Trasa na rower trekkingowy Bydlin - Ogrodzieniec - Bydlin

Opis
Mapa
Punkty

Kod trasy

330508

Pobierz trasę w aplikacji
Wpisz kod w wyszukiwarce

Informacje

Rodzaj aktywności: Rower trekkingowy
Stopień trudności: Średni
Gwiazdki: 6.0
Dystans: 87,0 km
Czas trwania: 6 h 54 min
Średnia prędkość: 12,61 km/h
Przewyższenie: 209,07 m
Suma podejść: 2 270,85 m
Suma zejść: 2 275,95 m
Data: 24 października 2023
Lokalizacja: Polska, małopolskie, Bydlin

Powstanie niewielkiego zameczku w Bydlinie z uwagi na brak jakichkolwiek źródeł ginie w mrokach dziejów, trudno więc na jednoznaczne określenie, kiedy oraz przez kogo obiekt został zbudowany. Spotkać można również opinię, że warownia ta nigdy nie była zamkiem i od początku do końca pełniła przede wszystkim funkcje sakralne. Pierwsze wzmianki na temat zamku sięgają końca XIV w. natomiast został on opuszczony pod koniec XVIII w. i stopniowo zamieniał się w ruinę.

Zabytkowa kaplica pw. Pocieszenia NMP została wzniesiona w XVIII w, podobno na miejscu dawnej pustelni. Wewnątrz kaplicy znajduje się posąg Matki Boskiej z Dzieciątkiem, gotycki, zapewne z pierwszej połowy XV w.

Obelisk ku czci por. Stanisława Paderewskiego w Bydlinie

Obelisk upamiętnia miejsce w którym w dniu 18.11.1914 podczas bitwy o Załęże z wojskami rosyjskimi zginął por. Stanisław Paderewski, dowódca Trzeciej Kompanii Pierwszej Brygady Józefa Piłsudskiego. Por. Stanisław Paderewski był przyrodnim bratem słynnego pianisty, kompozytora i polityka – Ignacego Jana Paderewskiego.

Kościół pw. św. Mikołaja i Wawrzyńca w Dłużcu

Kościół w Dłużcu pochodzi z 1780 r. Na początku XX w. przedłużono nawę kościoła i połączono ją z wieżą, która powstała w 1825 r. jako wolno stojąca dzwonnica. Kościół o konstrukcji zrębowej, oszalowany częściowo pionowo i częściowo poziomo, w narożnikach na ścianie nawy ma ozdobne lizeny. Najcenniejszym elementem wyposażenia jest boczny ołtarz w formie tryptyku z posągiem Tronującej Najświętszej Marii Panny z 4. ćwierci XV w, z późnogotyckimi obrazami oraz gotyckimi posągami świętych.

Murowana kapliczka została zbudowana prawdopodobnie w wieku XVIII lub na początku wieku XIX. Kaplica ma kształt ośmioboczny z przedsionkiem od frontu, wejściem ujętym półkolumnami, z drzwiami dwuskrzydłowymi. Dach kapliczki jest wielopłaszczyznowy, zwieńczony sześcioboczną latarnią, kryty blachą.

kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Strzegowej

kościół zbudowany został w stylu gotyckim prawdopodobnie w końcu XV lub pocz. XVI w. Świątynię powiększono w XVII stuleciu, a przebudowano i wyposażono w stylu barokowym w XVIII w. Być może właśnie wtedy cmentarz przykościelny otoczony został kamiennym ogrodzeniem z wnękami na figury. W 1956 roku do nawy kościoła od południa dobudowano kaplicę. Drewnianą dzwonnicę w sąsiedztwie świątyni wzniesiono w 1875 r., a gruntownie wyremontowano w 2009 r.. Obecnie kościół jest w trakcie remontu.

Na skrzyżowaniu leśnych dróg ze stojącym przy nim krzyżem, czarny szlak odbija w lewo, ja natomiast wybrałem biegnącą na wprost drogę sugerując się jej dobrym stanem. Nie wiem jakiej jakości jest droga oznaczona czarnym szlakiem ale na obranej przeze mnie wkrótce pojawiły piaszczyste odcinki praktycznie uniemożliwiające jazdę lub ją bardzo utrudniające.

Strażnica była prawdopodobnie wzniesiona w XIV w. przez Kazimierza Wielkiego w celu strzeżenia południowej granicy, uzupełniając tym samym lukę między zamkami w Podzamczu, Smoleniu i Bydlinie. Nie mając już znaczenia strategicznego, została opuszczona w XV w. i od tamtego okresu zaczęła popadać w ruinę. Obecnie zachowały się fragmenty murów i wał do wysokości około 1,5 m.

