Wymarzona propozycja dla miłośników wypraw w odludne miejsca. Poza Tarnawą Niżną na trasie nie spotkamy ani jednej osady ludzkiej (Pamiętajmy o zabraniu prowiantu na trasę!). Przejeżdżać za to będziemy przez dawne duże wsie, których pozostałości zobaczymy po drodze. Pojedziemy głównie drogami szutrowymi i asfaltami o znikomym ruchu samochodowym. Trasa prowadzi częściowo przez obszar Bieszczadzkiego Parku Narodowego oraz w pobliżu granicy polsko-ukraińskiej. Wycieczkę rozpoczynamy w Tarnawie Niżnej, na parkingu, skąd odchodzi droga szutrowa do Bukowca. Kierujemy się jej śladem. Rozpoczynamy od dosyć stromego podjazdu w górę doliny potoku Roztoki. Na grzbiecie Kiczerki znajdują się tarasy widokowe.
Dalej trawersując północno-wschodnie zbocze Wołowego, łagodnie zjeżdżamy w rejon dawnej osady Czeremszanik. Przed nami naprzemiennie zjazdy i podjazdy. W końcu, na granicy z Bieszczadzkim Parkiem Narodowym wyjeżdżamy z lasu i na skrzyżowaniu skręcamy w lewo. Znajdujemy się na terenie dawnej wsi Bukowiec. Po 850 m dojeżdżamy do kolejnego skrzyżowania. Z lewej, z góry schodzi kamienista droga z Tarnawy Niżnej. Po wykonaniu pętli z Bukowca do Beniowej tą drogą będziemy wracać. Teraz skręcamy w prawo i jedziemy do widocznego nieco niżej parkingu. Następnie kierujemy się w prawo, szlakiem rowerowym BdPN „Górny San” do Beniowej. Po 2,5 km wyjeżdżamy z lasu na odkrytą przestrzeń. Szlak rowerowy pozwala na nieco dalszy przejazd rowerem w kierunku Sanek, my jednak skręcamy w lewo, w polną ścieżkę za znakami szlaku rowerowego wskazującymi drogę powrotną i dojeżdżamy do Beniowej. Po drugiej, wschodniej stronie Sanu, znajduje się Ukraina. Po przerwie przeznaczonej na zwiedzanie tego ciekawego miejsca kierujemy się z powrotem na północ. Do parkingu w Bukowcu, oprócz szlaku rowerowego, towarzyszyć nam będzie biało-niebieska ścieżka dydaktyczna „Górnego Sanu”. Mijamy kilkusetletnią lipę, która wyznaczała kiedyś środek wsi, i trzy żeliwne przydrożne krzyże. Wracamy na parking BdPN. Za mostkiem na potoku Halicz, mijamy boczną szutrówkę, którą przyjechaliśmy z Tarnawy Niżnej i wspinamy się w kierunku ściany lasu. Następnie czeka nas zjazd do drogi asfaltowej, która zaprowadzi nas do torfowiska Tarnawa. Jedziemy dalej asfaltem wzdłuż granicznej rzeki San. Mijamy zabudowania wsi, w tym stajnie Stanicy Konia Huculskiego BdPN i niewielki hotelik. Po ponad 1 km docieramy do punktu naszego startu.
ATRAKCJE NA TRASIE:
Tarasy widokowe – przygotowane przez Nadleśnictwo Stuposiany, umożliwiają podziwianie z bliska rozległej panoramy na połoniny Bukowego Berda, Krzemienia, Kopy Bukowskiej i Halicza.
Bukowiec – dawna wieś, założona w 1444 r., ciągnąca się wzdłuż potoku Halicz. Znajdowały się tu m.in. dwa młyny wodne, tartak, dwór i cerkiew. Po II wojnie światowej wieś liczyła 124 gospodarstwa i ponad 500 mieszkańców, których 2 VI 1946 r. wysiedlono do ZSRR.
Beniowa – rozdzielona w 1945 r. granicą państwa jest wysiedloną wsią nad górnym Sanem w BdPN. W miejscu tym aż do II wojny światowej funkcjonowały: dwór z folwarkiem, cerkiew, dwa tartaki wodne i jeden parowy, dwa młyny wodne, kolejka wąskotorowa, potażarnia, szkoła, źródło lecznicze i placówka Korpusu Ochrony Pogranicza. Po wysiedleniu jej mieszkańców 2 VI 1946 r. do ZSRR wieś przestała istnieć. Jedyną pozostałością po niej są: krzyż na granicy z Bukowcem, zrekonstruowane ruiny kapliczki przydrożnej z 1888 r., fragmenty podmurówki cerkwi (1909 r.) i 13 nagrobków na starym cmentarzu. Przy cmentarzu ustawiono tablicę informacyjną, ogrodzenie, ławeczki i drogowskazy.
Torfowisko Tarnawa – ochroną objęto tu dwa torfowiska wysokie oddzielone od siebie potokiem. Mniejsze torfowisko jest niemal bezdrzewne, na drugim występuje jedyne w tej części Karpat, naturalne siedlisko sosny zwyczajnej. Specyficzny mikroklimat sprzyja występowaniu rzadkich gatunków roślin, m.in. halucynogennej borówki bagiennej czy mięsożernej rosiczki okrągłolistnej. Spacer po torfowiskach ułatwiają drewniane kładki. Przy ścieżce ustawione są tablice informacyjne.
