Jeziora lobeliowe we Wdzydzkim Parku Krajobrazowym

Lato wspaniały okres na aktywny wypoczynek, z dala od cywilizacji. Tym razem zagłębimy się w przepięknych terenach Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego, gdzie pośród leśnej gęstwiny skrywają się malownicze jeziora, w tym o szmaragdowej barwie akweny lobeliowe. Na trasie naszej 18 km wędrówki krajobraz uzupełniła także tradycyjna, drewniana zabudowa wsi kaszubskiej, z którą zapoznaliśmy się w Juszkach. Za nami ciekawa marszruta, którą chcielibyśmy zachęcić Was do wędrówki.

Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego reklamować nie trzeba. Naszym zdaniem to jedno z najpiękniejszych miejsc naszych okolic pod kątem aktywnego wypoczynku. Chcąc zaznajomić się z tutejszą przyrodą warto skorzystać z wytyczonych szlaków turystycznych oraz ścieżek dydaktycznych, które pokażą najciekawsze zakamarki tych obszarów, m.in. liczne jeziora w tym lobeliowe oraz torfowiska. Będzie to także wspaniała okazja do grzybobrania!

Jeziora lobeliowe, co to takiego?

Ze wszystkich jezior lobeliowych, które występują w naszym kraju, 95% znajduje się na Pomorzu. Poza Polską, w Europie jeziora tego typu występują jeszcze w Norwegii, Finlandii, Danii i Szkocji. Usytuowane są w obniżeniach terenu; bezodpływowe, naturalne zbiorniki wodne dawniej otoczone były borami sosnowymi, dąbrowami czy buczynami. Cechami charakterystycznymi jezior lobeliowych są: kwaśny odczyn, niewielka ilość soli, skąpożywność, przezroczysta woda i piaszczyste dno. Swoją nazwę zbiorniki te zawdzięczają lobelii jeziornej, która objęta jest ochroną, stąd też w większości tych jezior, niestety, wydano zakaz kąpieli. Latem - przy bezchmurnym niebie i odpowiednim załamaniu światła - woda w tych jeziorach ma piękny, turkusowy odcień. Na trasie naszej wędrówki zobaczyliśmy jeziora Głęboczko, Wielkie Oczko oraz Długie. Dotarliśmy do nich wyznakowanymi w terenie lokalnymi ścieżkami, w tym także dydaktyczną, rozpoczynającą się we wsi Wąglikowice