Browersowanie 7 maja

Relacja Darka

Pogoda była niepewna. Niebo zachmurzone, a niektóre duże chmury bardzo ciemne. Czasem zawiał mocny zimny wiatr. Ciężko było zgadnąć, w którą stronę to pójdzie. Mimo to, na zbiórce pojawili się: Leon, Darek, Karol i Siwy. Karol zaproponował trasę: Azoty, Młynki, Sielce, Chrząchówek, Końskowola i ruszyliśmy ul. Słowackiego do okolic stacji PKP, a dalej wzdłuż nieistniejących torów kolejowych do Azotów. Pokonaliśmy agrafkę przy wiadukcie kolejowym i pojechaliśmy lokalną drogą wzdłuż ekspresówki w stronę wiaduktu szosy żyrzyńskiej. Zrobiliśmy małą przerwę na robienie zdjęć konwaliom rosnącym przy drodze, a w międzyczasie Leon skomunikował się telefonicznie z Krzyśkiem C. który spóźnił się na zbiórkę i szczęśliwym trafem pojechał sobie indywidualnie w stronę Azotów. Postanowiliśmy jechać dalej wolno, aby mógł nas dogonić. Wjeżdżając na wiadukt nad ekspresówką odseparowaną barierkami od jezdni ścieżką rowerową, zatrzymaliśmy się na szczycie i wyglądaliśmy samotnego kolarza. Nieźle dęło i przewiewało nas zimnym wiatrem. Z ulgą zobaczyliśmy dojeżdżającego Krzyśka. Ze zdziwieniem zauważyliśmy, że pojechał jezdnią dla samochodów, przy okazji tamując ruch dwóch TIR-ów i nie mogąc zatrzymać się przy nas, pojechał dalej. Byliśmy pod silnym wrażeniem. Jest wśród nas następny po Robercie twardziel, który okazuje pogardę śmierci. Pojechaliśmy za Krzyśkiem i za wiaduktem się przywitaliśmy. Na rondzie skręciliśmy w lewo do Młynek. Kiedy dojechaliśmy do skrzyżowania w okolicy mostu nad Kurówką, skręciliśmy w lewo i pojechaliśmy pod górkę w stronę Sielc. Karol i Leon lubią podjazdy i dali mocno w palnik, wyprzedzając resztę grupy o dobre 100 metrów. Na górze dali się dogonić i całą grupą dojechaliśmy do ronda, przed ekspresówką Lublin-Warszawa. Na rondzie skręciliśmy w prawo w dawną szosę lubelską. Było z wiatrem (mocnym). Karol i Darek postanowili sprawdzić, jak szybko da się pojechać. Nie dało się osiągnąć prędkości dźwięku, ale było całkiem blisko. Po zebraniu się znów całej grupy skręciliśmy w lewo w drogę serwisową wzdłuż ekspresówki. Pokonaliśmy mały odcinek szutru i piachu. Kiedy pojawił się znów asfalt, jechało się z wiatrem bardzo lekko. Darek zauważył, że przez dobry kilometr w ogóle nie pedałował, a ciągle utrzymywał prędkość powyżej 25 km/h. Osiągnąwszy wiadukt w Wólce Nadworskiej skręciliśmy w prawo i po kilometrze znów w prawo i w końcu dojechaliśmy do miejsca postoju: sklepu w Chrząchówku. Po uzupełnieniu paliwa, lekko zziębnięci bezruchem wyruszyliśmy w drogę powrotną przez Opokę i Końskowolę do Puław. Uroczyste zakończenie odbyło się u Sokoła.