turystycznie na koniec kwietnia

Koniec kwietnia nie zapowiadał się zbyt dobrze. Ranek przywitał wielkimi kałużami po nocnej ulewie, temperatura bliska zeru....brrrrr. Towarzystwo rozjechało się na "majówkę" po całym świecie....i jak tu zmobilizować się na coś dłuższego?
Po pierwsze, trzeba się po prostu ruszyć a reszta to już tylko kwestia pomysłu i "fantazji" :). W związku z tym, że samotnie przyszło mi jeździć więc mogłem w turystycznym tempem sobie pomykać przed siebie.
Za pierwszy cel postawiłem sobie dojechanie do wsi Cibory-Kołaczki. Znajduje się tam kościółek z końca XVIIIw, który pierwotnie znajdował się w pobliskich zawadach a w 1980 roku przeniesiony do Cibor. Niestety kolejny raz spóźniłem się o kilka minut i nie mogłem zajrzeć do środka. We wsi Zalesie Łabędzkie należy skręcić w kierunku Zambrzyc Jankowo. Droga niestety (dla szosówek) droga jest szutrowa, co za tym idzie należy uważać na różnego typu pułapki typu dziur i piaszczystych poboczy. Na szczęście droga dość dobrze ubita lecz fragment przez las to już inna bajka. Ale przejechałem czyli można również szosowym rowerem to pokonać. Sam dojazd do S8, która jest w budowie jest trochę uciążliwy ze względu na zalegające kamienie i błoto. Ale to raptem 500m więc w najgorszym razie można ten odcinek przejść.
Kolejny cel - Wizna a wcześniej Góra Strękowa ze swoim "Wzgórzem 126", czyli linia obrony SGO "Narew" w wojnie obronnej w 1939 pod dowództwem kpt W. Raginisa. Żeby tam się dostać to trzeba zjechać z asfaltu i przejechać ok 400m piaszczystą, rozjechaną przez samochody i quady dróżką. Na wzgórzu jest punkt widokowy na dolinę Narwi, jest wiata , pod którą można odpocząć. Lecz najpierw trzeba pokonać odcinek Carskiego Traktu z jego naprawdę koszmarnym asfaltem. Kłopot w tym, że w każdej chwili na jezdnie lub na pobocze może wyjść łoś lub inny zwierzak a tu trzeba uważać, żeby nie najechać na jakąś dziurę. Co prawda udało mi się wypatrzeć w przecince króla tutejszych lasów, lecz gdy próbowałem wyjąć aparat on już zniknął w lesie.

Wizna - zjeżdżona przeze mnie dość dokładnie lecz za każdym razem coś nowego dorzucam do wspomnień. Tym razem mural poświęcony por Stanisławowi Brykalskiemu, który był dowódcą artylerii na odcinku Wizny w 1939. Poprzednim razem nie mogłem go, tzn murala, namierzyć a znajdował się na przeciwko pozostałych dwóch.

Powrót do domu wzdłuż rozlewiska Narwi. O ile ptaków nie było zbyt wiele to ich miłośników całe zastępy. Uzbrojeni w wielkie lornetki i teleobiektywy oblegali pobocza drogi do Grąd Woniecko. W Cholewach mogłem w końcu zjechać do lasu i odwiedzić mogiłę 1000 obywateli polskich żydowskiego pochodzenia zamordowanych w 1941 przez niemieckich oprawców. Niestety nigdzie nie mogę znaleźć informacji na temat tej zbrodni.

Jak wspomniałem trzeba uważać na nawierzchnię. Szutr, dziury w asfalcie więc dam notę 3 na 6.