Rezerwat został utworzony w 1998 roku w celu ochrony lasów typu świetlistej dąbrowy (Potentillo albae-Quercetum) w zachodniej części Niżu Polskiego. Drzewostan tworzony jest w dużej mierze przez dąb szypułkowy, ale istnieją tu płaty starodrzewu sosnowego i zarośla leszczynowe. Występują tu: konwalijka dwulistna, podkolan biały, konwalia majowa, siódmaczek leśny i lilia złotogłów. Obok obszarów leśnych, występują zagłębienia ze stagnującą okresowo wodą oraz głazy narzutowe. Stan zachowania tutejszych fitocenoz jest dobry. Powierzchnia: 79,53 ha Rezerwat posiada otulinę powierzchni 47,32 ha. Obszar rezerwatu podlega ochronie ścisłej (5,00 ha) i czynnej (74,53 ha).
Na trasie przy torach pomnik przyrody - prawem chroniony - Głaz narzutowy - BREKCJA GRANITOWA ze Skandynawii o wymiarach: długość 370 cm, wysokość 250 cm, obwód 1100 cm.