Trasę poleca:
Komentarze
NA TEJ TRASIE PRZYDA CI SIĘ MAPA Z NASZEJ APLIKACJI
MAPA TURYSTYCZNA W APLIKACJI TRASEO
Bieszczady - Worek Bieszczadzki, Tarnica, Muczne
Obszar mapy to: Wołcze (na Ukrainie), Stuposiany, Wołosate, źródła Sanu. W jej centralnej części jest Worek Bieszczadzki, miejscowość Muczne i szczyt Tarnica. Mapa zawiera wszelkie informacje pozwalające łatwiej zaplanować wycieczkę – trasy rowerowe, szlaki piesze i ścieżki przyrodniczo-edukacyjne z podaniem ich długości i czasów przejść. Rok wydania 2024
MAPA TURYSTYCZNA W APLIKACJI TRASEO
Bieszczady Połoniny
Mapa swym zasięgiem obejmuje najciekawsze pasma górskie Bieszczadów. Są tu wszystkie połoniny: Wetlińska, Caryńska, Bukowska, Dźwinicka, Tarnica, Szeroki Wierch, Mała i Duża Rawka oraz Pasmo Jeleniowatego (obok Mucznego) z nowo wybudowaną wieżą widokową. Pokazano tu wszystkie szlaki i ścieżki dydaktyczne z ich długościami i czasami przejść. Przy trasach rowerowych podano ich długości. Ponadto na mapie zaznaczono wszystkie informacje potrzebne turyście. Rok wydania 2024 W części opisowej mapy, wzbogaconej fotografiami, zawarto informacje o pasmach i szczytach górskich oraz miejscowościach tu położonych.
MAPA TURYSTYCZNA W APLIKACJI TRASEO
Użański Park Narodowy
Mapa "Użański Park Narodowy" przedstawia pbszar w zachodniej Ukrainie, położony w zakątku Zakarpacia, utworzonym przez zbieg granicy Ukrainy z Polską i ze Słowacją. Obejmuje obie strony doliny górnego Użu wraz z jego źródłami – wschodni kraniec Bieszczadów Zachodnich, południowo-zachodni kraniec Bieszczadów Wschodnich i północno-zachodnią część Połoniny Równej. Najwyższe szczyty Parku leżą w grzbiecie granicznym z Polską – Wielka Rawka (1304 m n.p.m.) i Kińczyk Bukowski (1251 m n.p.m.). Po stronie polskiej z Użańskim PN sąsiaduje Bieszczadzki Park Narodowy, a po stronie słowackiej – Park Narodowy Połoniny. Wraz z nimi Użański PN wchodzi w skład Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”. Na Przełęczy Użockiej Użański PN graniczy z Nadsańskim Regionalnym Parkiem Krajobrazowym. (wikipedia.pl)
MAPA TURYSTYCZNA W APLIKACJI TRASEO
Bieszczady - Bieszczadzki Park Narodowy
Mapa swym zasięgiem obejmuje obszar od Woli Michowskiej do Tarnawy Niżnej oraz od Worka Bieszczadzkiego do Jeziora Solińskiego. Są tu wszystkie połoniny: Wetlińska, Caryńska, Bukowska, Dźwinicka, Tarnica, Szeroki Wierch, Mała i Duża Rawka oraz Pasmo Jeleniowatego (obok Mucznego) z nowo wybudowaną wieżą widokową. Worek Bieszczadzki pokazano na osobnym kartoniku. Pokazano tu wszystkie szlaki i ścieżki dydaktyczne z ich długościami i czasami przejść. Przy trasach rowerowych podano ich długości. Ponadto na mapie zaznaczono wszystkie informacje potrzebne turyście.
MAPA TURYSTYCZNA W APLIKACJI TRASEO
Bieszczady
Mapa Bieszczady zamyka się w granicach: Lesko i Ustrzyki Dolne na północy, Komańczę na zachodzie, granicę z Ukrainą na wschodzie. Na południu nowe wydanie zostało poszerzone o fragment Parku Narodowego Połoniny po stronie słowackiej. Obszar mapy obejmuje: Bieszczadzki Park Narodowy, Jezioro Solińskie i Myczkowieckie, Góry Sanocko-Turczańskie, fragment pogórzy (Bukowskie i Leskie) oraz najpopularniejsze miejscowości turystyczne: Ustrzyki Górne i Dolne, Wetlina, Cisna, Komańcza, Solina, Lesko. Rok wydania 2024
Obszar mapy Bieszczadzkie Pogranicze od północy wyznaczają Komańcza i Zatwarnica, od zachodu - słowackie Medzilaborce, od wschodu- Przełęcz Użocka („worek bieszczadzki”), od południa Snina i słowacko-ukraińskie przejście graniczne Ubla. Na mapie zaprezentowana jest cała trasa samochodowa z Bieszczadów na stronę słowacką i dalej na Ukrainę. Rowerem możemy dodatkowo przekroczyć granicę wygodną drogą z Cisnej przez Przełęcz nad Roztokami (Przeł. Ruska), a poza parkiem istnieje kilka innych możliwości przejazdów terenowych. Mapa obejmuje aż 3 parki narodowe: Bieszczadzki Park Narodowy, Park Narodowy Połoniny oraz częściowo Użański Park Narodowy. Wydanie mapy poprzedziła gruntowna weryfikacja terenowa oraz konsultacje ze „znawcami” terenu, efektem czego jest aktualna sieć szlaków turystycznych, dokładna lokalizacja zabytków architektury sakralnej, cmentarzy wojennych, pomników przyrody i innych ciekawych obiektów. Dużo uwagi poświęciliśmy na weryfikację i odpowiednią klasyfikację sieci dróg - wyróżniając te wyasfaltowane i szutrowe (utwardzone). Zrobiliśmy to z myślą o rowerzystach. Wskazaliśmy również miejsca zakazu wjazdów dla pojazdów samochodowych. Na mapie zastosowano cieniowanie w celu uzyskania wrażenia plastyczności rzeźby terenu. Mapę offline można zakupić w aplikacji Traseo na urządzenia mobilne. Rok wydania 2017