiony przez robotników z poczuciem humoru "Uwaga stare panny przyjmuje zakład blacharski do naprawy".
Cerkiew w Woli Wielkiej jest jednym z najstarszych zabytków na terenie gminy Narol, jednoczesnie jest przyjkładem typowej XVIII-wiecznej drewnianej architektury sakralnej. Cerkiew Opieki Bogurodzicy zbudowana w 1755 roku pełniła rolę cerkwi grekokatolickiej, a po 1947 roku została przemianowana na filialny kościół rzymskokatolicki. Aktualnie poddawana jest renowacji.
Przy cerkwi zachował się cmentarz z nagrobkami bruśnieńskimi typowymi dla regionu Roztocza.
Na zboczach wzgórza Wielki Dział znajduje się 14 schronów z Linii Mołotowa, które tworzą punkt oporu Wielki Dział. Powstały one w latach 1940/41 w celu obrony granicy pomiędzy ZSRR, a III Rzeszą, ponieważ właśnie tutaj przechodziła granica po podpisaniu paktu Ribbentrop-Mołotow. Schron WD-08 to obiekt z charakterystyczną kopułą. Obecnie zamknięty przez Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska jako naturalne lęgowisko nietoperza.
Stara Huta to miejscoweość położona w środku lasu. Po przejechaniu około kilometra przez sosnowy las wyłania nam się piękna polana, na której wypasa się stado owiec. Kiedyś znajdowała się tutaj pierwsza królewska huta szkła kryształowego, dziś po ulewnych deszczach można znaleźć w piasku drobne, kolorowe szkiełka.
W górnej części miejscowości znajduje się cmentarz z nagrobkami wykonanymi z kamienia bruśnieńskiego. Są to charakterystyczne białe krzyże wykonane w kamieniu pochodzącym z kamieniołomu w położonej kilka kilometrów dalej miejscowości Stare Brusno. U dołu cmentarza można znaleźć jeszcze fundamenty po drewnianej cerkwi, która uległa spaleniu w pierwszej połowie XX-wieku.
Drewniana cerkiew pw. Paraskewy w Łówczy datowana jest na ok. 1808 rok, wybudowała została z inicjatywy Jana Matczyńskiego - dziedzica Łówczy, zgodnie z jego wolą świątyni nadano kształt kościoła łacińskiego. Pierw pełniła funkcję cerkwi grekokatolickiej. Następnie mieściła się tam filia kościoła rzymskokatolickiego, z tych czasów pozostała przykościelna sala katechetyczna z drewnianymi ławami i kozą. Sama cerkiew ma zachowane resztki ikonostasu z początku XX wieku. Aktualnie cerkiew przeszła we władanie gminy.
W samym centrum Płazowa znajduje się staw z zadaszoną wiatą do odpoczynku i widokiem na kościół. Przy stawie znajduje się źródło wody, w którym można napełnić swój bidon. Niegdyś w znajdującym się obok budynku starej karczmy znajdowała się rozlewnia wody.
Bystre oko może dostrzec w stawie piękne pomarańczowe rybki.
W 2022 roku na drzwiach kaplicy cmentarnej w Płazowie pojawiły się ryciny przedstawiające drzeworyt płazowski. Jest to niematerialne dziedzictwo kulturalne regionu. Drzeworyt przedstawiał w dużej mierze sceny biblijne i był odbijany na kawałkach różnych materiach, dzięki czemu mieszkańcy mogli mieć święty obraz w swoim domostwie.
W środku lasu znaleźć możemy źródła rzeki Różaniec. Wypływają one ze zboczy wzgórza. Woda z Różańca jest chętnie nabierana przez lokalnych mieszkańców w pojemniki i zabierana do domu.
Rzeka Różaniec wije się przez bardzo malownicze wąwozy. Na jednym z odcinków utworzone zostały naturalne wodospadziki, które w otoczeniu schodzących zboczy wąwozów tworzą niesamowity klimat.
Cztery Stawy to miejsce przyjazne rowerzystom, położone tuż nad stawem rybnym. Znajduje się tam knajpka serwująca specjały rybne z własnych stawów, takie jak fishburger czy pierogi z karpiem.
Na gości czeka strefa chilloutu z leżakami i hamakamki.
Kamienna cerkiew pw. św. Mikołaja w Hucie Różanieckiej wybudowana została w 1835 roku za czasów barona Brunickiego. Przetrwała do czerwca 1943 roku kiedy to została spalona podczas pacyfikacji niemieckiej. Przy cerkwi znajdują się nagrobki z kamienia bruśnieńskiego charakterystyczne dla Roztocza. Jednak część z nich jest nietypowa, ponieważ zawiera inskrypcje w dwóch językach: polskim i ukraińskim.
Wał w Hucie Różanieckiej stanowi nie lada wyzwanie dla kolarzy, podjazd ma spore nachylenie. Jednak widoki rozpościerające się po wjeździe na niego wynagradzają cały trud. Z jednej strony roztacza się widok na Płaskowyż Tarnogrodzki, jest na nim płasko jak na przysłowiowym stole. Z drugiej strony mamy pięknie pofalowany roztoczański krajobraz.
Szumy na Tanwi to 24 progi skalne, które utworzyły się w wyniku ruchu płyt tektonicznych. Tanew na tym odcinku płynie w wąwozie, a woda opadająca na progach skalnych tworzy niesamowitą muzykę dla uszu. Po obu stronach rzeki biegnie szlak, którym warto się przespacerować.
Pomiędzy wsiami Paary oraz Narol Wieś rozpościera się malownicza panorama na wzgórze Wielki Dział (który jest drugim co do wysokości szczytem po polskiej stronie Roztocza), wzgórze Kapelusz (górujące nad Narolem) oraz malowniczy las nad przełomem Tanwi.
Pałac został wybudowany na zlecenie Antoniego Feliksa Łosia 1776-1781, jest perełką barokowej architektury w południowo-wschodniej części Polski. Całość budowli na rzucie podkowy, która nawiązuje do podkowy z herbu rodziny Łoś.
Za czasów rodziny Łoś pałac krzewił kulturę i sztukę w regionie, posiadał bogatą bibliotekę i kształcił uzdolnioną muzycznie młodzież. Pałac przetrwał praktycznie całą II Wojnę Światową, aż do roku 1944 kiedy to pożar strawił większość pałacu.
Dziś pałac jest w rękach prywatnych, właściciele sukcesywnie odrestaurowują obiekt przywracając mu dawny blask.
Deskal to tzw. cichy memoriał. Jest to namalowane na drewnianej stodole lub domu zdjęcie przedstawiające osoby związane z danym terenem. Jest to forma upamiętnienia ludzi, którzy żyli w tym miejscu.
Skomentuj