Ruiny wspaniałego zamku Bonerów w Podzamczu są świetnie wkomponowane w najwyższe wzniesienie Jury - Górę Janowskiego (516 m n.p.m.). Początki tej warowni sięgają połowy XIV wieku i wiążą się z królem Kazimierzem Wielkim. Zamek udostępniony jest do zwiedzania, niemal każdy jego fragment. Na dziedzińcu przez cały sezon organizowane są ciekawe imprezy plenerowe, ściągające tu prócz turystów, rycerzy i białogłowy.

W najbliższym sąsiedztwie ruin warowni znajduje się wiele interesujących form skalnych nadających jej okolicy malowniczego krajobrazu. Część z nich stoi samotnie, część jest wkomponowana w mur otaczający dziedziniec. Najbardziej charakterystyczną grupką skalną jest usytuowany we wschodnim narożniku dziedzińca Skamieniały Wielbłąd zwany przez miejscowych Kaczorem.

Gród jest współczesną rekonstrukcją drewnianej warowni, zbudowanej prawdopodobnie pod koniec XIII wieku i spalonej w pierwszej połowie XIV wieku podczas walk Władysława Łokietka z Czechami. W latach 2007–2008 gród odbudowano na nowo i udostępniono do zwiedzania jako jedną z atrakcji turystycznych. Badania archeologiczne pokazują, że miejsce to było zamieszkiwane przez ludzi już od czasów paleolitu, o czym świadczą znalezione narzędzia z krzemienia, czy kości niedźwiedzia jaskiniowego. Z grodu roztacza się piękna panorama na okolicę.

Góra Birów o wysokości 461 m n.p.m. większości kojarzy się ze znajdującą się na jego szczycie repliką grodu. Nie mniej interesujące, a może nawet bardziej, są ostańce skalne tworzące strome urwiska. Ostańce te, tworzące grupy skał, są bardzo chętnie wykorzystywane do wspinaczki a w północnych ścianach znajduje się także kilka jaskiń.

Kościół pw. Przemienienia Pańskiego w Ogrodzieńcu

Kościół został wybudowany w latach 1783-1787.Świątynia w Ogrodzieńcu posiada cechy późnobarokowe i klasycystyczne. Jest to budynek murowany z wysoką wieżą znajdującą się przy głównej fasadzie od zachodu. Wieża ta to takie przedłużenie facjaty. Przy głównej fasadzie umieszczone są dwie nisze, w których mieszczą się posągi św. Wawrzyńca i św. Floriana. Szczyt wieży to jakby kapliczka z wysoką sygnaturą na niej ustawioną.

W lesie między Żelazkiem a Rodakami część drogi przebiegała dość głębokim wąwozem, który w połączeniu z zacieniającymi go drzewami sprawiał tajemnicze i trochę ponure wrażenie

Kościół filialny (dawny parafialny) św. Marka w Rodakach

Kościół zbudowano w 1601 r. i w zasadzie bez większych zmian przetrwał on do dnia dzisiejszego. Manierystyczne ołtarze pochodzą z przełomu XVI i XVII w.; ołtarz główny posiada polichromię imitującą elementy rzeźbiarskie. Najstarszym zabytkiem jest późnogotycki posąg św. Mikołaja z ok. 1400 r., znajdujący się w jednym z ołtarzy bocznych. W kościele można także zobaczyć posąg Chrystusa Zmartwychwstałego, przeniesiony z kościoła w Chechle oraz drewniane, barokowe epitafium ks. Krzysztofa Zawalskiego z obrazem Ukrzyżowania i postacią zmarłego.

Jeden z dopływów Białej Przemszy w Lesie Błędowskim

Pustynia Błędowska to unikat nie tylko w skali kraju, ale i Europy, to największe w tej części świata otwarte piaski śródlądowe. Geneza powstania Pustyni Błędowskiej wiąże się właśnie z olkuskim górnictwem i wyrębem okolicznych lasów oraz odwadnianiem podziemnych chodników. W XX wieku pustynia sukcesywnie zarastała, ale po rekultywacji i odchwaszczeniu pozostała tu głównie niska roślinność, typowo pustynna. Pustynię można podziwiać np. z punktów widokowych - Róży Wiatrów i Czubatki w Kluczach oraz Dąbrówki w Chechle.

Staw Zielony jak również sąsiedni Czerwony powstał w 1880 roku wskutek zalania wyrobisk kopalni wodami głębinowymi. Ze Stawu Czerwonego, na potrzeby cementowni w Jaroszowcu, wydobywano gliny, które niegdyś nadawały wodzie rdzawo-czerwone zabarwienie. Na terenie Stawu Zielonego, oprócz minerałów limonitu i pirytu, eksploatowano dawniej również wapień jurajski. Nazwa stawu pochodzi od specyficznego zielonkawo-białego zabarwienia wody.

