Historia nadmorskiej wąskotorówki zaczęła się 1 lipca 1896 r., gdy kolej po raz pierwszy wyruszyła w trasę z Gryfic do Niechorza. Pierwotnie kolej poruszała się po torach o rozstawie 750 mm, dopiero w 1912 r. poszerzono rozstaw szyn do 1000 mm, co znacznie usprawniło transport towarowy pomiędzy Gryficami i Niechorzem. Dynamiczny rozwój kolei na początku XX w. w znacznym stopniu przyczynił się do rozwoju gospodarki regionu Pomorza Zachodniego. W latach powojennych transport kolejowy stał się mało rentowny i został zdominowany przez transport samochodowy. Z powodu braku inwestycji infrastruktura i tabor wąskotorowy zaczęły ulegać stopniowej dewastacji. Aby zapobiec całkowitemu zniszczeniu Gryficka Kolej Dojazdowa została wpisana 11 maja 1995 r. do rejestru zabytków. Sytuacja ta nie zmieniła jednak złej kondycji Gryfickiej Kolei Dojazdowej i gdy w latach 90-tych utrzymanie linii kolejowej Gryfice-Trzebiatów przestało się opłacać, PKP postanowiły pozbyć się wąskotorówki. Jedna z ofert kupna kolejki nadeszła aż z Kenii.
Przed ostatecznym upadkiem nadmorską wąskotorówkę uratował samorząd gminy Rewal, podpisując w 2002 roku z Dyrekcją PKP oraz Ministrem Skarbu umowę o nieodpłatnym przejęciu taboru wraz z infrastrukturą i linią kolejową Gryfice- Trzebiatów, o łącznej długości 61 km. 29 maja 2002 r. wąskotorówka powróciła na tory, tym razem już jako własność gminy Rewal. Niestety z powodu złego stanu technicznego mostu na Redze w Nowielicach oraz zdewastowanych torowisk nie udało się uruchomić zamkniętej przez PKP trasy na odcinku Pogorzelica-Trzebiatów. Wieloletni brak inwestycji i remontów spowodował ogólną zapaść nadmorskiej kolejki, wymagającą ogromnych nakładów finansowych, zbyt dużych, jak na budżet nadmorskiej gminy, liczącej zaledwie3,5tys.mieszkańców.
Nowe perspektywy i szanse rozwoju dla rewalskiej kolejki otworzyły się dopiero w 2004 r. po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, gdy gmina Rewal, przy współpracy z Zachodniopomorskim Urzędem Marszałkowskim wystąpiła o dotacje unijne i przystąpiła do jednej z największych inwestycji ostatnich lat - rewitalizacji Nadmorskiej Kolei Wąskotorowej.
W ramach prac rewitalizacyjnych zmodernizowano starą linię kolejową o długości 10 km na trasie Trzęsacz-Pogorzelica. Odnowiono też tabor kolejowy: stare wagony zostały odrestaurowane i wyposażone w ogrzewanie i nowoczesne toalety. Lokomotywy i wagony otrzymały nowe barwy. Ponadto wyremontowano zabytkowe budynki dworcowe i wybudowano 3 nowe dworce.
W 2013 r. na mocy uchwały Rady Gminy Rewal powołano spółkę Nadmorska Kolej Wąskotorowa z siedzibą w Pogorzelicy. Spółka jest obecnie operatorem przewozów koleją wąskotorowa na trasie Gryfice-Pogorzelica.
Trasa Trzęsacz - Pogorzelica łączy ze sobą miejscowości nadmorskie, położone na terenie gminy Rewal.
Długość trasy wynosi ok. 10 km i obejmuje 6 dworców:
0,0 km - Trzęsacz
1,4 km - Rewal
2,8 km - Śliwin
6,0 km - Niechorze Latarnia
6,9 km - Niechorze Gł.
9,9 km - Pogorzelica
CHARAKTERYSTYKA
Przejazd pomiędzy dwiema skrajnymi stacjami: Trzęsaczem i Pogorzelicą trwa ok. 35 minut. Po osiągnięciu stacji krańcowych następuje nawrót lokomotywy.
Na trasie kolei wąskotorowej, wiodącej przez tereny gminy Rewal znajduje się wiele zabytków architektury oraz atrakcji turystycznych. Należą do nich m.in.
Park Linowy Revolta w Pogorzelicy
Latarnia morska z 1866 r. w Niechorzu
Park Miniatur Latarni Morskich w Niechorzu
Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu
Park Wieloryba w Rewalu
Ruiny średniowiecznego kościoła w Trzęsaczu
Multimedialne Muzeum na Klifie w Trzęsaczu
Kościół neogotycki z 1896 r. w Trzęsaczu
Zespół Pałacowy z zabytkowym parkiem w Trzęsaczu.
zródło: www.kolej.rewal.pl
Komentarze
NA TEJ TRASIE PRZYDA CI SIĘ MAPA Z NASZEJ APLIKACJI
MAPA TURYSTYCZNA W APLIKACJI TRASEO
Pobrzeże Bałtyku
Mapa swoim zasięgiem obejmuje część wybrzeża Bałtyku od Kamienia Pomorskiego do Kołobrzegu, zawiera także fragment Zalewu Kamieńskiego. Przedstawione zostały na niej atrakcje turystyczne regionu oraz szlaki turystyczne piesze i rowerowe.
