Do Poręb Dymarskich

Celem wycieczki było odwiedzenie drewnianego kościółka w Porębach Dymarskich. W końcu sakralnych obiektów zbudowanych z tego surowca nie mamy w okolicach za wiele. O ile mnie pamięć nie myli to można się na nie natknąć w: Cmolasie, Gawłuszowicach, Niekrasowie, Sarnowie, Strzegomiu, Zaklikowie no i właśnie Porębach. Trasa prowadziła w przeważającej mierze nawierzchniami asfaltowymi. Do Nowej Dęby skrajem ruchliwej krajówki, a od Majdanu Królewskiego lokalnymi drogami przez leśne kompleksy Płaskowyżu Kolbuszowskiego. Po obejrzeniu kościółka od zewnątrz musieliśmy się nieco cofnąć i wjechaliśmy na jedyny, gruntowy odcinek. Ten przez most nad Przyrwą, powiódł nas do skrzyżowania w centrum Płażówki i ponownie nawierzchni asfaltowej. Stąd zaczęliśmy odwrót w kierunku Majdanu. Ostatni fragment to znowuż konieczność jazdy ruchliwą dziewiątką i dla urozmaicenia szosą do Stalów, pośród stawów hodowlanych. Nie znoszę powtórek ale nie dało się inaczej, no chyba, żeby zdecydować się na powrót przez Bojanów, Stany i Krawce. To byłby jednak dłuższy dystans do pokonania na co nie mieliśmy tego dnia ochoty. Podsumowując wycieczka się udała, tym bardziej, że aura determinująca zazwyczaj nastrój na szlaku szczodrze nas dopieściła słonecznymi promieniami. Jedynie lekko hałasujący łańcuch, domagający się ponownego smarowania, nieco irytował.