l Mělník. MotoCzechy 02.06.2023

Góry Łużyckie – pasmo górskie w Sudetach, leżące na zachód od Gór Izerskich, na pograniczu czesko-niemieckim, między Ústí nad Labem, Żytawą a Libercem. Przez grzbiet Gór Łużyckich przebiega dział wodny oddzielający zlewisko Morza Bałtyckiego i Północnego. W centralnej części gór znajduje się kilka niewielkich jezior oraz kilka sztucznych zbiorników wodnych. Region pokrywają bogate lasy bukowo-jodłowe, ubogie buczyny, dąbrów podgórskie. W dolinach potoków występują lasy łęgowe jesionowo-olchowe. Obecnie duże połacie gór porastają wtórnie wprowadzone przez człowieka bory świerkowe. Już od XIII wieku w Górach Łużyckich rozwijało się szklarstwo, natomiast od XV wieku rozwijało się górnictwo i hutnictwo, które z przerwami funkcjonowało do 1911 r.

Mapa przedstawia północne okolice Pragi. Od północy ogranicza ją linia miasta Mielnik. Obszar, który obejmuje opracowanie, obfituje w atrakcje turystyczne i miejscowości o ciekawej historii, m.in. Stará Boleslav, Hradiště Levý Hradec czy zamek Nelahozeves.

PN Czeska Szwajcaria położony jest w północnych Czechach, między miejscowościami Hřensko na zachodzie a Chřibská na wschodzie, na południu graniczy z Obszarem chronionego krajobrazu Łabskie Piaskowce, a od północy graniczy z Szwajcarią Saksońską położoną po północnej stronie granicy czesko-niemieckiej. Występują tu unikatowe piaskowcowe skalne miasta, stworzone przez zagęszczenie ciekawych formacji, jak: bramy, pionowe ściany, baszty, iglice, wąwozy, szczeliny, parowy, i wąskie tarasy skalne. Chociaż obszar kojarzy się z górami, znajduje się tutaj najniżej położony teren w Czechach w miejscowości Hřensko, leżącej na wysokości 115 m n.p.m. Cały teren Parku Narodowego Czeska Szwajcaria, pod względem zajmowanego obszaru oraz minimalnego zaludnienia, jest unikalnym regionem na skalę Europejską. Symbolem Czeskiej Szwajcarii jest największa w Europie naturalna skalna brama – Brama Pravčicka.