Z Regietowa do Wołowca z wypadem na Słowację /310/

Bardzo fajna i widokowa trasa pozwalająca dostać się z Regietowa do Radocyny przez Słowację. Można powiedzieć, że to trasa prowadzona żółtym szlakiem turystycznym bo poruszamy się nim przez znaczną część drogi, którą można by nazwać niedzielną przejażdżką gdyby nie parę fragmentów, gdzie była walka o przeżycie a właściwie o przejazd. A konkretnie to:
1. z Regietowa do granicy świeżo wykonana droga szutrowa pierwszej klasy prawie jak asfalt.
2. od granicy do Regietovki dramat. Jechałem tą trasą rok temu było spoko droga leśna z koleinami ale dało się jechać bez większych problemów. Teraz wszystko rozjeżdżona przez ciężki sprzęt do zwózki drewna. Błoto miejscami po kolana. na szczęście moje opony radziłe sobie świetnie w tej brei i mimo licznych poślizgów posuwałem się konsekwentnie do przodu. Nie będę wspominał ile razy po drodze czyściłem widelec z mieszanki błota, liści i traw bo koła nie chciały się kręcić. Jak skończył się las skończyły się problemy z błotem.
3. Regietovka granica w Koniecznej. To asfalt do 'PGR"u w Becherovie. Widokowo i spokojnie. Na tym odcinku minął mnie jeden samochód. Za gospodarstwem rolnym jedziemy bardzo dobrą drogą szutrową aż do grzbietu. Tutaj koło krzyża skręcamy w lewo na trawiastą drogę prowadzącą przez polany. Piękne widoki i cisza - znowu bajka. Dramat zaczyna się po dotarciu do lasu. 800 m prowadzenia roweru przez chaszcze i rozjeżdżoną błotnistą zarośniętą drogę leśną, Tzn wygląda tak jakby droga była ale lepiej prowadzić rower lawirując pomiędzy krzakami i gałęziami przez las niż po drodze. Na szczęście to tylko 800 m!.
4, Granica - Radocyna /żółty szlak do Wołowca/ znowu bajka przyjemnie i bezkonfliktowo
5. Radocyna - Wołowiec ten fragment trasy to pasmo brodów przez Wisłokę a potem potok Zawoja. O ile odcinek do Nieznajowej to jeszcze sielski fragment to już za Nieznajową zaczyna się ostra walka. Szlak przecina parokrotnie koryto rzeki. Momentami w miejscach tak podmytych, że tworzy się skarpa metrowej wysokości. Na piechotę jeszcze można skoczyć ale z ciężkim elektrykiem to już przestaje być zabawne. Jest też namiastka drogi a raczej kolein pozostawionych przez amatorów offroadu, którzy skutecznie wytworzyli niezliczoną ilość błota pomieszanego z liśćmi i trawą - koszmar. Jak dla mnie to był najtrudniejszy i najbardziej dziki fragment szlaku jaki zrobiłem w życiu. Myślę, że przez analogię spokojnie można ten fragment trasy nazwać bikemageddon.
Nie muszę dodawać, że opady deszczu mogą podnieść jeszcze atrakcję tej przeprawy.
Trasę można zamknąć w pętlę na parę sposobów. Faktem jest, że żółty szlak w kierunku Krzywego na kilometrowym odcinku wyglądał bardzo zachęcająco.
Ja miałem podstawiony wóz serwisowy przez pozostałą część ekipy, która realizowała bardziej cywilizowany wariant