Pałac w stylu historyzmu został wybudowany w 1905 r. przez Ludwiga Mauve po pożarze dworu kolumnowego w Kluczach. Stanął tu pałac z wieżyczką i drewnianą, ażurową loggią, będącą w tamtych latach "na czasie". Po 1945 r. przez wiele lat z obiektu korzystała Gminna Spółdzielnia "Samopomoc Chłopska". W 2006 r. przeszedł na własność gminy Klucze. Po latach popadania w ruinę wreszcie doczekał się generalnego remontu.

Wybudowany w 1905 r. przez Ludwika Mauve Pałacyk Dietla nie podobał się jego żonie, Selmie, w związku z czym niedługo potem Ludwik wystawił dla niej nową, znacznie skromniejszą siedzibę. Obecnie mieści się w niej przedszkole.

Będący jednym z Orlich Gniazd gotycki zamek, powstał jako królewska warownia jeszcze w XIII wieku, która z czasem rozrosła się w wielki kompleks zamku górnego, średniego, dolnego i renesansowego pałacu z przełomu XVI i XVII wieku. Do dziś zachowały się jedynie ruiny tych budowli, które częściowo zostały odbudowane, odgruzowane i dostosowane do zwiedzania.

zabytkowa chałupa z 1862 r., w której niegdyś mieszkał Antoni Kocjan - konstruktor szybowców z czasów II wojny światowej, obecnie w chacie przeniesionej do Rabsztyna mieści się Muzeum.
Antoni Kocjan był najbardziej zasłużonym przedwojennym konstruktorem szybowców, a podczas okupacji kierował wywiadem lotniczym Armii Krajowej, który odkrył tajemnice niemieckich broni V1 i V2. Dlatego mówi się o nim, że był „człowiekiem, który wygrał wojnę”.

Rezerwat powstał na jurajskim wzgórzu, wśród lasu bukowego z jurajskimi skałkami. Teren ten o powierzchni 187,91 ha został objęty ochroną w 2008 roku ze względu na stanowiska chronionych roślin a także skupiska wapiennych ostańców. Leżące na ziemi o tej porze roku liście całkowicie zakrywają ścieżkę w związku z powyższym łatwo ją zgubić.

Najbardziej efektowne w rezerwacie są Zubowe Skały wyrastające nagle przed oczyma. To najwyższe miejsce w rezerwacie, o wysokości 440 m n.p.m, tworzy swoiste skalne miasto.

umieść na stronie pobierz drukuj ulubione moja mapa

Pod koniec sezonu zafundowałem sobie jedną z najciekawszych wycieczek w roku. Na trasie przebiegającej po terenie Jury Krakowsko-Częstochowskiej można było napotkać wszelkiego rodzaju atrakcje. Były więc m.in. cztery warownie wchodzące w skład Szlaku Orlich Gniazd, zabytkowe kościoły, pałace, lasy, pustynia, jezioro. Zaznaczyć jednak należy, że była to wycieczka dla tych, którzy nie boją się zjechać z asfaltu albowiem na przejechanych 87 kilometrów 27 czyli ok. 30 % przypadało na drogi o nawierzchni szutrowej, przy czym pod pojęciem nawierzchni szutrowej należy rozumieć trasy o nawierzchni utwardzonej grubszym lub drobniejszym kamieniem jak również drogi gruntowe polne i leśne. Jazda takimi drogami powodowała, że trzeba było się liczyć z wystającymi kamieniami, korzeniami, gałęziami, błotem czy piaszczystymi pułapkami. Dodatkowym problemem było to, że zwłaszcza na obszarach leśnych, drogi i ścieżki często przykryte były warstwą opadłych liści utrudniających zauważenie przeszkód. Tempo podróżny nie było więc za wysokie, zwłaszcza jak jeszcze weźmie się pod uwagę, że trasa wycieczki przebiegała po terenie jury a więc bardzo pofałdowanym. Bardziej płaski teren znajdował się jedynie w okolicach Pustyni Błędowskiej, gdzie łatwiej było utrzymać w miarę wysoką i równą prędkość podróżną. Konfiguracja terenu jak i duża ilość obiektów, przy których się zatrzymywałem, przyczyniła się do tego, że wycieczka trwała dość długo. Była także dość wyczerpująca, na co wpływ miały liczne podjazdy jak również dość trudna nawierzchnia. Mimo to uważam, że warto było włożyć trochę wysiłku gdyż towarzyszące wycieczce widoki były tego warte.

brak wystarczającej ilości ocen